Tíminn - 04.06.1975, Blaðsíða 12
12
TÍMINN
Miðvikudagur 4. júni 1975
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
36
lagðist hann á magann og mjakaði sér f ram af brúninni.
Hann hékk á höndunum og fæturnir dingluðu. Fótfesta...
Hann fann enga fótfestu.
Hundarnir geltu móðursýkislega, eins og þeir væru
komnir að hindruninni í klettasprungunni.
SJoUNDI KAFLI
Teasle hlaut að hafa kallað á þyrluna sér til aðstoðar
strax og hann kom að grjóthnullungnum. Hann ætlaði sér
að nota trissu hennar og vindu við verkið, og athuga um
leið hvort hann væri enn þarna uppi. Rambo var kominn
tæpa tólf metra niður í klettana þegar hann heyrði til
þyrlunnar. Dunurnar voru í f jarlægð en hækkuðu óðum.
Honum taldist svo til, að hann hefði eytt tæpri mínútu i
hvern metra það sem af var. Hann þreif dauðahaldi í
sérhverja sprungu og handfestu. Það var allt annað en
auðvelt að finna slíkt í blindni. Sérhverja fótfestu varð
að reyna. Hann tyllti fætinum og jók svo þungann
smám saman. Honum létti þegar ekkert lét undan. Oft
dinglaði hann á höndunum einum, eins og við brúnina.
Fæturnir slógust utan í klettavegginn og kröfsuðu eftir
festu. Hand- og fótfestan var svo strjál, að það yrði jaf n
erf itt að klif ra upp — til að sjást ekki frá þyrlunni, eins
og að klifra niður. Það var líka mjög ólíklegt að honum
tækist að komast upp, áður en þyrlan svif i yf ir hann. Það
var tilgangslaust að reyna. Honum var bezt að halda
áfram niður bergvegginn og vona að hann sæist ekki f rá
þyrlunni.
Afskræmislegt og hrikalegt klettagrjótið fyrir neðan
hann virtist laða hann að sér. Það var eins og hann
nálgaðist hrikamynd þess gegnum stækkunargler.
Rambo reyndi að imynda sér, að þetta væri rétt eins og
æfing í stökkskólanum. Svo var þó ekki. Hann heyrði til
hundanna og vélardynur þyrlunnar nálgaðist. Þá jók
hann klifurhraðann niður eftir klettaveggnum, teygði
sig eins og hann frekast gat og lét hjá líða að kanna
traustleika fótfestunnar. Hann klæjaði undan svitanum,
sem streymdi niður hals hans, og safnaðist i titrandi
dropa á vörum hans og höku. Þegar hann heyrði fyrst til
þyrlunnar, er hann hljóp yf ir grassléttuna i átt að föllnu
furutrénu fannst honum hljóð hennar eins og hrikalegur
kraftur, sem ýtti við sér. En hérna, þar sem hann var í
hálfgerðri sjálfheldu og fór hægt yfir, þrátt fyrir að
hann flýtti sér — fannst honum öskrandi vélarhljóðið
eins og hált kvikindi, sem mjakaðist upp eftir bakinu á
sér og þyngdist eftir því sem ofar dró. Þegar kvikindið
var komið upp á höfuðið, leit hann aftur fyrir sig, til
himins. Hann þrýsti sér að klettaveggnum, hreyfingar-
laus. Þyrlan sveif yfir trén og stækkaði óðum. Hún
stefndi að klettunum. Rauða ullarskyrtuna hans bar við
grátt grjótið. Hann vonaði að skotmaðurinn tæki ekki
eftir henni.
En hann vissi, að skotmaðurinn HLAUT að sjá hana.
Blæðandi fingur hans grófust inn í sprungu á kletta-
veggnum. Hann tyllti táberginu þétt á þumlungsbreiða
klettasyllu. Skyndilega rann annar fóturinn af syllunni
og hann fann ósjálf ráðan skjálfta í hálsinum. Byssukúla
skall i klettavegginn við hægri öxl hans og blindaði hann
um stund. Honum brá svo mjög, að nærri lá að hann
missti hand- og fótfestuna. Hann hristi höf uðið og reyndi
að sjá á ný. Svo hóf hann að þreifa sig niður af hams-
leysi.
Hann fann þrjár fótfestur til viðbótar, síðan ekkert
meir. Ca-rang.. Seinni byssukúlan fleytti kerlingar af
klettinum. Hún lenti ofar, nær höfði hans og gerði honum
jafn hverft við og sú fyrri. Hann vissi, að hann var svo
gott sem dauður. Vaggið í þyrlunni hafði hingað til
bjargað honum f rá banvænum skotunum. Það dró úr ná-
kvæmni miðunarinnar, og hraði þyrlunnar jók enn á
vaggið. En það myndi ekki líða á löngu áður en flug-
maðurinn áttaði sig og minnkaði vagg þyrlunnar.
Hendur Rambos og fætur skulfu af áreynslunni. Hann
f álmaði niður f yrir sig eftir handf estu og svo enn annari
handfestu. Svo sleppti hann fótfestunni og tefldi á tvær
hættur. Enn einu sinni hékk hann á höndunum. Fætur
hans slógust utan í klettavegginn og leituðu einhverrar
fótfestu, hversu lítilf jörleg sem hún var. Enhann fann
ekkert. Hann hékk á blæðandi fingrunum og þyrlan
sveigði í átt til hans eins og hrikaleg drekafluga. Jesús
minn, láttu helvítið sveif last svo hann geti ekki miðað al-
mennilega. C-rang.. Grjótmylsna, bráðin kúlan skárust
brennandi í annan vanga hans. Hann einblíndi á kletta-
grjótið hundrað fet fyrir neðan. Svitinn streymdi í augu
hans. Hann grillti varla í blómlegt f urutré, sem óx upp á
móti honum. Efstu greinar þess voru tæp tíu fet fyrir
neðan hann — eða f immtán — eða tuttugu. Hann gat með
engu móti greint það. Risastór þyrlan á sveimi, og
blásturinn frá þyrluspöðunum fyrir ofan hann. Rambo
reyndi að beina líkama sínum að efstu greinum trésins.
Hann leyfði bólgnum f ingrum sínum að sleppa takinu og
lét sig falla. Þetta skyndilega tóm varð til þess, að háls-
inn á honum tútnaði og hann kenndi snöggrar ógleði. Það
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
' Ég verð að taka ákvörðun
um hvortégeigjaðhætta ,
öllu þessu eða reyna að lifa
„eðlilegu llfi”. J
■ Égheftekið
ákvörðun...I
Dreki leikur sér á sjósklðum,
dreginn af tveim höfr.ungum, við
eyna Eden. _____
Afram
Miðvikudagur 4. júni
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Viðvinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: ,,Á
vígaslóð” eftir James Hilt-
on. Axel Thorsteinson les
þýðingu sina (12).
15.00 Miðdegistónleikar. Yara
Bemette leikur á pianó Ell-
efu prelúdiur op. 32 eftir
Rakhmaninoff. John Boyd-
en syngur „Listmálarann
að starfi”, lagaflokk eftir
Poulenc, John Newmark
leikur á pianó. Itzhak Perl-
man og Konunglega
filharmoniusveitin i Lund-
únum leika Carmen-
fantasiu fyrir fiðlu og
hljómsveit op. 25 eftir Sara-
sate um stef eftir Bizet,
Lawrence Foster stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorn.
17.00 Lagið mitt. Berglind
Bjarnadóttir stjórnar óska-
lagaþætti fyrir börn yngri
en tólf ára.
17.30 Tvær smásögur eftir
Knut Hamsun. „Á götunni
og „Rétt eins og hver önnur
fluga i meðallagi stór”. Jón
Sigurðsson frá Kaldaðar-
nesi islenskaði. Ragnhildur
Steingrimsdóttir leikkona
les.
18.00 Siðdegissöngvar. Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 A kvöldmálum. Gisli
Helgason og Hjalti Jón
Sveinsson sjá um þáttinn.
20.00 Einsöngur í útvarpssal:
Magnús Jónsson syngurlög
eftir Skúla Halldórsson,
sem leikur undir á pianó.
20.20 Sumarvaka. a. Einar i
Skaftafelli. Rósa Þorsteins-
dóttir flytur frásöguþátt. b.
Kvæði eftir Gunnlaug F.
Gunnlaugsson. Sverrir Kr.
Bjarnason les. c. Fyrstihjá-
setudagurinn og vorhugleið-
ingar siðar á ævinni. Tveir
þættir úr Blönduhlið eftir
Þorstein Björnsson frá
Miklabæ. Baldur Pálmason
les. d. Kórsöngur. Karlakór
Reykjavikur syngur. Söng-
stjóri: Sigurður Þórðarson.
21.30 Útvarpssagan: „Móðir-
in” eftir Maxim Gorki.
Halldór Stefánsson þýddi.
Sigurður Skúlason leikari
les (7).
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Kvöldsag-
an: „Tyrkjaránið” eftir Jón
Helgason. Höfundur les
(22).
22.40 „Orð og tónlist” Elin-
borg Stefánsdóttir og Gér-
ard Chinotti kynna franskan
visnasöng.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Miðvikudagur 4. júni
20.00 Fréttir og veður
20.30 Dagskrá og auglýsingar
20.35 Umhverfis jörðina á 80
dögum. Breskur teikni-
myndaflokkur. 14. þáttur.
Þýðandi Ellert Sigurbjöms-
son.
21.05 Drengirnir. Finnsk bió-
mynd, byggð á skáldsögu
eftir Paavo Rintala. Leik-
stjóri Mikko Niskanen.
Aðalhlutverk Pentti Tarki-
anen, Vesa-Matti Loiri og
Uti Saurio. Þýðandi Kristin
Mantyla. Myndin gerist i
finnskum smábæ i heims-
styrjöldinni síðari. Þýsk
herdeild hefur þar aðsetur
og setur svip sinn á bæjar-
lifið. Fimm drengir i bæn-
um halda jafnan hópinn og
bralla ýmislegt saman, en
aðalskemmtun þeirra er
fólgin í að fylgjast með her-
mönnunum og stofna til ým-
iss konar viðskipta við þá.
22.45 Dagskrárlok.