Tíminn - 23.07.1975, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Miðvikudagur 23. júli 1975.
Böðvar Guðlaugsson:
Sumardvöl í
Reykjanesskóla
— Brauðiö, smjörið, mysing-
inn. Við erum að borða kvöld-
matinn i matsalnum i Reykja-
nesskóla, og það er drengurinn
við borðsendann sem kallar
þannig eftir nauðþurftum sin-
um. Og það kalla fleiri þvi að
fólk er yfirleitt lystugt við þetta
borð. Flest köllin eru svona i
formi beinnar heimtingar, en
öðru hvoru heyrist þó sagt:
Gera svo vel að rétta mjólkina,
gera svo vel að rétta ostinn, sem
sagt kurteisleg beiðni.
Við erum niu við borðið, öll
dugleg að borða og ómatvönd,
yfirleitt. A það reynir nú raunar
ekki mikið, þvi að matur er hér
ágætur, vel til búinn og snyrti-
lega framreiddur. Við erum
sem sé mjög vel haldin i mat og
drykk. Til þess að segja nánari
deili á okkur, skal þess getið, að
þessi „við” erum 56 börn úr
Höfðaskélanum i Reykjavik og 8
fullorðnar manneskjur. Börnin
eru hér i sumardvöl, sum eiga
að vera 4 vikur, önnur (og
reyndar flest) eiga að vera átta
vikur. Fullorðna fólkið er vitan-
lega starfsliðið, gæzlufólkið. Ég
held þvi hiklaust fram, að þaö
fari mjög vel um okkur hér. Aö-
búnaður allur er ágætur, mikill
og góður matur, vistleg iveru-
herbergi, þægilegar kojur.
Hér er stór sundlaug, sem
eldri börnin a.m.k. stunda dag-
lega, hér er fótboltavöllur til
reiðu, athafnasvæði til að
byggja kofa er hér yfrið nóg.
Landslag er hér einkar
skemmtilegt, fjörugt fuglalif og
mikið um sel. Gönguferðir um
nágrennið ættu þvi að geta ver-
iðallt að þvi ævintýralegar fyrir
borgarbörnin. Þá er hér iþrótta-
salur, þar sem við getum fengið
að fara i körfubolta, og hand-
bolta eða leikfimi.
Það er með öðrum orðum
heilmikið við að vera hér fyrir
alla, sem á annað borð vilja
vera við eitthvað. En þvi miður
er hér, eins og sjálfsagt alls
staðar, til fólk, sem ekki fýsir að
hafa neitt sérstakt fyrir stafni,
fólk, sem bara hengslast og
telur minúturnar milli máltiða.
Og það er staðreynd, að sum
börnin hafa skrifað eða hringt
heim, kvartað um leiðindi og
beðið um að fá að koma heima.
Mér er þó nær að halda, að að-
eins einn drengur hafi þjáðst af
leiðindum. Ég held að djúpstæð
leiðindi komi fljótlega niður á
matarlystinni, og haldi vöku
fyrir fólki á kvöldin. En þess
verður ekki vart hér, nema hjá
þessu eina barni. Kannski óar
börnin við þvi, hvað það er langt
heim og samgöngur strjálar
hingað. Flóabáturinn Fagranes
leggst hér að bryggju einu sinni
i viku, og vörubill kemur tvisvar
i viku með varning og póst. Þá
fá einhver af börnunum kannski
pakka að heiman, og auðvitað
vekur það fögnuð viðtakanda,
en jafnframt e.t.v. dálitla heim-
þrá, og máske kviknar svolitil
öfund hjá þeim, sem engan
pakka fá.
Nú kunna einhverjir að halda,
að hér hafi ekkert verið aðhafzt
þennan tima. Það er ekki rétt.
Við höfum farið i fótbolta,
körfubolta og handbolta, við
höfum synt og buslað i lauginni,
og við höfum farið i gönguferðir,
t.d. niður i fjöru og tint skeljar.
Þá hafa risið hér nokkur hús. Að
visu fullnægja þau engan veg-
inn húsnæðiskröfum tslendinga
nú til dags, þetta eru ekki tiu
herbergja einbýlishús með inn-
byggðum tvöföldum bilskúr.
Onei, þessar byggingar ganga
lika undir nafninu kofar, en ég
gæti bezt trúað, að þær væru
eins vinsælar hjá yngri börnun-
um, eins og einbýlishúsin hjá
fullorðna fólkinu. Kofarnir hafa
lika þann mikla kost að vera
fljótbyggðir og tiltölulega ódýr-
ir, enda ekki háðir neinni
byggingarvisitölu. Auk þess má
hver sem vill stunda drullu-
kökugerð i kofunum, en það
grunar mig, að þætti helzt til
sóðalegur iðnaður i einbýlishús-
unum. Það hefur þvi miður ver-
ið heldur kalt i veðri allan þenn-
an mánuð, oft talsverður
strekkingur, en sólskin flesta
daga. Og seint á kvöldin hefur
lygnt, og þegar kemur fram á
nóttina verður kyrrðin svo djúp,
að manni finnst jafnvel trufl-
andi hávaði, ef einstaka
mófuglskvak rýfur hana öðru
hvoru.
En það er bezt að tina hér til
nokkrar glefsur úr fremur slit-
róttri dagbók: „20/6. kl. 24,35
Ég er á næturvakt núna (það
var alltaf einhver fullorðinn á
næturvakt). Það hefur gengið á
ýmsu hér, þrjú börn hafa verið
send heim vegna veikinda. Það
hefur skapað nokkra erfiðleika
og vökur, maður er dálitið
syfjaður....Það hefur verið
fremur kalt i veðri, en nálega
alltaf sólskin, dálitið hvasst oft
um miðjan daginn, en lygnir á
kvöldin........Börnin eru að
vakna annað slagið og þurfa að
skreppa á klóið, einkum yngri
börnin......Okkur hefur i raun-
inni liðið ágætlega hér. Það er
fallegt umhverfi, ágætur að-
búnaður, gott fæði..:.. t gær fór
ég i langa gönguferð með eldri
strákunum. Við fundum anda-
hreiður, sáum æðarvarp, kriur
og seli. Sumir voru með mynda-
vélar og festu á filmu það sem
þeim fannst markverðast. Við
fórum ósköp hægt yfir, stönzuð
um öðru hvoru i skjólsælli
brekku, og ég las kafla úr
spennandi strákabók, eða við
röbbuðum saman og sögðum
sögur. Agæt ferð.”............
„Sunnud. 5/6. Sundlaugin hér er
mikið notuð, hún er stór og vel
heit, en dálitið sleip i botninn
Ýmislegt hefur verið bardúsað
hér: farnar gönguferöir, leikinn
fótbolti, iðkað sund, og á föstu-
dagskvöldið vár horft á
sjónvarp, Töframanninn Blake,
auðvitað.... Mánud. 16/6 Gott
veður og með hlýjasta móti,
mikið sólskin. 1 gær var lika sól-
skin, en kaldara. Það var ný ýsa
á borðum i hádeginu og plokk-
ari i kvöldmat. Agætur matur.”
„Mánud. 23/6 Allgott veður
fremur litil sól, en þó með
hlýrra móti”. „Fimmtud. 26/6 1
dag var sundlaugin hreinsuð,
eldri strákarnir unnu mest að
þvi undir stjórn tveggja starfs-
manna, sem auðvitað aðstoðuðu
þá.”.....
Vonandi sýna þessir punktar,
að þvi fer viðs fjarri að við höf-
um öll setið hér auðum höndum
og látið okkur leiðast i heilan
mánuð. Hitt er annað mál, að
hér eins og hvar sem vera skal
annars staðar, er auðvitað hægt
að óska sér ýmissa hluta, sem
annað hvort eru ekki fyrir
hendi, eða væru æskilegri öðru-
visi en þeir eru. Og kannski höf-
um við ekki gert okkur nægilega
ljóst, að skynsamlegri nægju-
semi fylgir ánægja og lifsgleði,
en óraunhæf kröfugerð veldur
alltaf leiðindum.
A gönguför.
UNNIÐ AÐ UPPDRÆTTI OG
SKRÁNINGU LEGSTAÐA í
KIRKJUGARÐINUM
AÐ KELDUM
UNDANFARIÐ hefur verið unnið
að uppdrætti og legstaðaskráar-
gerö af kirkjugarðinum að Keld-
um á Rangárvöllum. Einnig hafa
legsteinar verið hreinsaðir og let-
ur þeirra skýrt, en sumir þeirra
eru aldagamlir, og margir þeirra
listilega skreyttir. Einn hinn elzti
þeirra mun vera frá 1614.
Að þessu verki hafa unnið hjón-
in Hallóra Einarsdóttir og Sigurð-
ur Sigurðsson að beiðni þeirra
systra Aldisar, Þuriðar og
Kristinar Skúladætra frá Keld-
um. Verkið er unnið af nákvæmni
og smekkvisi.
Næstkomandi sunnudag, 27. júli
verður messugerð i tilefni aldar-
afmælis kirkjuhússins,má þvl bú-
ast við fjölmenni á staðnum.
Það eru tilmæli þeirra er vinna
að merkingu kirkjugarðsins, að
þeir kirkjugestir, sem þekkja
ómerkta legstaði i garðinum gefi
upplýsingar svo að hægt sé að
bókfæra þá.
Húsfreyjan á staðnum, Jónina
Jónsdóttir mun taka á móti upp-
lýsingum, sem berast um áður
ómerkta legstaði, einnig veröa
þau hjónin stödd á Keldum n.k.
sunnudag og taka með þökkum á
móti öllum upplýsingum, sem
varöa kirkjugarðinn.
Viða munu sögulegir og fallega
geröir legsteinar vera I óhirðu og
jafnvel að týnast. Væri þvi æski-
legt aö áhugafólk og velunnarar
kirkna og kirkjugarða hvar sem
er á landinu legði hönd að eins og
hér hefur verið gert á Keldum.
HÉR sýnir Sigurður Sigurðsson
okkur einn lcgsteinanna úr
kirk jugarðinum, en þeir eru
sumir hinir skrautlegustu. Þessi
steinn er frá 1753 og er af gröf
þeirra Bjarna Halldórssonar og
Guðriðar Eyjólfsdóttur.
Timamynd Gunnar