Tíminn - 24.07.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 24. jUH. 1975.
Höfundur: David Morrelli
Blóðugur
hildarleikur
77
milur. Hvað tæki svo við? Stela enn öðrum bíl og yfir-
gefa hann svo líka? Skilja hanneftirog hlaupast inn á há-
lendið til þess eins að fá hundana aftur á slóðina? Hann
óð niður ána og hugsaði örvæntingarf ullur um f lóttaleið-
ir. Smám saman skildist honum hversu erf itt þetta yrði.
Næstum ómögulegt. Teasle myndi elta hann, ekki unna
honum frelsis né hvíldar.
Hundarnir voru í næsta nágrenni og hann hafði af
þeim miklar áhyggjur. Hann gekk álútur og reyndi að
forðast steina og trjádrumba, sem möruðu hálfir í kafi
og hætta var á að hnjóta um. Hann þrýsti annarri hönd-
inni að rif junum. Hann sá manninn ekki fyrr en hann var
kominn fast að honum. Bugða var á ánni og þar sat
maðurinn. Hann var kominn úr sokkum og skóm og laug-
aði fæturna í árvatningu. Hann var bláeygur, hélt á riff li
og var tortryggilegur á svip. Hann hef ur sennilega heyrt
Rambo koma og settsig í stellingar til vonar og vara. En
það var greinilegt að hann hafði ekki átt von á því að
þetta væri í raun og veru Rambo. Því þegar riffillinn
beindist áð manninum, sem var enginn annar en Rambo,
þá féllu kjálkarnir máttlausir og hann starði lamaður á
Rambo er hann lagði til hans. Ekkert hljóð. Það mátti
ekki vera neinn hávaði. Engin skothríð. Rambo þreif
hnífinn úr slíðrum, sló riffilinn úr höndum mannsins,
þegar hann reyndi að brölta á fætur. Rambo rak hnífinn
á kaf í maga hans og beindi blaðinu upp undir rif beinin.
— Jesús minn, sagði maðurinn f urðusleginn. Síðustu
orð hans runnu út í háu veini, sem endaði snögglega.
Hann var dauður.
— Hvað segir þú, sagði einhver. Rambo kipptist ó-
sjálf rátt við. Hann átti ekki möguleika á að fela sig.
— Hættu að kvarta út af löppunum á þér, sagði röddin.
Hættu þessu. Komdu þér í skóna áður en við —.. Maður-
inn kom nú gangandi upp úr lægð og hysjaði upp um sig
buxurnar. Þegar hann sá hvað var um að vera var hann
skjótari til en félagi hans. Hann hljóp í átt að rifflinum
sem stóð upp við tré. Rambo reyndi að komast þangað á
undan honum, en manninum tókst að ná byssunni og ...
Nei — Nei—
Fingur hans laukst um gikkinn og togaði. Skotið hljópi
úr byssunni. Þetta var gagnslaust skot, en gerði engu að l
síður út um allar vonir Rambos. Enn ætlaði náunginn aðj
skjóta,en þá skaut Rambo hann i höfuðið.
— Þú þurftir endilega að skjóta og aðvara þá, helvízk
skepnan þín. Þú þurftirumfram allt að koma upp um
mig. Guð minn góður, hvað á ég nú að gera?
Inni í skóginum heyrði hann mannamál, hróp og köll.
Lággróðurinn iðaði skyndilega af lífi. Greinar heyrðust
brotna. Mennirnir voru á hlaupum. Hundahópurinn,
sem næstur var tók að gelta í átt að honum. Nú gat hann
ekkert farið og ekkert gert. — Mennirnir eru út um allt.
Ég er búinn að vera.
Hann var næstum feginn að hafa beðið lægri hlut. Nú
þyrfti hann ekki að flýja lengur, og þjáningarnar í
brjóstinu myndu hverfa. Þeir færu með hann til læknis,
gæfu honum mat og létu hann í rúm. Hrein föt. Svefn.
Nema þeir skytu hann á staðnum. Kannski héldu þeir að
hann langaði enn til að berjast.
Þá gæti hann hent frá sér riff linum, rétt upp hendurn-
ar og hrópað að hann gæfist upp.
Honum bauð við hugmyndinni. Hann gat ekki fengið af
sér að standa bara og bíða þeirra. Það hafði hann aldrei
gert fyrr. Það var viðbjóðsleg tilhugsun Enn hlaut að
vera eitthvað, sem hann gæti gert. Þá datt honum náman
enn í hug og síðasta reglan: Ef það ætti á annað borð
fyrir honum að liggja að tapa, ef þeir myndu á annað
borð handsama hann, þá gæti hann að minnsta kosti val-
ið þann stað, sem það myndi gerast á. Stað, sem gæfi
honum mesta möguleika. NÍámuna. Aldrei að vita hvað
gæti gerzt. Kannski myndi hann finna annan flótta-
möguleika þegar hann kæmi í námuna.
Mennirnir nálguðust óðfluga... Enn sáust þeir ekki.
Þess yrði þó ekki langt að bíða. Gott og vel — þá er það
náman, hugsaði hann meðsér. Enginn tími var lengur til
að velta málinu fyrir sér. Skyndilega f læddi um hann á-
köf ástríða bardagagleðinnar á ný. Þreytan hvarf og
hann yfirgaf ána og hélt djúpt inn i skóginn. Framund-
an sér heyrði hann þá brjótast gegn um þykkan lág-
gróðurinn. Rambo tók á sig snöggan k?5k til vinstri og
hljóp álútur. Lengst til hægri sá hann nú til þeirra. Þeir
hlupu með hávaða og látum í átt að ánni. Hann sá að
þetta voru einkennisklæddir menn úr þjóðvarðliðinu,
með hjálma. Þegar hann sá bílljósin í myrkrinu ofan f rá
námunni hafði hann gert grín að Teasle og litla hernum
hans. En hamingjan sanna, þetta var I RAUN OG VERU
HERINN.
ÁTTUNDI KAFLI.
Þjóðvarðliðarnir gáfu lýsingar á landslaginu þegar
þeir færðu sig innar á hálendið. Klettar, mýraf lákar og
lægðir, sem undirforinginn merkti inn á eyðilegt kort.
Teasle seig þreytulega saman í stólnum, Hann fann til
tómleikakenndar. Hann horfði á undirforingjann merkja
með stóru X staðinn.þar sem lík hinna tveggja óbreyttu |
lllll:!
liil
1
Fimmtudagur
24. júlí
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Silja Aðalsteinsdóttir
les söguna „Sverrir vill ekki
fara heim” eftir Olgu Wik-
ström (4). Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli atriða.
Viðsjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræðir við skip-
stjórann á Guðbjarti frá
Isafirði. Morguntónleikar
kl. 11.00: Concert Arts
hljómsveitin leikur þrjár
„Gymnopediur” eftir Satie/
Concertgebouw hljómsveit-
in í Amsterdam leikur
„Dafnis og Klói”, svitu nr. 2
eftir Ravel/ Peter Katin og
Filharmoniusveit Lundúna
leika Konsertfantasiu i G-
dúr op. 56 fyrir pianó og
hljómsveit eftir Tsjaikov-
ský.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
13.00 A frlvaktinni. Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Miðdegissagan: „Mátt-
ur lifs og moldar” eftir Guð-
mund L. Friðfinnsson. Höf-
undur les (21). •
15.00 Miðdegistónleikar.
Kenneth Gilbertleikur Svitu
i e-moll fyrir sembal eftir
Rameau. Elly Ameling
syngur „Úr itölsku ljóða-
bókinni” eftir Hugo Wolf,
Dalton Baldwin leikur á
pianó. Hljómsveitin Phil-
harmonia Hungarica leikur
Sinfóniu nr. 50 i C-dúr eftir
Haydn, Antal Dorati stjórn-
ar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatiminn. Eva
Sigurbjörnsdóttir og Finn-
borg Scheving fóstrur sjá
um þáttinn.
17.00 Tónleikar.
17.30 „Sýslað i balsinu” eftir
Jón frá Pálmholti. Höfund-
ur les (6).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þættir úr jarðfræði Is-
lands. Þorleifur Einarsson
jarðfræðingur flytur erindi:
Lok isaldar, loftslags- og
sjávarstöðubreytingar.
20.00 Gestur i útvarpssal.
Donald Miller syngur við
pianóundirleik Þorkels
Sigurbjörnssonar sönglög
eftir Hugo Wolf og Modest
Mussorgsky.
20.35 Leikrit: „Hæ þarna úti”
eftir VVilliam Saroyan. Þýð-
andi: Einar Pálsson. Leik-
stjóri: Pétur Einarsson.
Persónur og leikendur:
Pilturinn/ Hjalti Rögn-
valdsson, Stúlkan/ Sólveig
Hauksdóttir. Maður/ Er-
lingur Gislason. Konan/
Sigriður Þorvaldsdóttir.
Annar maður/ Kári Halldór
Þórsson.
21.00 Frá tónleikum Tónlist-
arháskólans i Frankfurt i
febrúar s.l. Willy Schmidt,
Alfred Sous, Heinz Hepp,
Horst Winter og Gustav
Neudecker leika Blásara-
kvintett i E-dúr op. 43 eftir
Carl Nielsen.
21.30 „Móðir, kona, meyja”,
saga eftir Jakobinu Sigurð-
ardóttur. Auður Guðmunds-
dóttir og Guðrún Stephen-
sen lesa.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Knut llamsun lýsir
sjálfum sér”. Martin Be-
heim-Schwarzbach tók
saman. Jökull Jakobsáon
les þýðingu sina (9).
22.40 Ungir pianósnillingar.
Tólfti þáttur: Ilana Vered.
Halldór Haraldsson kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.