Tíminn - 13.07.1975, Blaðsíða 32

Óli vatnsfælni
í
vera góði drengurinn
hennar mömmu sinnar
og fara inn og gegna
henni að fara strax i
bað, eins og honum
Hún var með nýja
svuntu og blóm i hattin-
um sinum. Þá datt Óla
svolitið sniðugt i hug.
Hann sagði við Andreu:
— Heyrðu, Andrea min,
þér finnst svo gaman að
sulla i vatni, heldurðu að
þú vildir ekki fara inn og
baða þig i baðkarinu
minu i staðinn fyrir mig,
þvi að manna tekur
kannski ekkert eftir þvi,
að það er ekki ég, hún er
alltaf að flýta sér svo
mikið.
— Jú, jú, sagði
Andrea og fór inn til
mömmu Óla. Andrea
gekk rakleiðis að bað-
karinu og hoppaði ofan i
vatnið. Mamma Ólaf
sneri baki i hana og var
að hamast við að hræra
kökudeig. Hún heyrði
skvampið i vatninu og
sagði glöð: — Sjáum til,
Óli minn, þú ert aldeilis
duglegur og stór strákur
i dag. Ferð bara sjálfur
þegjandi og hljóðalaust
ofan i baðvatnið þitt.
Það er vonandi ekki of
Óli litli var fallegur og sat þar kyrr og hugsaði
góður kaninustrákur. ráð sitt. Hvað átti hann
Honum þótti gaman að að gera? Átti hann að
Mamma kallar á óla.
Andrea var með blóm i hattinum sinum.
fannst það þó leiðinlegt?
í sama bili gekk vin-
kona hans fram hjá
garðinum þar sem óli
var i felum. Það var hún
Andrea litla andarungi,
sem var svo sæt og fin.
heitt, eða hvað? sagði
hún.
Andrea litla gleymdi
þvi, að hún hefði helzt
ekki átt að láta heyrast
neitt i sér, en svaraði
með sinni rödd: — Rap,
rap! Með þvi var hún að
gefa til kynna að bað-
vatnið væri mátulega
heitt. En nú var mamma
Óla alveg hissa. Þessa
rödd þekkti hún ekki.
Ekki var þetta hann Óli
hennar, sem var að
skvampa i baðkarinu.
Hún missti skálina með
kökudeiginu og þeytar-
inn fór i hina áttina.
Þarna var litil og sæt
önd að baða sig. Svo leit
hún út um gluggann og
kom þar auga á Óla litla
Óla þótti gaman að leika s®r a& kubbunum sinum.
leika sér að kubbunum
sinum og öðru dóti, og
var þægur og góður við
mömmu sina. Alltaf var
hann hlýðinn drengur,
nema þegar mamma
hans ætlaði að fara að
baða hann. óli var
nefnilega svo hræddur
við að fara i vatn, að
hann var kallaður Óli
vatnsfælni, og hann hat-
aði það af öllu hjarta að
fara i bað.
Dag nokkurn kallaði
mamma hans i hann út
um gluggann og sagði:
—■ Óli minn, komdu inn,
þú átt að fara i bað!
Hún fékk ekkert svar
svo hún kallaði aftur: —
Óli komdu strax, ég ætla
að baða þig! Hún var
svo reiðileg i rómnum
núna, að Óli þorði ekki
annað en að svara:
— Já, já mamma
min, ég kem rétt strax,
sagði hann, en svo faldi
hann sig i blómabeði, og
Sunnudagur 13. júli 1975.
Skálin og þeytarinn fóru sitt i hvora áttina.
kaninudreng, sem var hissa og hún stökk upp
að leika sér i garðinum úr vatninu, og ætlaði
og var hinn ánægðasti. eiginlega að forða sér út,
— Nú, já, hugsaði en mamma náði i hana
mamma Óla. Svo hann og fór að þurrka henni
heldur að hann geti með mjúku handklæði.
leikið á mig. Nú ætla ég — Hvað er þetta,
Hún hamaðist við að hræra kökudeig.
að láta ýmislegt koma
honum á óvart! Svo
kallaði hún til Andreu
önd: — Ég skal koma til
þin, þegar þú hefur lokið
við að þvo þér, og þá
skal ég þurrka þér vel og
vandlega, svo ætla ég að
gefa þér verulega góðan
hádegismat.
Andrea var alveg
hugsaði Andrea litla
hissa, skyldi hún ekki
taka eftir þvi, að þetta
er ekki hann Óli hennar?
Ætli hún sjái engan mun
á okkur?
— Sittu nú hér með
handklæði utan um þig
við eldinn, svo þér verði
ekki kalt og láttu þig
þorna betur, en ég ætla
Nýju kökurnar voru ljúffengar.