Tíminn - 10.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 10. júli 1975.
Ijóstaf veggjunum og jafnsléttu gólfinu. Engin verkfæri
höfðu verið skilin eftir. Hvergi sáust ryðgaðar hjólbör-
ur, brotnir hakar eða ónýtar fötur. Sá sem hætti vinnu
sinni hér bar virðingu f yrir staðnum og skildi snyrtilega
við. Þó hefði hann átt að loka innganginum. Það var ein-
kennulegt kæruleysi að skilja hann eftir opinn. Burðar-
stoðirnar og timburklæðningin í loftinu voru nú orðnar
f únar og rakar. Ef börn rækjust hingað af forvitni gætu
þau rekist i burðarstoðirnar eða haft svo hátt, að hluti
loftsins hryndi yfir þau. En hvaða erindi gætu börn átt
hingað? Þessi staður var langt úr almannaleið. Þó hafði
hann f undið staðinn. Aðrir gætu komið á eftir. Sennilega
myndu þeir finna hann á morgun. Honum var eins gott
að gæta að sér og forða sér í tæka tíð. Af stöðu tunglsins
taldist honum til, að klukkan væri um ellefu. Nokkurra
klukkustunda hvíld var allt sem hann þarfnaðist, sagði
hann sjálf um sér. Það var allt og sumt. Síðan gæti hann
haldið af stað.
Bálið var hlýtt og notalegt. Hann lagði stærstu og
þykkustu f urugreinarnar við bálið, unz þær voru orðnar
eins og dýna. Svo lagðist hann á þær. Hann sneri slasaða
hluta brjóstkassans að bálinu. Einstaka furunál stakkst
gegnum föt hans og olli honum óþægindum. En við því
var ekkert að gera. Hann varð að liggja á greinunum til
að losna við rakann á gólf inu. Hann var svo örmagna, að
honum fundust greinarnar mjúkar og notalegar. Hann
lokaði augunum og hlustaði á lágvært snark bálsins. Inn-
ar í göngunum heyrðist veikt bergmál drjúpandi vatns.
Þegar hann sá námuveggina almennilega átti hann
hálfpartinn von á að sjá teiknaðar myndir af ýmsum
skepnum, hyrndum veiðidýrum og veiðimenn á eftir
þeim með reidd spjótin. Einhverntíma hafði hann séð
Ijósmyndir af slíku, þó ekki gæti hann munað hvenær.
Kannski í skólanum. Hann hafði alltaf heillast af veiði-
myndum. Á bernskuárum sínum í Colorado hafði hann
oft farið í útilegur upp í f jöllin á eigin spýtur. Einu sinni
fór hann inn í einn hellinn og lýsti fram fyrir sig með
vasaljósinu, þá hafði hann séð mynd af buffaló, aðeins
þessa einu mynd, sem máluð var á miðjan vegginn í gul-
um lit. Myndin var svo raunveruleg, að hann átti helzt
von á að dýrið styggðist og hlypi á brott. Hann starði á
myndina allan daginn, unz birtuna f rá vasal jósinu þraut.
Upp frá því fór hann í hellinn minnst einu sinni í viku.
Þar sat hann og starði á myndina. Það var leyndarmál
hans. Kvöld eitt barði faðir hans hann í andlitið f yrir að
vilja ekki segja frá því hvar hann var niðurkominn.
Rambo minntist nú þessa atburðar og kinkaði kolli með
sjálf um sér, eins og til að staðfesta þögn sína yf ir þessu
bernskuleyndarmáli sínu. Nú var langt siðan hann hafði
komið í þennan helli, en nú fann hann fyrir hinni sömu
leyndardómstilfinninguog'.þá.Einn einasti buffaló starði
á hann, stórhyrnd og bógmikil skepna. Hann velti því
f yrir sér hver hefði unnið i námunni og hversu langt væri
síðan. Hellirinn minnti hann alltaf á kirkju. Sama var
um þennan stað. En kringumstæðurnar voru nú slíkar,
að hann fór næstum hjá sér. Þannig var það ekki í
bernsku hans. Fyrsta altarisgangan. Skriftirnar. Hann
minntist þeirrar tilfinningar, sem hann fann til, er hann
ýtti til hliðar dökkum og þungum tjöldunum og smeygði
sér inn í myrkan syndaaflausnaklefann. Hann kraup á
svolitinn uppstoppaðan fótskemil, og minntist óskýrrar
raddar prestsins, sem veitti syndaaflausn hinum synd-
ugu. Hann játaði syndir sínar.
Játaði hvað? Að hann hafði drepið nokkra menn fyrir
skömmu síðan? Það var sjálfsvörn, faðir.
En hafðir þú ánægju af því, sonur minn? Var þetta
syndarstund í lífi þfnu?
Þá fór hann enn meira hjá sér. Hann trúði ekki á synd-
ina. Ekki þótti honum heldur hæfa að gamna sér við
slíkar hugsanir. En spurningin ómaði f huga hans. Var
þetta stund syndarinnar? Hugur hans mókti og hitinn f rá
bálinu var notalegur. Rambo velti því fyrir sér, hverju
hann hef ði svarað þessu, sem barn. Sennilega hef ði hann
sagt já. Það er ekki einfalt að drepa annan mann. Hann
gæti réttlætt það frammi fyrir prestinum, að það hefði
verið sjálfsvörn að drepa hundana og grænklædda gam-
almennið. En svo gafst honum tækifæri til f lótta. Þess í
stað fór hann að eltast við Teasle og skjóta niður lög-
reglumenn hans við skyldustörf sín. Það var synd. Nú
var hins vegar ekki neinn vaf i á því, að Teasle var á leið
á eftir honum. Nú var kominn tími til að taka út refsing-
una. Innar í göngunum draup vatnið með holum berg-
málsróm.
Innar í göngunum? Hann hefði átt að kanna innsta
hluta þeirra fsrst. Svona gömul náma var tilvalið ból
fyrir bjarndýr eða snáka. Hvers vegna hafði hann ekki
kannað þetta fyrr? Hann þreif logandi trjágrein og not-
aði hana sem kyndil, er hann gekk innar í göngin. Sífellt
varð lægra undir loft. Honum var meinilla við að stanza
og beygja sig, því hann kenndi til í rif junum. En þetta
varð að gerast. Hann gekk fyrir horn og kom þá á þann
stað, sem drjúpandi vatnshljóðið átti upptök sín við.
Vatnið lak úr loftinu, safnaðisf í poll og rann svo niður
Fimmtudagur
10. júli
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7,30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Geir Christensen les
söguna „Höddu” eftir
Rachel Field (16). Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Létt lög milli
atriða. Viðsjóinnkl. 10.25:
Ræða Matthlasar
Bjarnasonar sjávarútvegs-
ráðherra við opnum
Rannsóknastofnunar sjávar-
útvegsins 2. þ.m.
Morguntónleikar kl. 11.00:
Burghard Schaeffer og
Norðurþýzka kammersveit-
in leika Konsert fyrir flautu
og strengjasveit i G-dúr
eftir Pergoelsi/Annie Chall-
an og hljómsveitin Antiqua
Musica leika Konsert fyrir
hörpu og hljómsveit nr. 4 I
Es-dúr eftir Petrini/ Kon-
unglega filharmoniusveitin
I Lundúnum leikur „Guð i
ölmusuför”, svitu eftir
Handel.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. A frfvaktinni
Margrét Guðmundsdóttir
kynnir óskalög sjómanna.
14.30 Miðdegissagan: „Máttur
lífs og moldar” eftir Guð-
mund L. Friðfinnsson Höf-
undur les (11).
15.00 Miðdegistónleikar Eber-
hard Wachter, Margit Sch-
ramm, Lisa Della Casa, Ru-
dolf Schock, Ingiberg Hall-
stein og Sinfóniuhljómsveit
Berlinar flytja atriði úr
óperettunni „Parisarlifi”
eftir Offenbach, Franz All-
ers stjórnar. Hljómsveitin
Philharmonia leikur þætti
úr ballettinum „Þyrnirósu”
eftir Tsjaikowsky, George
Weldon stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatirainn. Eva
Sigurbjörnsdóttir og Finn-
borg Scheving fóstrur sjá
um þáttinn.
17.00 Tónleikar.
17.30 „Sýslað i baslinu”, —
minningar Guðmundar
Jónssonar frá Selbekk Jón
frá Pálmholti skráði og les
(2).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19.35 Þættir úr jarðfræði ís-
lands. Páll Imsland jarð-
fræðingur talar um móberg
og móbergsrannsóknir.
20.00 Einleikur I útvarpssal
Simon H. Ivarsson leikui á
gitar verk eftir Bach,
Tarrega, Villa Lobos og Al-
beniz.
20.25 „Hvolpur”, smásaga
eftir Ólaf Jóhann Sigurðs-
son. Höfundur les.
21.20 Hljómsveitarþættir úr
óperum eftir Wagner NBC-
sinfóniuhljómsveitin leikur,
Arturo Toscanini stjórnar.
21.45 Norsk Ijóð Hannes Sig-
fússon skáld les úr þýðing-
um sfnum.
22.15 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Knut Hamsun lýsir
sjálfum sér” Martin Be-
heim-Schwarzbach tók
saman. Jökull Jakobsson
les þýðingu sina (3).
22.45 Ungir pianósnillingar Tf-
undi þáttur: France Clidat.
Halldór Haraldsson kynnir.
23.35 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Augjlýsícf
íTímanum