Tíminn - 27.05.1975, Blaðsíða 16

16 TÍMINN Þriöjudagur 27. mai 1975
ELMAR GEIRSSON.... iætur skotiö rlöa af, á milli þriggja varnarmanna
r
,.Eq sá netmöskvana
blasa við mér...
— en á ótrúlegan hátt tókst markverðinum að bjarga,"
sagði Elmar Geirsson
Frakkarnir voru svo sannarlega
heppnir aö fá ekki knöttinn I netiö
hjá sér í siöari hálfleik. Snilldar-
leg leikflétta hjá þeim Asgeiri
Sigurvinssyni, Teiti Þóröarsyni
og Elmari Geirssyni var þá næst-
um búin aö gefa mark. Asgeir
Sigurvinsson átti eina af sinum
snilldarlegusendingum.sem kom
niöur á réttum staö. Teitur, sem
var staddur innan vitateigs, tók
viö knettinum frá Asgeiri, og
bjuggust menn viö þvl, aö hann
myndi snúa sér viö og skjóta.
Hann sá sér þó ennþá betri leik á
boröi og „nikkaöi” knettinum til
Eimars Geirssonar, sem var
kominn á fulla ferö inn f vftateig
Frakkanna — og markiö blasti
opiö viö.
— Ég sá netamöskvana blasa
viö mér og spyrnti knettinum með
ristarspyrnu, sagði Elmar. — Þá
sá ég Teit fagna, og knötturinn
stefndi I netið — en sagan er ekki
búin. Þegar ég hélt að knötturinn
væri að komast i örugga höfn,
tókst markverðinum (Dominique
Baratelli) á ótrúlegan hátt að
bjarga i horn, með þvi að snerta
knöttinn með fingurgómunum.
— Þetta var aðeins eitt af
mörgum marktækifærum okkar I
leiknum. Það var synd að geta
ekki notað eitt þeirra til að
tryggja okkur sigur.
— Varstu ánægöur meö leikinn,
Elmar?
— Já, ég var mjög ánægður
með okkar hlut i leiknum, og
einnig með þá leikaöferð, sem
notuö var. Ég er ánægður yfir að
vera kominn i landsliðshópinn,
þvi að I honum eru góðir strákar.
„Mér gat ekki mis
tekizt"
Þegar aöeins sex minútur
voru til leiksloka, kom fyrir at-
vik, sem virtist ætla aö gera
draum tslendinga um jafntefli
gegn Frökkum aö engu. Eftir
mikiö þóf innan vitateigs ls-
lands, stóö leiöin aö Islenzka
markinu opin fyrir Marc
Berdoll. Siguröur Dagsson var
kominn út, þegar Berdoll lét
skotiö rlöa af — knötturinn var
kominn framhjá Siguröi og
stefndi I markið. Þegar knöttur-
inn var aðeins um einn metra
— sagðiJóhannes
bjargaði ó línu
frá markinu, kom Jóhannes
Eövaldsson aövlfandi.
— Það hlakkaöi i' mér, þegar ég
sá knöttinn koma siglandi
framhjá Siguröi. Mér var strax
ljóst, að mér gat ekki mistekizt
að bægja hættunni frá. Það var
ekkert annað fyrir mig að gera
en aö spyrna i' knöttinn og koma
honum af hættusvæðinu. Og það
var sannarlega þægileg
tilfinning að horfa á eftir
knettinum svifa upp I loftiö eins
og eldflaug, sagöi Jóhannes, um
Eðvaldsson, sem
leiðoghann skellti „frystipoka”
á legginn á sér til að kæla ljótt
sár, sem hann fékk i' leiknum.
— Ertu ánægöur meö leikinn,
Jóhannes?
— Nei, ekki get ég sagt það —
við áttum að vinna Frakkana.
En burtséð frá þvi, þá er ekki
hægt annað en vera ánægður,
sérstaklega þegar þess er gætt,
að þetta er fyrsti leikurinn
okkar á grasi á keppnistíma-
bilinu. Við höfðum aðeins
tvisvar sinnum æft á grasi fyrir
þennan leik.
„EG HEFÐI
EKKI RAÐIÐ
VIÐ SKOTIÐ"
— ef það hefði verið meira til hliðar,"
sagði Sigurður Dagsson
Frakkinn JEAN GALLICE fékk
fyrsta marktækifæri leiksins.
Þegar aöeins 5 minútur voru
liönar af leiknum, fékk hann
knöttinn óvænt eftir mistök i is-
lenzku vörninni. Gallice var
staddur á auöum sjó innan vita-
teigs.og fyrir honum blasti opiö
markiö — aöeins Siguröur
Dagsson til varnar. Flestir
áhorfendur bjuggust viö marki
— en hvaö geröist? Látum
Sigurö Dagsson segja frá þvi:
— Þetta geröist allt á einu
augnabliki. Ég sá Gallice fá
knöttinn á lofti, og siðan kom
viðstöðulaust skot frá honum.
Skotið var geysilega fast, en ég
var svo heppinn aö hann skaut
beint á mig, og mér tókst að
verja knöttinn I horn. — Skotiö
frá honum heföi ekki mátt vera
mikið meira til hliðar, — ef svo
hefði veriö, þá héfði ég ekki ráð-
iö við það. —
SÓKNERB
— það sýndi sig, þegar íslendingar ger
JAFNTEFLIÐ GEGN Frökkum (0:0) á Laugardalsvellinum á sunnu-
daginn, er sigur fyrir Islenzka knattspyrnu, Þaö settí ánægjulegan svip
á leikinn, aö sjá íslenzka liöiö leika sóknarleik, en ekki varnarleik, eins
og fyrirhugaö var. Þaö er greinilegt, aö fariö hefur veriö eftir þeirri
gagnrýni á varnarleik, sem hefur komiö fram aö undanförnu. Enda
kom þaö bezt fram I leiknum, aö sókn er bezta vörnin. í einni af mörg-
uin sóknariotum Islenzka liösins, átti sér staö mjög umdeilt atvik —
þegar knötturinn komst inn fyrir markllnu Frakkanna, eftir mikiö þóf,
sem skapaöist inn I markteig. Geysilegur fögnuöur brauzt út á áhorf-
endabekkjunum, þegar islenzku leikmennirnir fögnuöu marki. En
Adam var ekki lengi I Paradis — dómarinn flautaöi og dæmdi auka-
spyrnu, þar sem hann taldi, aö Teitur Þóröarson heföi brotiö á mark-
veröi Frakka, Baratelli.
„Ég braut ekki ólöglega á
markverðinum, langt frá þvi
— ég stóö aðeins við hliðina á
honum og hindraði hann”, sagði
Teitur Þóröarson. — „Það var
svekkjandi fyrir okkur, að dóm-
arinn og linuvörðurinn skyldu
ekki vera rétt staösettir, til aö sjá
hvað var aö gerast. Knötturinn
var greinilega allur fyrir innan
Hnu — þegar markvörðurinn sóp-
aði honum út”. — „Já, ég sá
knöttinn, þegar hann var kominn
allur inn fyrir markllnuna”, sagði
Marteinn Geirsson.sem var staö-
settur við hliðina á Teiti. Aödrag-
andinn aö þessu umdeilda atviku,
var að Guögeir Leifssontók eitt af
sinum löngu innköstum — knött-
urinn fór inn I markteiginn, þar
sem markvöröur Frakkanna
Baratteilikom út á móti og hugð-
ist góma knöttinn. Teitur var viö
hliðina á honum og var greinilegt,
að Baratelli ætlaði aö koma I veg
fyrir, að Teitur næöi aö spyrna I
knöttinn — en þá skeöi atvikiö.
Baratelli ætlar að koma knettin-
um undan. en missir hann og
knötturinn skoppar yfir marklln-
una. Baratelli sá, hvað var að
gerast og hann geröi örvæntinga-
fulla tilraun til að bjarga — með
þvi að snúa sér við og kasta sér á
eftir knettinum. Ekki tókst hon-
um að koma hönd á knöttinn, fyrr
en fyrir innan markllnu. Greini-
legt mark og þar að auki fullkom-
lega löglegt, þvi aö Baratelli hafði
aldrei náð að góma knöttinn með
báðum höndum, þegar hann
missti hann frá sér.
Dómarinn sá þatta atvik ekki
vel. Hann leit til linuvarðarins,
sem stóö aðgeröarlaus, og bjarg-
aði sér siöan úr klipunni meö þvl
að dæma aukaspyrnu á Teit.
Þetta var vægast sagt vafasamur
dómur.
7,613 áhorfendur sáu leikinn,
sem var ekki sérstaklega góður
knattspyrnulega séö. En ódrep-
andi barátta Islenzka liðsins setti
skemmtilegan svip á hann.
íslenzku leikmennirnir sýndu
mikinn dugnaö og elju — þeir
börðust hetjulega meðan þeir
höfðu úthald. Þeir komu I veg
fyrir það að Frakkarnir næðu aö
leika slna uppáhaldsleikaöferð,
sem byggist á þvl að láta knött-
inn ganga stutt og hratt á milli
„ÉG NÁÐI AÐEINS
AÐ LYFTA UNDIR
KNÖTTINN"
— sagði Matthías Hallgrímsson
„Matti, hvernig gaztu klúðraö
þessu?” varð einum Iþrótta-
fréttaritaranum að oröi, þegar
Matthias ilallgrlmsson skallaöi
yfir markið I dauöafæri I fyrri
hálfleik. Hann hafði fiskað
aukaspvrnu úti viö vltateig.
Guðgeir Leifsson var mættur á
staöinn, og sendi hárffna spyrnu
inn I vltateig Frakkanna —
Matthlas og Jóhannes Eövalds-
son voru þar staddir, og allt útlit
var fyrir aö knötturinn myndi
hafna I netinu hjá Frökkunum.
— Það kom mér á óvart, þegar
knötturinn kom inn á dautt
svæöi, sagði Matthias. Ég var
tilbúinn aö taka á móti honum,
þegar ég heyrði Jóhannes kalla:
„Ég hef ’ann.” Þá hætti ég við,
og ég var að láta mig falla, þeg-
ar knötturinn kom svífandi
framhjá „Búbba”. En þá var
það orðiö of seint, ég náði aðeins
að lyfta undir knöttinn og stýra
honum yfir markið. — Það var
ægilegt aö fara svona illa meö
gott marktækifæri.
MATTHtAS
HALLGRtMSSON.... sést hér
skalla aö marki — knötturinn
fór yfir. Jóhannes Eövaldsson
t.v.