Tíminn - 22.07.1975, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Þriðjudagur 22. júli 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
75
olli honum öndunarerfiðleikum. öndunaropið var ekki
nógu stórt, en ekki var þorandi að stækka það. Verið qat
aðeinhver kæmi auga á holuna og yrði forvitinn. Deigj-
an var tekin að þéttast í nefinu, og stíflaði það eins og
slím. Augu hans voru lokið, en leðjan þrýsti á augnalok-
in.
Enn heyrði hann ekkert til leitarmannanna. Hann
þurfti að aðhafast eitthvað til að stilla sig og róa. Hann
var orðinn órólegur og fór að telja sekúndurnar. I lok
hverrar mínútu átti hann von á að heyra til þeirra. Aftur
taldi hann upp að sextíu fyrst ekkert heyrðist. Þá átti
hann von á að heyra til þeirra, en allt var hljótt. Þegar
hann var búinn að telja upp að sextíu í timmtánda sinn,
var hann þess fullviss, að eitthvað hafði farið úrskeiðis.
Kannski var það leðjan, sem kæfði
öll hljóð frá þeim, sem leið áttu hjá. Verið gat að leitar-
f lokkurinn væri löngu farinn hjá. Þó hæpið að treysta á
það. Fyrst hann hafði ekki heyrttil þeirra, gat allt eins
verið, að þeir væru enn ókomnir. Hann gat ekki hætt á að
grafa sig lausan og svipast um. Kannski voru þeir að
koma að ánni í þessu augnabliki. Lágvaxinn gróðurinn
gæti hafa taf ið f yrir þeim. Hann beið. Deigjan fyllti nas-
ir hans. Það var eins og hann væri að drukkna, löngunin í
ferskt loft var að trylla hann. Leðjan þrýsti af auknum
þunga á andlit hans og brjóst. Hann fann til ákafrar
löngunar til að brjótast undan þunganum. Þá minntist
hann þess, að sem drengur lék hann sér í sandbakka,
gróf sér helli inn í binginn og skreið inn. Skyndilega fann
hann hjá sér ákafa löngun til að skríða út. í sömu andrá
hrundi bingurinn yfir hann. Höf uðið qrófst á kaf. Hann
varð hálf trylltur af skelf ingu, krafsaði blint í sandinum
og mjakaði sér afturábak eins og maðkur, þö enn hryndi
sandurinn yfir hann. Það munaði mjóu, að hannglyppi
lifandi i það sinn. Þegar hann reyndi að sof na um kvöld-
ið, var hann þess fullviss, að í sandbingnum hafði hann
fenqið aðvörun um yfirvofandi dauða sinn. Þessi tilfinn-
ing rak hann til að skríða út í tæka tíð. Nú lá hann hér,
graf inn i blautri forarleðju. Honum f laug í hug, að gengi
einhver yf ir hann niðurgraf inn gæti hluti bakkans hrunið
niður og stíflað öndunaropið. Hann fann sama fyrirboð-
ann svífa á sig eins og t 6andbingnum forðum. Hann
myndi grafast hér lifandi og kafna. Deigjan í nösum
hans var þegar búin að stíf la þær. Góður guð, hann yrði
að sleppa laus. Hann gat ekki afborið köfnunartilfinn-
inguna. Hann ýtti við leðjunni.
Hann varð sem steinrunninn, er hann heyrði til þeirra.
Ógreinilegt skvamp. Fótatak fjölda manna. Ógreini-
legar raddir. Þeir voru f ánni og gengu upp hana.
Fótatakið nálgaðist. Einn hópurinn nam staðar, og einn
mannanna stóð skyndilega ofan á honum. Þungi hans
bættist á leðjuna, sem þrýsti á brjóst hans og brotin rif-
beinin. Sársaukinn var ægilegur. Rambo
gat ekki hreyft sig, og hafði ekki andað
nokkra stund. Hversu lengi hafði hann verið
loftlaus? Þrjár mínútur. Hann dró fyrst djúpt að sér
andann. Tvær mínútur þá. Reyndu að halda niðri í þér
andanum í tvær mínútur. En tíminn rann svo saman í
huga hans, aðein mínúta virtist sem tvær. Kannski yrði
þörf in að anda svo rík, að hann tæki að engjast og ýta og
þrýsta áður en hann þyrfti þess. Fjórir, fimm, sex —
taldi hann. Tuttugu upp í f jörutíu. Tíminn leið og tölurn-
ar í höfði hans runnu saman við hjartsláttinn, sem sífellt
varð hærri og hraðari. Brjóstkassinn var að springa.
Leðjan yf ir honum lét undan. Þrýstingnum létti. Maður-
inn ofan á honum færði sig af stað. Fljótur — hann var
ekki nógu fljótur. Raddirnar blönduðust rennslisnið ár-
innar og hurfu loks, sem betur fer. Ekki f lýta sér. Enn
var of snemmt að grafa sig lausan. Verið gat að ein-
hverjir hefðu taf iðeitthvað. Einhver gæti staðið nærri og
litast um í síðasta sinn til frekara örygis. Jesús... vertu
nú fljótur. Hann var hálfnaður að telja aðra mínútuna.
Þrjátíu og fimm, þrjátíu og sex, þrjátíu og sjö. Hann
fann herping í hálsinum. Fjörutíu og átta, f jörutíu og
níu. Hann komst aldrei upp í sextíu — þoldi ekki við leng-
ur. Skyndilega fannst honum hann svo máttlítill og sljór
af loftleysinu, að hann hefði ekki orku til að grafa sig
lausan. Ýta, í djöf ulsnafni, ýta. En hann gat ekki losað
um leðjuna. Hann barðist um við að losa sig og ýta burt
leðjuþunganum. Skyndilega losnaði hann. Góður guð,
kalt og svalandi loftið lék um hann. Rambo teygaði að
sér lífsloftið í þungum sogum, þar sem hann sat hálf ur í
ánni. Grátt varð að hvítu í höfði hans. Brjóst hans fagn-
aði því að mega lyftast og hníga í andardrættinum, en
svo kom nístandi sársaukinn í rifbeinin. Hann andaði í
stórum sogum, leiddi hjá sér þjáninguna, andaði að sér
með offorsi. Of mikill hávaði. Þeir gætu heyrt til mín,
hugsaði hann. Hann litaðist um eftir þeim.
Enginn var sjáanlegur. Hann heyrði óm fjarlægra
radda og skrjáfið í lággróðrinum. En þeir voru horfnir
sjónum. Loksins var hann sloppinn. Nú var aðeins ein
eldraun eftir, að fara yfir nærliggjandi vegi. Hann
hlunkaðist utan í bakkann. Nú var hann frír og frjáls.
Þ RIÐJUDAGUR
22. júlí
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Silja Aðalsteinsdóttir
les söguna „Sverrir vill ekki
fara heim” eftir Olgu Wik-
ström (2). Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli atriða.
Morgunpopp kl. 10.25.
Hljómplötusafnið kl. 11.00:
Endurtekinn þáttur Gunn-
ars Guðmundssonar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: „Mátt-
ur lifs og moldar” eftir Guð-
mund L. Friðfinnsson. Höf-
undur les (19).
15.00 Miðdegistónleikar: ts-
lenzk tóniist. a. „Island,
farsælda frón” eftir Jón
Leifs og „SO” eftir Þorkel
Sigurbjörnsson. Halldór
Haraldsson leikur á pianó.
b. Lög eftir Sigvalda Kalda-
lóns, Jóhann Ö. Haraldsson.
Stefán Agúst Kristjánsson
og Pál ísólfsson. Ólafur
Þorsteinn Jónsson syngur,
Ólafur Vignir Albertsson
lekur á pianó. c. Konsertino
fyrir tvö horn og strengja-
sveit eftir Herbert H.
Agústsson. Stefán Þ.
Stephensen, höfundurinn og
Sinfóniuhljómsveit tslands
leika, Alfred Walter stjórn-
ar. d. Fjórir söngvar eftir
Pál P. Pálsson við ljóð eftir
Ninu Björk Árnadóttur.
Elisabet Erlingsdóttir og
hljóðfæraleikarar undir
stjórn höfundar flyt'ja. e.
„Lilja”, hljómsveitarverk
eftir Jón Ásgeirsson. Sin-
fóniuhljómsveit íslands
leikur, Páll P. Pálsson
stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Síðdegispopp.
17.10 Tónleikar.
17.30 Sagan: „Barnið hans
Péturs” eftirGun Jacobson.
Jónina Steinþórsdóttir
þýddi. Sigurður Grétar
Guðmundsson les sögulok
(10).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Nokkrir þankar um elli-
lífeyri. Jón Björnsson sál-
fræðingur flytur erindi.
20.00 Lög unga fólksins.
Ragnheiður Drifa Stein-
þórsdóttir kynnir.
21.00 Úr erlendum blöðum.
Ólafur Sigurðsson frétta-
maður tekur saman þáttinn.
21.25 Frá Tónlistarhátiðinni I
Helsinki i fyrra. Folke
Grasbeck leikur á pianó. a.
ítalskan konsert i F-dúr eft-
ir Bach. b. Rondo i D-dúr
(K485) eftir Mozart. c.
Sónötu nr. 9 i E-dúr op. 14
nr. 1 eftir Beethoven.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Knut Hamsun lýsir
sjálfum sér”. Martin Be-
heim-Schwarzbach tók
saman. Jökull Jakobsson
les þýðingu sina (7). -
22.35 Harmonikulög. Tore
Löggren kvartettinn leikur.
23.00 „Women in Scandi-
navia”, þriðji þáttur — ts-
land. Þættir á ensku, sem
gerðirvoru af norrænum út-
varpsstöðvum, um stöðu
kvenna á Norðurlöndum.
Sigriður Thorlacius stjórn-
aði gerð þriðja þáttar.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Auglýsitf
íTimamun