Tíminn - 13.07.1975, Blaðsíða 18

18
TÍMINN
Sunnudagur 13. júli X975.
Mftnn ah mðbfni r Oeiningin innan
rvlVIIII uy IIICIIUIIil stjórnarandstöðunnar
Samtök frjálslyndra og vinstri
manna. Stjórnarandstaða þess
flokks byggist aðallega á róg-
skrifum um pólitiska andstæð-
inga i blaðinu „Ný þjóðmál”.
Hvorki Magnús Torfi né Karvel
ráða ferðinni þar. Hæpið er, að
slik vinnubrögð séu til þess fallin
að auka fylgi Samtakanna. Að öll-
um likindum splundrast Samtök-
in, þvi enda þótt flokksmenn séu
ekki margir, eru ýmsir þar, sem
telja sig til forystu borna. Og þeg-
ar margir eru kallaðir, en fáir út-
valdir, er voðinn vis. Sjálfsagt
eiga niiverandi þingmenn Sam-
takanna eftir að reka sig á það.
Hvenær verður
fært út í
200 mílur?
Þótt núverandi stjórnarflokkar
hafi haft ærinn starfa vegna glim-
unnar við verðbólguna, og muni
hafa á næstunni, þá eru ýmis önn-
ur verkefni framundan. Hæst ber
þar útfærslu fiskveiðilögsögunnar
i 200 milur. Ennþá hefur Utfærslu-
dagur ekki verið ákveðinn, en vit-
að er, að hann verður fyrir 13.
nóvember. Þá rennur út sam-
komulagið við Breta um veiðar
innan 50 milna markanna.
Ástaéðulaust sýnist að draga
öllu lengur að ákveða Utfærslu-
daginn, enda þarf að nota timann
vel til að kynna ákvörðun íslend-
inga. titfærsla fiskveiðilögsög-
unnar 150 milur 1972 var rækilega
kynnt erlendis. Slikt hið sama
þarf að gera nU, enda þótt ýmis-
legt hafi þegar verið gert i þeim
efnum af hálfu utanrikisráðu-
neytisins. Miklu máli skiptir fyrir
litla þjóð að hafa almenningsálit-
iö að baki sér i jafn mikilvægu
máli. Það hefur reynslan kennt
okkur I tvö siðustu skiptin, sem
landhelgin hefur verið færð út.
Friðunaraðgerðir
í beinu framhaldi af útfærslu
fiskveiðilögsögunnai- i 200 milur,
þarf að hefja viðtækar og skipu-
legar friðunaraðgerðir. Vitað er,
að um ofveiði og gifurlegt ung-
fiskadráp hefur verið að ræða á
miðunum umhverfis landið. Þessi
staðreynd er uggvænleg, ekki si'zt
þegar það er athugað, að þegar er
farið að bera á afleiðingunum.
Aflinn á Islandsmiðum hefur far-
ið þverrandi, þrátt fyrir aukna
sókn og betri tækjakost. Svo þýð-
ingarmikil eru fiskimiðin fyrir
okkur Islendinga, að i raun ræður
það úrslitum um, hvort lifvænlegt
er að búa i landinu eða ekki.
Útfærsla fiskveiðilögsögunnar I
200 milur og auknar friðunarað-
gerðir, byggðar á visindalegum
rannsóknum, eru nú mesta hags-
munamál þjóðarinnar. Með út-
færslunni vinnst lika það, að ts-
lendingar einir nytja auðlindimar
umhverfis landið, — auðlindir,
sem aðrar þjóðir hafa látið greip-
ar sópa um allt of lengi.
—a.þ.
Gylfi Þ. Gislason og Benedikt Gröndal — mikil óánægja er I röðum
Alþýðuflokksmanna vegna blekkinga Gylfa. Benedikt hefur ekki nein
völd i flokknum, þrátt fyrir formannsnafnbótina.
Þykja þær sjálfsagt ekki nógu fin-
ar I „kultur-blaði” eins og Þjóð-
viljanum. Ofriki menntamanna-
klikunnar i Alþýðubandalaginu
hefur smátt og smátt leitt til
minnkandi áhrifa verkalýðsfor-
ingjanna, og hefur það valdið si-
vaxandi óánægju þeirra. Mælir-
inn fylltist, þegar menntamanna-
klikan krafðist þess, að þeir
kæmu i veg fyrir samninga. Þá
notuðu þeir tækifærið og guldu
menntamannaklikunni rauðan
belg fyrir gráan með þvi að hafa
kröfur hennar að engu. Rikir nú
kalt strið i herbúðum Alþýðu-
bandalagsins milli þessara
tveggja hópa.
Engin breyting
hjá
Alþýðuflokknum
Ástandið i Alþýðuflokknum er
litlu betra. Að visu rikir ekki eins
djúpstæður ágreiningur þar og i
Alþýðubandalaginu. Hins vegar
er mikil óánægja i flokknum,
einkum meðal yngri manna, með
forystu flokksins. Sú óánægja er
Magnús Torfi ólafsson og Karvel Pálmason — þingmenn Samtaka
frjálslyndra og vinstri manna. Hætt er við þvi, að ýmsir verði til að
sækjast eftir stólum þeirra, þótt ekki sé fiokkurinn stór.
Kalt stríð í
Lin stjórnar-
andstaða
Það er ekki of djúpt I árinni tek-
iö, þó að sagt sé, aö núverandi
stjórnarandstaða Alþýðubanda-
lags, Alþýöuflokks og Samtak-
anna sé lin. Það er kannski ekki
óeölilegt, þegar á það er litið, að
innan þessara flokka er hver
höndin upp á móti annarri. Og al-
varlegast er ástandið innan Al-
þýöubandalagsins.
Stjómarandstaðan beið mikinn
álitshnekki, þegar hún hvatti til
lögbrota, er sett voru lög vegna
vinnudeilnanna i rikisverksmiðj-
unum. Þá létu Alþýðuflokkurinn
og Samtökin foringja Alþýðu-
bandalagsins teyma sig á asna-
eyrunum. En það verður að segja
Alþýðuflokknum til hróss, að
hann áttaði sig á mistökunum og
játaði yfirsjón sína. Slik yfirlýs-
ing kom hins vegar aldrei frá Al-
þýöubandalaginu og Samtökun-
um, þannig að lita verður svo á,
sem þessir flokkar séu fylgjandi
lögbrotum, ef þeir telja það þjóna
hagsmunum sinum.
Mjög áriðandi er, að almenn-
ingur átti sig á eðli þessara
flokka, sem þarna komu til dyr-
anna eins og þeir eru raunveru-
lega klæddir.
Alþýðu-
bandalaginu
1 Alþýðubandalaginu, sem er
stærsti stjórnarandstöðuflokkur-
inn, er mikill ágreiningur milli
svokallaðra „stofukomma” og
„kuldakomma”. Annars vegar er
Magnús Kjartansson, með
menntamennina á bak við sig.
Hins vegar eru forystumenn i
verkalýðshreyfingunni eins og
Garmurinn
hann Ketill
Þriðji stjórnarandstöðuflokk-
urinn, ef flokk skyldi kalla, er
Frá setningu 15. landsmóts UMFÍ, sem framfer á Akranesi um þessa helgi.Veðurguðirnir hafa verið
fremur holiir hinum fjöimörgu mótsgestum.
Magnús Kjartansson og Lúðvik Jósepsson — hvöttu til lögbrota. Innan
Alþýðubandalagsins er Magnús foringi menntamannakiikunnar, sem
stendur i stöðugu striði við verkalýösarm flokksins. Milii þessara
tveggja hópa er kalt strið innan Alþýðubandalagsins.
Snorri Jónsson, Eðvarð Sigurðs-
son.Guömundur J. Guðmundsson
og fleiri. Er mikil reiði i fyrr-
nefnda hópnum I garð verkalýðs-
foringjanna fyrir að hafa stuðlað
aö siðustu kjarasamningum.
„Stofukommarnir” töldu, að
verkföll gætu leitt til falls núver-
andi stjórnar, en það tækifæri
hafi gengið úr greipum með
samningunum.
Ráða
Þjóðviljanum
„Stofukommarnir” ráða Þjóð-
viljanum, og undan þeirra rifjum
er runnin hin bjálfalegu æsinga-
skrif,sem svo mjög hafa einkennt
Þjóðviljann sfðustu mánuði. Hins
vegar eiga þeir Alþýðubanda-
lagsmenn, sem tilheyra siðari
hópnum, ákaflega erfitt með að fá
inni með ritsmíðar i blaðinu.
ekki ný af nálinni. Hún leiddi m .a.
til þess, aö Gylfi Þ. Gislason taldi
hyggilegast að láta af formanns-
stöðunni. Reynslan hefur hins
vegar leitt i ljós, að nýi formaður-
inn, Benedikt Gröndal, ræður
engu I reynd. Gylfi heldur um
stjornvölinn eins og áður. Þess
vegna hefur engin breyting orðið.
Ungu mönnunum finnst, að þeir
hafi verið blekktir. Ekki bætir
það úr skák, að flokksforystan
hefur haldið mjög klaufalega á
málum Alþýðublaðsins, og ramb-
ar það nú á barmi gjaldþrots.
Það er Ut af fyrir sig alvarlegt
mál, ef útgáfa Alþýðublaðsins
stöðvast. í þvi sambandi hefur
verið rætt um aukna styrki frá
rikinu til að hjálpa upp á sakirn-
ar. Sú leið er afar óheppileg, þó að
hUn geti reynzt nauðsynleg engu
að slður.