Tíminn - 13.05.1975, Síða 6

6
TÍMINN
Þriöjudagur 13. mai 1975.
Kjarvalsstaðir tá hjólastóla að gjöf
Elli-og hjiikrunarheimilið Grund hefur gefið Kjarvalsstööum tvo hjólastóla, sem eiga að vera til af-
nota fyrir þá gesti staðarins, sem á þurfa að halda. Hinn 9. mai sl. afhenti GIsli Sigurbjörnsson forstjóri
gjöfina að Kjarvalsstöðum fyrir hönd Elli- og hjúkrunarheimilisins Grundar I Reykjavík.
Borgarstjórinn i Reykjavik, Birgir tsl. Gunnarsson, þakkaði gjöfina og sagðist vona, að gjöfin gæti
oröiö hvatning til þess aö stofnanir f eigu borgarinnar og annarra aöila i borginni, sem til almennings-
nota eru ætlaðar, veröi betur úr garöi gerðar fyrir fatlaöa en veriö hefur.
Viöstaddir afhendinguna voru hússtjórn og forstöðumaöur Kjarvalsstaöa, á myndinni frá vinstri
Elisabet Gunnarsdóttir, Alfrcö Guðmundsson, Davlö Oddsson, Ólafur B. Thors, Gisli Sigurbjörnsson og
Birgir tsl. Gunnarsson.
Almennur fundur
í AAosfellssveit:
íþróttahús og úr-
bætur í símamólum
Færeyingahús í Reykjavík
Oft er talaö um, að norrænt
samstarf sé meira i orði en á
borði, meira hugsjón en veruleiki,
án þess að glata sinum ljóma.
En hugsjónir eru til
þess að verða veruleiki,
Norrænu þjóðirnar standa
flestum þjóðum framar að mennt
og andlegum þroska, þar sem
réttlæti, friður og gleði eru sett i
öndvegi af heilum hug og nokkr-
um fórnum. Samstarf og sam-
hugur er ávöxtur sliks hugarfars.
Og þar er ekki farið eftir höfða-
tölu einni, heldur manngildi og
dáðum.
Engar norrænu þjóðanna eru
skyldari en tslendingar og Fær-
eyingar, — ekki einungis að upp-
runa, heldur að sögu, umhverfi,
mótun. „Synir hafsins” yrði sagt
með fyllsta rétti um tvo einstakl-
inga þessara eylanda i Norður-
Atlantshafi. Engir ættu þvi að
skilja hvor annan betur, unna
hvor öðrum meira, hjálpa hvor
öðrum fúslegar, láta fremur eitt
yfir báða ganga en þessir tvibur-
ar, vaxnir upp úr djúpinu. Og þeir
eiga sameiginlegt markmið,
raunar á margvislegan hátt, en
eitt sem er bæði heilagt og hvers-
dagslegt i senn: Það hefur verið
nefnt Sjómannaheimili Færey-
inga i Reykjavik. Og það hefur
verið sýnilegt sem svolitið fallegt
hús við strandgötu borgarinnar.
En nú á það að verða stórt og fall-
egt „heimili” þeim sem að heim-
an eru á hafinu hér norður frá.
Það er ekki vanzalaust, að
Reykjavik, með allan sinn stór-
borgarblæ, á ekkert sjómanna-
heimili i venjulegri merkingu
þess orðs, þótt nokkrir fórnfúsir
einstaklingar sjái þörfina og
reyni úr að bæta. Hér er þvi sam-
eiginlegt verkefni Færeyinga og
Reykvikinga, aðekki sé sagt allra
Islendinga. Nauðsynleg
menningarstofnun. Og þetta hús
ætti einnig að verða táknræn
menningarstofnun fyrir samstarf
þessara bræðraþjóða — tvibur-
anna i Atlantshafi, sem eru i senn
svo smáir, — en samt svo stórir
að hafa vaxið i sambýli við hafið,
en ekki látið bugast af þvi.
Norræna húsið i Reykjavik er
nú þegar stofnun, sem allar nor-
rænu þjóðirnar eru stoltar af.
Eignumst nú annað hliðstætt á
öðrum vettvangi, ennþá nær
starfsgrundvelli og hversdegi
þessara tveggja þjóða — hafinu
— smærra i sniðum en stórt samt
— þar sem bræðralagshugsjón
kristins dóms yrði sólskin innan
dyra.
Enn skal nú á þessu ári átak
hafið til eflingar þessari hugsjón
Færeyinga og íslendinga: Bygg-
ing Færeyingahúss i Reykjavik.
Það ætti ekki að vera neinum
Islendingi óviðkomandi. Samtaka
bræður að settu marki.
Reykjavik
sumardaginn fyrsta 1975
Arelíus Níelsson.
Silunganet
verö kr. 2000,00
ný uppsett
Laxanet
Girnisnet
Rauðmaganet
Hagstætt .yerð.
Upplýsingar á auglýsinga-
deild blaösins
simi 19523
Einnig I sima 30636
Fyrir skömmu efndi hrepps-
nefnd Mosfellshrepps til fundar
um hreppsreikningana. Mikil
ánægja rikti meöal þeirra
hreppsbúa, sem til fundarins
komu. Þykir þetta lýöræöislegra,
og um leiö opnari stjórnsýsla en
veriö hefur, þar sem hreppsbúum
er gefinn kostur á aö gera slnar
athugasemdir viö rekstur hrepps-
ins.
t upphafi fundarins las sveitar-
stjóri og skýröi ársreikninga fyrir
áriö 1974. Jafnframt var lögö
fram fjárhagsáætlun fyrir áriö
1975. Sveitarstjóri gat þess, aö
nauösynlegt væri aö endurskoöa
fjárhagsáætlunina, þar sem hún
var unnin fyrir áramót 1974-’75,
og þar af leiöandi ekki teknar
meö þær breytingar, sem hljóta
aö verða vegna efnahagsöröug-
leika þjóðarinnar.
Þó aö hagur hreppsfélagsins
hafi veriö góður um áramót, þá er
ljóst, aö hreppsfélagiö mun
standa höllum fæti fjárhagslega
Lítill bifreiða-
innflutningur
Frá áramótum til aprilloka á
þessu ári komu nokkru fleiri út-
lendingar til landsins en á sama
tima I fyrra. Nú komu alls 12293
útlendingar en I fyrra komu 11640.
Einnig komu fleiri Islendingar.
Þeir voru nú 8959, en I fyrra 8609.
Til sölu
Heyvagnagrind, tvö-
föld hjól á f jöðrum. Má
vera aftan í-vagn. Dekk
825x20.
Skrifleg tilboð til Jóns
Guðlaugssonar, Brúar-
hvammi, Biskupstung-
um, Árnessýslu.
vegna allra þeirra framkvæmda,
sem fyrirsjáanlegar eru á þessu
ári. Enn fremur gat sveitarstjóri
þess, aö skiptar skoöanir væru
um niöurrööun framkvæmda á
árinu.
Oddviti hreppsnefndar, Jón
Guðmundsson, bóndi á Reykjum,
flutti skýrslu um störf hrepps-
nefndar. Gat hann þess, að störf
hreppsins hefðu sjaldan verið
umfangsmeiri en nú, og ýmis
aðkallandi verkefni, svo sem
bygging íþróttahúss, holræsa-
gerö, kaldavatnsmál og fleira.
Allfjörugar umræður urðu um
einstaka liði fjárhagsáætlunar og
sýndist sitt hverjum um reikning-
ana sem voru þó samþykktir með
samhljóða atkvæðum fundar-
manna. 1 lok fundarins voru sam-
þykktar ályktanir um slmamál og
byggingu Iþróttahússins, ásamt
tillögu frá Einari Kristjánssyni.
Tillögurnar eru birtar hér, al-
menningi til fróöleiks.
1. Almennur hreppsfundur,
haldinn að Hlégarði laugardaginn
26. april 1975, skorar eindregið á
ráðherra og þingmenn kjördæm-
isins að beita sér fyrir því að
heimild verði veitt til þess að
hefja nú þegar framkvæmdir við
Iþróttahúsbyggingu að Varmá.
2. Almennur hreppsfundur,
haldinn að Hlégarði laugardaginn
26. april 1975, skorar á yfirstjórn
simamála að ráða tafarlaust bót
á þvl ófremdarástandi sem rikir i
slmamálum sveitarinnar. Jafn-
framt verði gjaldskrá Brúar-
landssvæðisins samræmd öðrum
gjaldskrám með svæöisnúmerið
91, þ.e. að sama gjaldskrá gildi
þar og I Reykjavik, Kópavogi og
Hafnarfirði.
Enn fremur tillaga frá Einari
Kristjánssyni:
Almennur fundur ibúa Mos-
fellshrepps haldinn I Hlégarði 26.
april 1975, skorar á Odd Ólafsson
alþingismann að hafa forgang til
myndunar samstöðu þingmanna
Reykjaneskjördæmis til lausnar
á erfiðleikum i sambandi við
byggingu fþróttahúss i Mosfells-
sveit. ÞBK
Kýr til sölu
Þrettán kýr til sölu. — Upplýsingar á
Vatnsenda i Villingaholtshreppi. Simi um
Villingaholt.
YFIRLYSING
Heimi- Steinsson
rektor Lýðháskólans i
Skálholti:
Vegna siendurtekinna
blaðaskrifa um mig og
skoöanir minar vil ég taka það
fram, sem hér fer á eftir:
I. Grein sú, sem valdið hefur
ofangreindu upploki, birtist
nýlega i Kirkjuritinu. Það
telst háttvisi að svara grein-
um i þvi blaði eða timariti,
sem birtir þær.
II. Umgetin ritsmið var
saman tekin sem timarits-
grein. Hún er alllöng og itar-
leg. Vilji einhver svara þess
konar grein með málefnaleg-
um hætti, hlýtur höfundur
svarsins að gefa sér nokkurt
tóm til að semja rækilegar at-
hugasemdir. Bezt ferog á þvi,
að svarið sé miðað við timarit.
Dagblöð eru alls ekki réttur
vettvangur skoðanaskipta af
þvl tagi, sem hér um ræðir.
Aðrir fjölmiðlar áþekkir, svo
sem hljóðvarp og sjónvarp,
eru enn miður til þess fallnir.
Umræður i dagblöðum, hljóö-
varpi og sjónvarpi einkennast
um of af hita stundarinnar.
Með þessu er ekkert misjafnt
um þessa fjölmiðla sagt. Hér
er einungis dreginn fram sá
eðlismunur, sem er á þeim og
timariti.
III. Grein min f Kirkjuriti er
sett saman úr eftirtöldum
þáttum:
1. „Sálarrannsóknir” gagn-
rýndar, — liðlega þrjár og
hálf siöa. —
2. Umræða um ýmis viðhorf til
dauðans, — tæpar tvær
slöur. —
3. Kristin upprisutrú, — tæpar
tvær siður.
4. Predikun fagnaðarerindis-
ins, — tvær siður. — í þess-
um hluta er að finna liðlega
hálfan dálk, sem fjallar um
afstöðu kristins predikara
til „sálarrannsókna”. Þetta
brot hefur valdið hvað
mestu uppnámi. —
5. Dæmisaga og niðurlag, —
liðlega tvær siður.
IV. Af þvi efni, sem hér var
_______________________________
talið, hafa dagblöð fjallað
lauslega um tætlur úr fyrsta
þætti, svo og um dálkinn hálfa
úr fjórða þætti. Aðrir hlutar
ritsmiöar þessarar hafa ekki
veriö ræddir i blöðum, mér
vitanlega.
V. Þráttnefnda grein birti ég
gagngert I Kirkjuriti, af þvf að
hún er beinlinis ætluð lesend-
um, er vita jafnlangt nefi sinu
I nútimaguðfræði (þ.á. m. i
díalektiskri guðfræði, svo og i
existensguðfræði Tillichs),
heimspekisögu (Parmenides,
Platon, Kierkegaard,
Nietzsche, Existentialism-
inn), almennri trúarbragða-
sögu og trúarlifssálarfræði.
Enn fremur er hér á næsta
leiti fyrirbæri, sem guð-
fræðingar þekkja undir heit-
inu „via negativa” og á sér
aldagamla sögu i kirkjunni.
Þá er að geta hugtaksins
„Docta ignorantia”, sem
löngum er kennt við Nikulás
Cusanus. Dæmisagan i 5. þætti
veit ég vel, að teljast hlýtur
djarfasti og um leið vandmeð-
farnasti hluti greinarinnar.
En von min er sú, að þeir
kristnu bræður minir, er
þekkja undirritaðan sem
ósveigjanlegan unnanda litúr-
giskra fræða og heilagrar
messubæði fyrr og siðar, líti á
þennan þátt sem (e.t.v. mis-
heppnaða, en þó a.m.k. vel
meinta) tilraun til að tjá boð-
un kirkjunnar um þann Guö,
er opinberar sig „sub con-
traria specie”.
Fleira væri eðlilegt að tina til
af þvi efni, er um hug minn
fór, þegar ég setti saman um-
talaða grein. En á þessum
vettvangi væri það óhyggilegt
að lengja röðina um of.
VI. Með þessu er ekki sagt,
að tittnefnd grein geti talizt
fræðileg ritgerð. En vilji menn
skilja hana til hlitar — og
gagnrýna hana — verða þeir
að bera skynbragð á framan-
greint efni og ýmislegt annað,
þvi skylt. Meðal annars verða
hörð orð min um áadýrkun og
nekrómantfu einungis skilin —
og gagnrýnd — i þvi sam-
hengi öllu, sem nú var nefnt.
VII. Fólk það, sem farið hef-
ur hamförum f dagblöðum
vegna greinar minnar, skipt-
ist i tvo hópa. Annars vegar
eru þeir, sem ekki höfðu fyrir
þvi að lesa greinina, áður en
þeir tvihentu pennann. Hins
vegar eru skrifarar, sem að
vísu virðast hafa stautað sig i
gegnum greinina, en alls eng-
ar forsendur höfðu til að botna
f þvi, sem þar var að finna.
VIII. Upphaflega var það
von mín, að grein þessi yrði á
slnum tima kapprædd i
Kirkjuriti af mönnum, sem
hafa til að bera þekkingu á
þeim efnum, sem ég að ofan
nefndi, og öðrum áþekkum.
Ég held enn i þá von og hygg
gott til þess háttar orðaskipta.
Hins vegar get ég ekkert
annaö gert en yppta öxlum,
þegar gjörsamlega óupplýst
fólk nú hleypur til og eys mig
fáryrðum f dagblöðum. Mér
hefur að visu oft þótt gaman
að hressilegu orðaskaki. En
þegar I hlut eiga menn, sem
sakir þekkingarleysis eru alls-
endis ófærir um að taka þátt f
rökræðum um framangreind
efni, brestur mig skaphita til
að standa i stimabraki við þá.
Ég hirði ekki einu sinni um að
kveðja til nærtæk vitni að setu
minni á svonefndum skyggni-
lýsingarfundum, en um það
efni fjargviðraðist einn
arminginn i einhverju blaðinu
nýverið.
IX. Af framangreindum
sökum lýsi ég þvf yfir f eitt
skipti fyrir öll, að ég mun ekki
oftar taka undir skrif dag-
blaða um þetta mál. Þeir, sem
vilja svara grein minni, geri
það I Kirkjuriti. Að öðrum
kosti mun ég ekki virða þá
svars. í annan stað mun ég þvi
aðeins taka gagnrýni alvar-
lega, að það ekki fari milli
mála, að höfundur gagnrýn-
innar sé kunnugur þvi bak-
sviði greinar minnar, er ég áð-
ur drap á. Ég hef ekkert tóm
til að leika skylmingar við
þursa, sem berja með klubbu.
Með þökk fyrir birtinguna,
Skálholti, 9. mai 1975
Heimir Steinsson