Tíminn - 23.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Miövikudagur 23. júli 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
76
Ekki aldeilis. Þú átt mýmargt ógert áður en þú kemst
nálægt vegunum. Eins og égviti það ekki, sagði hann við
sjálfan sig. Það er ALLTAF eitthvað, sem ógert er.
Alltaf. Þetta er endalaus andskoti.
Komdu þér þá af stað.
Eftir andartak.
Nei, á stundinni. Þú færð nógan hvíldartíma ef þeir ná
þer.
Hann kinkaði kolli, eins og til að samþykkja þennan
röksemdaf lutning. Svo reis hann upp af árbakkanum og
óð ána í átt að berangurslegum trjárótunum, jafnaði
leðjunni yfir staðinn, sem hann hafði falist undir. Hann
bjó þannig um, að næsti leitarhópur myndi ekki sjá, að
sá f yrri hefði farið f ram hjá felustað hans. Hann varð að
halda þeim í þeirri trú, að hann væri langt inni á hálend-
inu, en ekki í nand við vegina. Hann lagði riffilinn
á bakkann og óð út í dýpsta hylinn. Þar hreinsaði hann af
sér leðjuna. Ekki gerði til þó hann rótaði upp eðju og
gruggi af botninum, sem óhreinkaði vatnið. Leitarf lokk-
urinn, sem var nýfarinn hafði sjálfur rótað svo hressi-
lega upp í því, að þó hann kæmi aftur, ellegar þá enn
annar flokkur, þá hefðu þeir enga ástæðu til að setja
þetta í samband við hann. Hann stakk höfðinu í kaf til að
hreinsa leðjuna úr hárinu og þvo andlitið. Hann tók
nokkra munnsopa og skolaði innan munninn. Hann spýtti
f ínkornóttu grugginu og snýtti sér hressilega í kaf i til að
hreinsa nasirnar. Þó hann lifði nú eins og skepna var
engin ástæða til að láta sér líða eins og skepnu. Þetta var
lexía úr æfingaskólanum. Vertu hreinn þegar þú átt
nokkurn kost á að þrífa þig. Þú verður þolbetri og berst
betur.
Þegar hann skreiddist upp úr ánni draup vatnið af hon-
um. Þá valdi hann sér granna trjágrein, sem hann notaði
til að hreinsa leðjuna úr riff ilhlaupinu og hreinsa skítinn
úr skotkerfinu. Hann gætti þess, að alltaf væri vel
hreinsað. Svo hlóð hann riffilinn aftur. Þá gat hann loks
lagt af stað. Hann fór með gætni gegn um runnana,
milli trjánna og í átt að veginum. Hann var því f eginn að
hafa hreinsað af sér leðjuna í ánni. Fyrir vikið leið hon-
um betur. Hann hafði meiri orku til flóttans.
Þessi tilfinning hvarf þó er hann heyrði í hundunum.
Þetta voru tveir hundahópar. Annar þeirra var beint
framundan og stefni í átt til hans. Hinn var á vinstri
hönd og nálgaðist óðfluga. Þeir sem voru framundan
hlutu að fylgja þefslóðinni, sem hann skildi eftir, er
hann missti af Teasle í brómberjarunnunum. Þá óð hann
hálfmeðvitundarlaus í ána og stefndi svo í móki upp á
hálendið og endaði loks í námunni. Þeir, sem voru á
vinstri hönd hlutu þá að fylgja slóðinni, sem hann skildi
eftir þegar hann elti Teasle að brómberjarunnunum. Sú
slóð var meira en dagsgömul. Einn mannanna, sem
stjórnaði hundunum hlaut að vera frábær leitarmaður.
Að öðrum kosti myndu þeir ekki hafa hugmynd um
hvaða slóð væri hann, að hlaupa að runnunum — og
hvaða slóð væri hann á reiki í burt. Þeir ætluðu greini-
lega ekki að hætta á neitt, fyrst þeir sendu hundana í
báðar slóðirnar.
En þessi niðurstaða var honum til lítillar hjálpar. Enn
átti hann eftir að sleppa undan hundahópnum, sem
stefndi að ánni. Honum var Ijóst, að ekki gæti hann
hlaupið þá af sér, því þjáningarnar í brjóstkassanum
voru hræðilegar. Hann gæti lagst í launsátur og skotið þá
alla til bana, rétt eins og hann gerði við leitarhóp
Teasles. En skothvellirnir myndu koma upp um verustað
hans. Leitarmannahópurinn var það f jölmennur í skóg-
inum, að þeir ættu þá ekki í neinum vandræðum með að
hafa uppi á honum.
Semsagt — hann yrði að finna einhverja brellu til að
losna við hundana af slóðinni. Það var þó huggun, að enn
hafði hann nokkurn tíma til umráða. Hundarnir myndu
fylgja slóðinni frá vatninu upp í hæðirnar, að námunni
og svo hingað. Hann gæti reynt að stef na að veginum, en
hundarnir myndu fyrr eða síðar f ara þangað. Þá myndu
mennirnir senda skilaboð til sveitanna, sem framundan
voru — og settar yrðu upp gildrur.
Hann hafði eina hugmynd. Hún var ekki sérlega
merkileg, en þó það eina sem hann hafði handbært. Hann
f lýtti sér til baka og fylgdi sömu slóð milli trjánna, þang-
að sem hann hafði grafið sig undir árbakkanum. Hann
óð ána í mittishæð, niður í móti og í átt að veginum. Hann
setti sig í spor hundanna. Þeir myndu rekja slóð hans f rá
námunni, finna slóðinu, sem hann hafði farið frá felu-
staðnum og inn í skóginn. Þeirri slóð myndu þeir svo
fylgja og þefa ráðvilltir þegar þefslóðin endaði skyndi-
lega í miðjum klíðum í runnagróðrinum. Það myndi liða
alllangur tími áður en mönnum yrði Ijóst, að hann hafði
fetað sömu slóð til baka í átt að ánni og vaðið út í hana.
Þegar þeim yrði þetta loksins Ijóst, þá væri hann óhultur
í öruggri f jarlægð. Kannski tækist honum að stela f lutn-
ingabíl eða venjulegum einkabíl.
En lögreglan hlýtur að aðvara allar bif reiðar sínar um
að svipast um eftir stolnum bílum.
Hann gæti yfirgefið bílinn eftir að hafa ekið fáeinar
IIIil

i
MIÐVIKUDAGUR
23. júlí
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustgr. dagbl.), 9.00 og 10.00.
Morgunbæn kl. 7.55. Morg-
unstund barnanna kl. 8.45:
Silja Aðaláteinsdóttir les
söguna „Sverrir vill ekki
fara heim” eftir Olgu Wik-
ström (3). Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli atriða.
Kirkjutónlist kl. 10.25:
Bohumil Plánský leikur á
orgel Hallgrimskirkju i
Reykjavik verk eftir Jan
Kuchmar, Bach, Josef
Klicka og Max Reger.
Morguntónieikar kl. 11.00:
Stuyvesant strengjakvart-
ettinn leikur Chaconnu fyrir
strengi i g-moll eftir Henry
Purcell/Claude Corbeil,
Mireille Lagacé, Gilles
Baillargeon og Giam Ly-
man flytja „Aquilon og
Orithie”, kantötu eftir Jean-
Philippe Rameau/ Eliza
Hansen og félagar úr Lud-
wigshafen hljómsveitinni
leika Konert í d-moll fyrir
sembal og strengjasveit eft-
ir Johann Gottlieb Gold-
berg.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: „Mátt-
ur lifs og moldar” eftir Guö-
mund L. Friðfinnsson. Höf-
undur les (20).
15.00 Miödegistónleikar.
Gyorgy Sandor leikur á
pianó „Tuttugu svipmynd-
ir” op. 22 eftir Prokofjeff.
Ungverska rikishljómsveit-
in leikur Hljómsveitarsvitu
nr. 1 op. 3 eftir Béla Bartók.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorn.
17.00 Lagið mitt. Berglind
Bjarnadóttir sér um óska-
lagaþátt fyrir börn yngri en
12 ára.
17.30 Smásaga: „Týndi eigin-
maöurinn” eftir W.W.
Jacobs. Gisli Ölafsson
þýddi. Þórhallur Sigurðsson
leikari les.
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 í sjónmáli. Skafti Harð-
arson og Steingrimur Ari
Arason sjá um þáttinn.
20.00 Konsert i F-dúr op. 86
fyrir fjögur horn og hijóm-
sveit eftir Schumann.
Georges Barboteau, Daniél
Dubar, Michel Berges, Gil-
bert Coursier og kammer-
sveitin i Saar leika, Karl
Ristenpart stjórnar.
20.20 Sumarvaka.a. „Eyfirð-
ingurinn Bólu-Iljálmar”.
Stefán Ágúst Kristjánsson
flytur frumort kvæði. b.
„Skipiö siglir”, smásaga
eftir Jennu Jensdóttur.
Baldur Pálmason les. c.
Veiðivötn á Landmannaaf-
rétti.Gunnar Guðmundsson
skólaátjóri flytur þriðja er-
indi sitt: 1 Veiðivötnum. d.
Kórsöngur. Karlakórinn
Fóstbræður syngur lög við
miðaldakveðskap eftir Jón
Nordal. Ragnar Björnsson
stjórnar.
21.30 Útvarpssagan: „Hjóna-
band” eftir Þorgils gjall-
anda. Sveinn Skorri
Höskuldsson prófessor byrj-
ar lesturinn. Hann flytur
einnig inngangsorð um höf-
undinn og söguna.
22. Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöidsag-
an: „Knut Hamsun lýsir
sjáifum sér”. Martin Be-
heim-Schwarzbach tók
saman. Jökull Jakobsson
les þýðingu sina (8).
22.40 Djassþáttur. Jón Múli
Arnason kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.