Tíminn - 09.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Miðvikudagur 9. júli 1975.
Höfundur: David Morrelf
Blóðugur
hildarleikur
65
á? Þú varst æstur í að komast í bardaga á ný, og aldrei
hvarf laði að þér að þú gætir tapað. Það er þó orðið stað-
reynd. Núerkomiðað uppgjörinu. Hann byrjarþóekki
að leita strax í þessu myrkri. En þegar roðar af degi
verður hann á hælum þér með svolítinn her. Þá átt þú
ekki minnstu undankomumöguleika. Hann vann sigur á
heiðarlegan hátt, þess vegna stingur þú ekki af. Þessu er
lokið. Þú vilt bara forða þér meðan enn er tími til. En ef
hann stjórnar eftirförinni er þér vissast að forða þér
meðan það er hægt.
En þá varð honum Ijóstt, að málið var ekki svona ein-
falt og auðvelt lausnar. Þarna stóð hann titrandi og þerr-
aði svitann af enni sér og augabrúnum. Skyndilega
streymdi snögg hitabylgja neðst frá hryggnum og upp í
höfuðið. Þessufylgdi snöggur kuldaskjálfti, rétt á eftir.
Þetta endurtók si g enn einu sinni. Þá skildist honum, að
hann skalf ekki af golunni eða kuldanum. Þetta var sótt-
hiti, ákaf ur og hár hiti fyrst hann svitnaði svo ákaf lega.
Ef hann reyndi að fara af stað og laumast milli Ijósanna
niðurfrá, þá gæti það riðið honum að fullu. Hann átti
þegar erf itt með að standa uppréttur. Hann vantaði heit-
an stað, eitthvert skýli, þar sem harjn gæti losnað við hit-
ann og hvílt sár rifbeinin. Mat varð hann líka að fá, þvi
hann haf i ekkert bragðað síðan hann fann þurrkaða kjöt-
ið á líki gamla mannsins, sem skolast hafði fram af
klettunum. Það var langt síðan það var. Hann skalf og
riðaði og varð að styðjast við klettavegginn f remst í hell-
inum, til að falla ekki. Svona var þá komið. Hellirinn
varð að duga. Hann hafði ekki styrk né orku til að leita
betri felustaðar. Honum þvarr svo ört mátturinn, að
hann efaðist um að hann hefði krafta til að gera hellinn
öruggt fylgsni. — Stattu nú ekki þarna að fárast yfir eig-
in máttleysi, komdu þér að verki, hugsaði hann með sér.
Hann gekk í átt að trjánum, sem hann hafði séð. Lauf-
ið var að mestu fallið af fyrsta trénu sem hann kom að,
greinarnar voru berangurslegar. Það kom því ekki að
tilskyldum notum. Hann rótaði til í laufinu og kom loks
niðurá mjúkar furunálar á blómlegri grein. Hann leitaði
á furutrjánum að mjúkum og þéttum greinum, sem auð-
velt var að brjóta af. Hann gætti þess vandlega að taka
aðeins eina grein af hverju tré, svo ekki sæist, að hann
hefði verið þar á ferð að safna greinum. Þegar hann
hafði safnað sér fimm slíkum greinum var sársaukinn
orðinn svo mikill í rif junum er hann lyfti höndunum til
að brjóta af greinarnar, að hann varð að hætta. Hann
hefði gjarna viljað f leiri greinar, en f imm urðu að duga.
Mað sársaukastunu lyfti hann greinunum á öxl sér, þó
ekki þeim megin sem rif in særðu hann, og hélt aftur í átt
til hellisins. Hann var enn óstyrkari en hann hafði verið
vegna þunga trjágreinanna. Þegar hann klif raði upp eft-
ir leirkenndum jarðveginum í brekkunni reyndi mest á
meiðsl hans. Vegna sársaukans í rif junum leitaði hann
ósjálfrátt meira til annarrar hliðarinnar í stað þess að
halda beint áfram. Einu sinni missti hann fótanna og
skall á andlitið. Hann hrökk saman af sársaukanum.
Hann komst upp aftur og kom trjágreinunum fyrir við
hellisopið. En hann varð þó að fara aðra ferð niður. í
þetta sinn safnaði hann saman dauðum laufblöðum og
sprekum, sem lágu á víð og dreif. Hann tróð eins miklu
og hann gat innundir ullarskyrtuna og í ermarnar tróð
hann stórum, dauðum trjágreinum. Hann skrönglaðist
áfram með byrði sína upp í hellinn. Þetta urðu alls tvær
ferðir. Sú fyrsta með lauf og dauðar greinar, en seinni
ferðin fór í að sækja eldivið. Hugsun hans var nú orðin
öllu skýrari. Nú var hann að gera það, sem hann átti að
gera, strax og hann rankaði við sér inni í hellinum. Hann
gekk lengra inn í hellinn, fram hjá þeim stað, sem hann
haf ði vaknað á. Hann þreif aði varlega f yrir sér með fæt-
inum, ef ske kynni að hola eða sprunga leyndist á hellis-
gólfinu. Því lengra sem hann hélt inn í hellinn, þeim
mun lægra varð undir loft, en þegar hann varð að beygja
sig, nísti sársaukinn í rifjum hans. Þá fór hann ekki
lengra. Sársaukinn var óbærilegur.
Sá hluti hellisins, sem hann var nú staddur í var rakur.
Rambo f lýtti sér að dreifa dauðu laufinu á hellisgólf ið,
sprekunum kastaði hann ofan á. Því næst kveikti hann
bál, og notaði til þess eldspýturnar, sem gamli maðurinn
með bruggstöðina hafi látið hann fá, nokkrum kvöldum
fyrr. Eldspýturnar höfðu gegnblotnað í rigningunni, en
nú voru þær orðnar svo þurrar, að hægt var að nota þær.
Fyrstu tvær voru ónýtar, en sú þriðja var heil, en slokkn-
aði um leið. Fjórða eldspýtan nægði til að kveikja í lauf-
inu. Loginn var gráðugur og Rambo bætti þolinmóður
laufi á eldinn, ásamt spreki.
Þannig hélt hann áfram, þangar til bálið
var orðið nógu mikið til að kveikja í stærri greinunum.
Viðurinn var orðinn svo gamall, að ekki var mikill reyk-
ur. Það litla sem kom barst rólega á brott með golunni
f rá hellisopinu og liðaðist innar í hellinn. Rambo starði í
eldinn og vermdi framréttar hendur sínar. Hann skalf.
Síðan leit hann í kring um sig á skuggana, sem dönsuðu á
hellisveggjunum. Honum hafði skjátlast. Hann sá nú að
þetta var alls ekki hellir. Fyrir langa löngu hafði einhver
verið hér vð vinnu. Þetta var gömul náma. Það var aug-
Dreki reynir aö skipta um
_____lifnaðarhætti
^Helmingur
launa minna
j^i skatta? ,.
V Þessi maöur
| rændi mig
lögregluþjónn!1
Ég hef "'nJ
tekkert vald.
^Ég sábilinn
' Diana, ég skal reyna aö V
venjast þéssu lifi, fyrir þig./
Jafnvel þótt þaö drepi mig^
v~
•Engir pemngarájgKomdu þér
ekkert herbergiVburt héöan!
llÍd
llÍÍl
Miðvikudagur
9. júli
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00 Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Geir Christensen les
söguna „Höddu” eftir
Rachel Field (15). Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Létt lög milli
atriða. Kirkjutónlist kl.
10.25: Ekkehard Richter
leikur á orgel Hafnarfjarð-
arkirkju verk eftir Max
Reger, Rolf Albes og Hugo
Distler. Morguntónleikarkl.
11.00: Janos Sebestyen og
Ungverska kammersveitin
leika Konsert fyrir sembal
og kammersveit i A-dúr
eftir Karl von Ditters-
dorf/Victor Schiöler,
Charles Senderovitz og Er-
ling Blöndal Bengtsson
leika Trió fyrir pianó, fiðlu
og selló nr. 1 i G-dúr eftir
Haydn/Joseph Szigeti og
Claudio Arrau leika Sónötu
nr. 3 fyrir fiðlu og pianó op.
12 nr 3 i Es-dúr eftir Beet-
hoven.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: „Máttur
lifs og moldar” eftir Guð-
mund L. Friðrinnsson Höf-
undur les (10).
15.00 Miðdegistónleikar
Claude Helffer leikur
Sónötu fyrir pianó eftir Béla
Bartók. Phyllis Mailing og
tréblástrakvintettinn i
Toronto flytja „Minne-
lieder” fyrir mezzo-sópran
og blásarakvintett eftir
Murray Schafer. Louis
Cahuzac og hljómsveitin
Philmaronia leika Konsert
fyrir klarinettu og hljóm-
sveit eftir Hindemith, höf-
undurinn stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorn.
17.00 Lagið mitt Berglind
Bjarnadóttir sér um óska-
lagaþátt fyrir börn yngri en
12 ára.
17.30 Smásaga: „Dýr fasteign
eða draumur i þjóðdjúpinu”
eftir Ingólf Pálmason Helgi
Skúlason leikari les.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 A kvöldmáium GIsli
Helgason og Hjalti Jón
Sveinsson sjá um þáttinn.
20.00 Gestur i útvarpssal
Simon Vaughan syngur lög
eftir Hugo Wolf, Henri
Duparc og brezk þjóðlög i
útsetníngu Brittens, Jónas
Ingimundarson leikur með
á pianó.
20.20 Sumarvaka . „Bara það
bezta og sterkasta” Páll
Heiðar Jónsson ræðir við
Eyjólf Stefánsson söng-
stjóra Höfn i Hornafirði b.
Hversdagsleiki Smásaga
eftir Pétur Hraunfjörð
Pétursson. Höfundur les. c.
Veiðivötn á Landmannaaf-
rétti.Gunnar Guðmundsson
skólastjóri flytur fyrsta er-
indi sitt: Leiðin til Veiði-
vatna. d. Kórsöngur
Kammerkórinn syngur is-
lenzk lög, Rut Magnússon
st jórnar.
21.30 Útvarpssagan: „Móð-
irin” eftir Maxim Gorki
Halldór Stefánsson þýddi.
Sigurður Skúlason leikari
les (20).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Kvöldsag-
an: „Knut Hamsun lýsir
sjálfum sér” — úr bréfum
hans og m innisgreinum
Martin Beheim-Schwarz-
bach tók saman. Jökull
Jakobsson les þýðingu sina
(2).
22.45 Djassþáttur Jón Múli
Árnason kynnir.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.