Tíminn - 11.05.1975, Blaðsíða 32

32
TÍMINN
Sunnudagur 11. mai 1975.
Veizlan í dýragarðinum
Pétri litla fannst
fjarkalega gaman að
fara i dýragarðinn, og
þess vegna fór hann
þangað eins oft og hann
mögulega gat. Dag
nokkurn, þegar Pétur,
var að gefa stóra
birninum gulrót, gerð-
ist dálitið merkilegt.
Björninn fór skyndi-
lega að tala:
— Heyrðu, Pétur,
sagði hann. Það verður
heljarmikil veizla
hérna i dýragarðinum i
kvöld. Öll dýrin koma í
veizluna, og okkur
langar svo mikið til að
bjóða þér lika, af þvi að
þú ert alltaf svo góður
við okkur. Komdu
klukkan niu i kvöld, þú
sérð áreiðanlega ekki
eftir þvi!
— Klukkan niu!
sagði Pétur undrandi.
Þetta er einhver mis-
skilningur. Dýragarð-
urinn er alls ekki opinn
á þeim tima. Hvernig i
dauðanum á ég að fara
að þvi að komast inn?
— Blessaður hafðu
ekki áhyggjur af þvi,
sagði bangsi. Apakött-
urinn hefur lykil, sem
gengur að hliðinu, og
hann opnar fyrir þér,
þegarþú kemur. Flýttu
þér nú heim og farðu
snemma að hátta. Svo
læðist þú út, þegar
pabbi þinn og mamma
eru sofnuð í kvöld.
Þetta verður enginn
vandi. Komdu bara
ekki of seint i veizluna.
— Ég er nú hræddur
um að pabbi og
mamma verði ekki
sofnuð klukkan niu,
sagði Pétur. En ég
kem, ef ég mögulega
get.
Pétur flýtti sér nú
heim, og móður hans til
mikiliar undrunar lýsti
hann þvi yfir, að hann
væri svo afskaplega
þreyttur, að hann yrði
bara að fara undireins i
háttinn. Hún varð mjög
áhyggjufull, þvi að
venjulega gekk henni
ekki alltof vel að koma
syni sinum i rúmið á
kvöldin. Hún spurði þvi
Pétur hvort hann fyndi
einhvers staðar til, og
hvort hún ætti ekki að
ná i lækni. En Pétur
fullvissaði hana um, að
það gengi ekkert annað
að honum en þreyta og
svefnleysi.
— Þú manst nú hvað
ég var óþekkur i gær og
fór seint að sofa, sagði
hann og brosti sinu fall-
egasta brosi.
— Já, hvort ég man,
sagði móðir hans og
stundi þungan.
Svo töluðu þau ekki
meira um þetta, en
þegar klukkuna vant-
aði nokkrar minútur i
niu, læddist Pétur fram
úr rúminu og út. Og það
var ekki fyrr en hann
var kominn langleiðina
i dýragarðinn, að hann
uppgötvaði, að hann
var ennþá i náttfötun-
um. En hann gaf sér
engan tima til að fara
heim og skipta um föt,
þvi að þá hefði hann
komið of seint i veizl-
una hjá dýrunum, og
það vildi hann alls ekki.
Þegar Pétur kom að
hliði dýragarðsins, var
apakötturinn þar fyrir
og hleypti honum inn.
— Gott kvöld, Pétur

DAN
BARRY
Wm
4X00^-^^-, þetta óskaráð!l|B|]U|kr<fi
\ ]þítt? JL-mi 1
n M l Tn 1 ’ í* JD / Æ
^ Þeir opná'
, aðeins svo .
herdeild borgarhliðin
borgina
Það sem þér ^VÞað verður min
hefur ekki tekist herdeild sem sér
i tiu ár!
Mér likar þettaV^’Ætli hann sé Ysg hef lika
ekki, herforingi ^ikill guð ef þér J hugsað um
minn trúir öllu t®kist að handsama þetta herra.
sem þessi A
Geiri segir.
Aumingja AkillesXÞá skaltu
hraustur, en stigurý reyna hann
ekki i vitið. V Akilles.