Tíminn - 16.05.1975, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Föstudagur 16. mai 1975.
Risatennur
við kennslu
Mjög fá börn gera sér grein fyr-
ir þvi, hversu nauösynlegt það
er fyrir heilbrigði tanna þeirra,
að þau bursti þaer oft og vel. Til
þess að reyna að bæta úr þessu
hafa tannlæknar i allmörgum
borgum i Þýzkalandi ferðazt
milli skóla með risatanngarða,
eins og þann, sem sjá má á
þessari mynd, til þess að sýna
bömunum, hvernig þau geta
komizt hjá tannskemmdum
með þvi að bursta tennurnar
eins og vera ber. Siðan er reynt
að kafa dýpra i vandamálin, og
tannlæknarnir reyna að kenna
börnunum enn meira um heil-
brigðar tennur, og allt, sem
þeim við kemur. Börnin hafa
alltaf mjög gaman af að sjá
þessar risatennur, sem tann-
læknarnir hafa með sér og stóru
burstana, og það verður siðan til
þess að þau gleyma ótta sinum I
návist tannlæknisins. Skóla-
tannlæknar i Þýzkalandi hafa
nokkuðbreytt um starfsaðferðir
undanfarin ár. Þeir hafa lagt
meiri áherzlu á kennslu og
fræðslu um tannhirðingu og
eftirlit alls konar, heldur en á
viögerðir, eins og áður var. t
skýrslum, sem gefnar hafa ver-
ið út i Bremen, þar sem þessum
nýju aðferðum hefur verið beitt
um nokkurt skeið, kemur i ljós,
að töluvert hefur dregið úr tann-
skemmdum frá þvi' sem var fyr-
ir átta árum.
*****
Nýir dansar:
Snertingin og
Tveir nýir dansar fara nú eins
og eldur i sinu um Evrópu. Ef til
, vill verða þeir ekki teknir upp i
dansskólum, þvi að mörgum
þykir þeir allt að þvi ósæmileg-
ir, að þvf að sagt er — en æskan
á meginlandi Evrópu skemmtir
sér konunglega á diskótekunum
við að dansa Snertinguna og þá
vekur Hnykkurinn ekki minna
fjör! Eins og sjá má á
meðfylgjandi myndum, þá er
Snertingin fólgin aðallega i þvi,
aö dansa eftir hljóðfallinu
svipað og i öðrum táninga döns-
um, en aðalpúðrið er að pörin
snerta hvort annað og á sam-
svarandi stað til skiptis — og
eftir hljóðfallinu auðvitað — t.d.
eins og þarna á myndinni að
herrann lætur hönd sina á öxl
stúlkunnar og stýkur svo niður
barminn, og hún gerir eins.
Hvar er.dar þetta? segja þeir
hneykslunargjörnu. Ja, um það
er náttúrlega ekki gott að
segja, hvernig dansinn endar!
Svo er það Hnykkurinn hann
minnir heilmikið á dans, sem
dansaður var bæði hér á landi
og annars staðar á striðsárun-
um (1939-1945) og kallaður var
„Bommsa-Daisy” og var
einmitt dansaður með miklum
mjaðmahnykk en þá voru pörin
hnykkurinn! ^
hlið við hiið, en eftir myndinni
er þessi dans svolitið öðruvisi.
Svo fylgir fréttinni, að unga
fólkið dansi ýmis tilbrigði og
finni upp hver fyrir sig eitthvað
nýtt, en aðalatriðin eru þó
snertingin og hnykkurinn!
,,Otto Hahn"
Eina flutningaskip V-Þjóðverja,
sem knúið er kjarnorku, ,,Otto
Hahn”, hefur nú farið sina 100.
ferð. Á sjö árum hefur það farið
álika vegalengd og fram og
aftur milli jarðar og tungls.
***-
AAeira gróður
sett en höggvið
í Sovézkum
skógum
Sfðustu fjögur ár hafa i Sovét-
rikjunum verið gróðursettir ný-
irskógar, sem að flatarmáli eru
samtals 90.000 ferkilómetrar.
Árlega eru gróðursettir að
meðaltali 20% stærri skógar en
felldir eru.
( • , i !ii /, 'ii MjÉg mætti lækninum. Hugsaðu-
\ ii iiiit ,íl I llþér.ungi sæti maðurinn hérna við
\ I 7/1 /" l / l'l 'íhliðina er með mislinga.
' 1W" 11
Þér hafið lfklega meitt yður eitt-
hvað. Sjúkrahúsið er hérna hand-
an við hornið.
Hraðar, hraðar.
'fccHSf1
UUl
n
DENNI
DÆMALAUSI
Viltu sopa Jói? Hann veit að ég
meina appelsfn.
ry> <&)