Tíminn - 13.05.1975, Side 13
Þriöjudagur 13. mai 1975.
TÍMINN
13
JlSn.ySiiRIM!^ iðiBlJfln.ttiL..
Mörgum finnst að vonum
blóðugt að meira en tuttugu
togarar, hinir stærstu sem við
eigum, skuli viku eftir viku
bundnir við bryggjur, gjald-
eyristekjur skertar, fjölda
fólks haldið atvinnulausu og
höggvið i útsvarsstofna þá,
sem bæjarfélögin eiga að
leggja á næsta ár.
Nýtt skipulag
Að þessu víkur H.Kr.i stuttu
bréfi. Honum farast orð á
þessa leið:
„Verkfallið á stóru togurun-
um hefur nú staðið i mánuð, og
ekki sér fyrir enda þess.
Annað eins er ekki liklegt til
að bæta gjaldeyrisbúskap
þjóðarinnar eða afkomu al-
mennings.
Hvernig væri nú að manna
sig upp og semja við sjó-
mannafélagið og Dagsbrún
um, að BÚR tæki við þeim tog-
urum, sem hér eru i einka-
eign, gegn þvi að þessi stéttar-
félög hefðu þar meirihluta i
stjórn, og þar með aðstöðu til
að ráðstafa gróðanum, enda
væru þau fjárhagslega ábyrg
fyrir útgerðinni? Hliðstæðar
ráðstafanir væru gerðar með
togara einkafyrirtækja i öðr-
úm sveitarfélögum.
Fyrir togaraeigendur væri
þetta tvimælalaust léttir, enda
skyldu þeir eiga forgangsrétt
að vinnu hjá bæjarútgerð,
eftir þvi sem um semdist og
unnt væri, þar með talið
skiprúm jafnt og landvinna.
Ef betur þætti fara mætti
skira skipin upp, svo að þau
hétu Geir Hallgrimsson, Birg-
ir Isleifur, Eðvarð Sigurðsson
— og Jón Sigurðsson I stað
ögri, Vigri, Júpiter o.s.frv.
Ætli það fyndist ekki ein-
hverjum að rikisstjórnin og
þingið ræki af sér slenið, ef við
fengjum löggjöf um þetta
næstu daga?
Stjómin er hvort eð er búin
að lofa að leggja fé I þessa út-
gerð, — hvernig sem það sam-
rýmist nú niðurskurði á
fjárlögum.”
Brúðhjóna saknað?
Erlingur Guðmundsson
skrifar um óskylt efni. Hans
bréf er svolátandi:
„Landfariminn! Kannski er
það að bera I bakkafullan læk-
inn að biðja þig fyrir fáeinar
línur. En orð min geta beðið,
ef þröngt er, ef bréfkornið
lendir þá ekki I ruslakörfunni.
Það, sem ég vildi segja er
þetta: Ég sakna þess, að Tim-'
inn hefur ekki að undanförnu
birt . myndir af brúðhjónum
ig viðtal við þau. Þetta með
brúðhjón mánaðarins var góð
hugmynd. 25 þúsund króna
brúðargjöf var þeim happ,
sem fengu, og ég hygg að fleiri
en mér hafi þótt gaman að sjá
myndirnar af þessu lukkulega
fólki, þegar það var að velja
sér nauðsynlega búshluti fyrir
þessa fjárhæð, þótt hún væri
ekki ýkjahá.
Svo var það viðtalið og
spurningar blaðamannanna.
Stundum var kannski spurt i
lokin: Nokkuð fleira, sem þið
vilduð segja, til dæmis um
stærð fjölskyldunnar. Ekki
man ég öll svör við slikri
spurningu — minnir, að þau
hafi flest verið nokkuð á sömu
lund og ekki óskynsamleg. En
eitt svarið festist mér i minni.
Ég hef ekki getað gleymt þvi.
Það var á þessa leið orðrétt:
„Nei, ekkert ákveðið með það.
Við látum guð algerlega ráða
þvi.”
Þetta svar ungu hjónanna
. sem voru að ganga út i lifið,
fannst mér svo athyglisvert —
ekki sizt þegar haft er i huga
það mál, er nú ber svo hátt og
mest rætt um og ritað i öllum
hugsanlegum fjölmiðlum, og
að sjálfsögðu einnig á alþingi,
sem hefur úrslitavaldið. Ég
nefni ekki nafnið — flestum
mun ljóst, hvað hér er átt við.
Þessi hjón hafa verið búin
að gera sér grein fyrir orðum,
sem standa á ekki ómerkileg-
um stað — svohljóðandi: „Ég
sætti mig við allt, það, sem
skeður, þvi að ég veit að þaf
sem guð kýs, er svo miklu
betra heldur en það, sem ég
kýs”. Fleiri orð hef ég ekki um
þetta”.
Fyrirliggjandi
Viðarþiljur og
loftaklæðning:
Palisander, gullálmur, hvitt maghogni,
birki og fura.
Panelkrossviður:
Gullálmur, eik, hnota og palisander
Heinola vegg-
og loftplötur:
Undir málningu, fasaðar og nótaðar.
Páll Þorgeirsson & Co.
Ármúla 27
Simar 86-100 og 34-000
Hey til sölu
Þrjú tonn af vélbundnu heyi til sölu.
Gestur Kristjánsson
Forsæti II Villingaholtshreppi.
Simi um Villingaholt.
Vaka eða víma
,,Svo grætum ei
I dag er til moldar borinn...
Genginn samferðamaður er
kvaddur hinztu kveðju. Sá er
gangur lífsins, eðlilegur, óhjá-
kvæmilegur. Þó fer þvi fjarri,
að skilnaðurinn verði alltaf með
skaplegum hætti. Og nú eru mér
einkum I huga þau ósköp, sem
áfengisnautnin veldur.
Hefur drykkjuskapurinn
aldrei nærri þér höggvið?
Það er margs að minnast.
Við þekktum þá, sem fóru sér
að voða I sljórri vimu og ósjálf-
ræöi.
Við þekktum þá, sem hurfu úr
fullu starfi vegna einna og ann-
arra slysa.
Við þekktum lika þá, sem
drukku sig frá atvinnu og
heimili og týndust eftir langan
plslarferil útigöngunnar.
Og við þekktum þá, sem urðu
slysavaldar og unnu óhæfuverk,
vegna þess að þeir voru drukkn-
ir, svo að skuggi lagðist yfir lif
þeirra.
Já. Við þekktum lika þá, sem
hurfu úr hópnum vegna
drykkjuskapar annarra, þó að
ekki drykkju þeir sjálfir.
Og við gleymum heldur ekki
þeim, sem buguðust af áhyggj-
um eða tærðust upp vegna kviða
og ótta, þar sem ástvinir þeirra
voru á valdi ástriðunnar.
Við höfum margs að minnast.
komandi tíma"
Það er margt að gráta á þessu
sviði.
„Vér grátum hið liðna”, eins
og Steingrimur kvað. En hann
bætti við:
„En grátum sem stytst
svo grætum ei komandi tlma.
Ei sturlun oss gefur þá stund,
semermisst.”
Þetta er vert að muna. Sturl-
un og örvænting gefur ekki það
sem er misst.
Spurningin er sú, hvort við
viljum og ætlum að græta kom-
andi tlma.
Viljir þú græta komandi tlma
með áfengisböli, skaltu fljóta
undan straumi, sofandi eða vak-
andi, og fylgja forskrift
drykkjutlzkunnar. Þá getur
þetta þln vegna haldið áfram
eins og það er.
Viljir þú hinsvegar ekki græta
komandi tima, áttu þess kost að
taka þér stöðu með bindindis-
hreyfingunni og fjölga þeim
mönnum ogheimilum, sem risa
gegn ofurvaldi áfengistizkunn-
ar.
Hvort er nú gæfulegra eða
meiri manndómur að lulla þá
slóö, sem lögð er i dag eða finna
sér annan feril?
Um það skyldu hin ungu
Smurkoppar fjölbreytt úrval
Slöngur og stútar
fyrir smursprautur
PÓSTSENDUM UM ALLT LAND
LH
7T
T5T
k ÁRMÚLA 7 - SÍMI 84450 a
Nú þarfekki lengur
að taka hjónarúmið með
í útileguna! Mjh
Þaö þarf aðeins að renna saman tveimur s
Gefjunar svefnpokum
og gera úr þeim einn tvíbreiðan poka.
fisléttur og hlýr, fóðraður með dralon eða ull.
Ytra byrði úr vatnsvörðu nyloni, innra byrði úr bómull.
GEFJUN AKUREYRI