Tíminn - 16.07.1975, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Miðvikudagur 16. júlí 1975.
Allt til reiðu
Þriggja ára verki sovézkra og
bandariskra sérfræðinga er lok-
ið. Allt er til reiðu fyrir hina
fyrstu alþjóðlegu geimferð.
Geimskipin Sojús og Apollo
standa á geimferðapöllum sin-
um i Baikonur og á Kanaveral-
höfða. Eldsneytið hefur verið
sett á eldflaugarnar og innan
fárra daga munu þau hittast á
braut i geimnum i 225 km fjar-
lægð frá jörðu.
Fréttir voru rétt i þessu að
berast frá geimskotastöðinni i
Baikonur: Aleksei Leonof,
Valeri Kúbasov og varamenn
þeirra eru við beztu heilsu, þeir
leika tennis á meðan verið er að
leggja siðustu hönd á eld-
flaugarnar og Sojúsgeimskipin.
Hvers vegna tölum við um
geimskip i fleirtölu? Þannig er
mál með vexti að tvær eldflaug-
ar og tvö Sojús geimför eru
reiðubúin til flugs frá Baikonur.
Sovétmenn hafa þetta vara-
geimfar tilbúið til að auka
möguleika á þvi, að hin sam-
eiginlega áætlun verði örugg-
lega framkvæmd. Ef svo færi
t.d. að Apollo tefðist einhverra
hluta vegna innan fimm daga
frá þvi aðSojús var skotið á loft,
þá yrðu þeir Leonof og Kúbasof
að snúa aftur til jarðar, og
seinna geimskipinu vara-Sojús
yrði þá skotið á braut á sam-
ræmdum tima. Hins vegar gæti
það komið fyrir að Sojús þyrfti
að lenda áður en samtengingin
við Apollo hefur farið fram, þá
mun sovézka varaliðið tengjast
bandariska geimfarinu og tak-
ast i hendur við bandarisku
geimfarana. Samhæfing, fram-
þróun, tilraunir og þjálfun —
allt er þetta að baki. Margir sér-
fræðinganna hafa orð á þvi að
störf þeírra hafi verið svo áköf,
að þeir hafi ekki veitt þvi
minnstu athygli, að þeir hafa
elzt um þrjú ár.
t stjórnunarstöðinni er lika
allt til reiðu. Hún er til húsa i
stóru fimm hæða húsi, sem er
fallega innréttað, — er kannski
„fullmikiðaf marmara” — varð
sovézkum blaðamanni að orði
eftir kynnisferð. Langir gangar
liggja bæði til hægri og vinstri.
Spjöldin á dyrunum bera ekki
aðeins vitni um hæfni þeirra
sérfræðinga, sem innan dyra
starfa, heldur ekki siður eru þau
talandi tákn um það, hversu
flókið fyrirtækið er: „Feril-
fræðingar” — „Áætlanir” —
„Fjarlægðafjarskipti” o.s.frv.
o.s.frv. á óendanlegum göngum
og hurðum. Allt er þetta völ-
undarhús tengt salnum,þar sem
stjórnendur geimferðarinnar
hafa aðsetur. Það er aðalsalur-
inn — „miðstjórn”. Hann er
kallaður aðalsalurinn vegna
þess, að allar aðrar deildir
starfa fyrir hann. En samt er
það svo, að hver deild telur, að
hún sé hin raunverulega aðal-
deild. 1 aðalsalnum starfa þrjár
vaktir á tólf tima vöktum. Vakt-
stjórarnir Viktor Blagof,
Aseirgei Tsybin og Vadim
Kravets eru allir fremur ungir
menn — á miðjum fertugsaldri.
Eitt þeirra .iðalhlutverk er að
taka umsvifalaust ákvarðanir i
samráði við bandariska starfs-
bræður sina, ef eitthvað skyldi
bera út af áætlun i geimferðinni.
Svo virðist sem sovézkir og
bandariskir verkfræðingar hafi
sundurliðað og gert sér grein
fyrir hverri einustu hugsanlegu
truflun og ákveðið fyrirfram
hvað gera skuli i hverju tilviki.
Listinn yfir slik neyðartilfelli
fyllir heila bók. En
sérfræðingarnir vona vist
áreiðanlega,að hún fái að liggja
óhreyfð.
1 Mlla "'lla i
lllMIBiBHíliíl
■BHfll
John Mitchell, eigin-
konan og vinkonan
Nýlega var i bandariskum blöð-
um skrifað um John Mitchell, en
hann er i skilnaðarmáli við
Mörthu eiginkonu sina, að hann
hefði i hyggju að kvænast bráð-
lega ekkju að nafni Mary Gore
Dean, sem þýkir hin myndar-
legasta kona, 50 ára að aldri.
Siðan hafði aumingja konan,
Mary Gore Dean, auðvitað ekki
frið fyrir blaðamönnum, svo
hún hélt blaðamannafund og gaf
þar yfirlýsingu um kunnings-
skap sinn við John Mitchell.
Frúin sagði: „Við John Mitchell
erum miös samlir vinir.
Kunningsskapur okkar hófst
fyrir mörgum árum, þegar John
hafði með að gera ýmis lög-
fræðileg mál fyrir eiginmann
sinn sáluga (Gordon Dean, sem
var formaður Kjarnorkumála-
nefndar Bandarikjanna). Mér
hefur ætið likað mjög vel félags-
skapur John Mitchells, en að
vera að tala um annað og meira
en kunningsskap okkar I milli er
afar ótimabært og óviðeigandi,
þvi að hann er enn þá harðgiftur
maður. Einn eiginleiki er i fari
Johns, sem mér likar sérstak-
lega vel, og reyndar prýddi sá
eiginleiki manninn minn einnig,
en það er að vera ekki langræk-
inn, eða bera reiði i brjósti, þó
að einhver hafi unnið á móti
honum. Hann er alltaf fús til
sátta”.... Þetta voru nú ummæli
Mary Gore Dean um John
Mitchell, og voru vist blaða-
mennirnir jafnnær eftir yfirlýs-
inguna. Hér sjáum við myndir
af John og konunum tveim, sem
um er rætt, eiginkonuna Mörthu
og vinkonuna Mary.
MARY GORE DEAN
MARTHA MiTCHELt

— Er yður sama þótt ég setji
svolitið sóttvarnaefni út í?
DENNI
DÆMALAUSI
— Ég fer ekki hérna inn. Það er
eins og að vera lokaður inni i stór-
um fataskáp.