Alþýðublaðið - 04.07.1922, Blaðsíða 1

•■SSS2S
192*
Þriðjudagina 4, júlí
150 tölublaS
>listinn er listi Alþýðuflokksins. Pið, sem ár bænum farið,1
munið að kjósa hjá bæjarfógeta áður en þið farið. Skrifstofan opin kl. 1—5.
/
fundi'iim _a5_PjórsártiíDi.
Eins og getið hefir verið hér i
biaðinu, var á laugardaginst hald
itm landsmáhftindur að Þjóraártúni
í sambandi víð fþróttsmótið þar.
Fundarboðendur voru aðstand
cndur Blistans.
Fundurinn hófít kl. 12*/» eftir
hádegi, og voru fuitdarstjórar þeir
séra Jakob Lárusson í Hoiti og
Ágúst bóndi i Bírtingaholti.
Voru þarna koœnir til fundar
menn frá öilum listunum. Af hálfu
Á listans, Alþýðufiokksiiataus, voru
þar þeir Þorvarður Þorvarðsson,
Pétur G. Guðmundsson, séra Iagi
msr Jónsson, Feiix Guðmundsson,
Rósinkranz ívarsson 0. fl. Frá B-
listanum voru þeir Jónas Jónsson,
Hallgrímur Krittinssou og Tryggvi
Þórhalisson, frá Glistanum lagi
björg H. BJarnasen og D listanum
Jón Magnússon og með honum
heili hópur af helztu forystumönn-
um þess Iista, svo sem Kjartan
Konráðsson, Hjalti skipstjóri, Pétur
Zóph., Jón Óiafsson og ólafur
Thors o. fl.
Fyrstur tók til máls Tryggvi
Þórhallssou ritstjóri og þar næst
Jónas Jóassow. Töluðu þeir hvor
una sig all-iengi. Var afi loknum
ræðum þeirra komið að þeim tíma,
er iþróttamótið skyldi hefjast, og
var þvf gert hlé á fnndinum.
Kl. 7 hófit fundurinn af nýja
með erindi atvinnumálaráðherra
Klemens Jónssonar um járnbraut-
armálið. Næstur honum kom í
pontuna Jón Magnússon, og var
ræða hans surapast kvefnstafir yfir
þvf að hafa orðlð að hrökklast frá
vfildum, svo vel og skörulega sem
Jsann þó hefði staðið f stöðu sinni
þar. Sérstaklega harmþrunginn varð
hann, er hann mintht á alla þá
kfossadýrð, er yfir núverandi for-
Brunabótatryggíngar
á húsrnn (einnig húsum f smíðum), innanhúsmunum, verzlunarvörum
og allskonar iausafé annast Siglivatux* Bjaruason banka-
stjóri, Amtmaunsstíg 2. — Skrifstofutími kl. 10—12 Og 5—&
sætisráðfeerra rigndi, og þóttist
hann þar mjög illa fjarri góðu
gamtsi. Þá grobb&ði hann stórlega
af íramkomu sinui í sambands-
málinu og þakkaði sér úrslítin 1918,
en faann gat ekkert um það, að
hann viidi óimur aðhyllast upp
kastið frá 1908 og siðan bæði
.bræðlnginn*' og .grútinn." Um
skörungsskap sicn f Spánarmálinu
talaði hann ekki heldur, enda þurfti
þess ekki við, þvi að fylgdarmenn
hans þarna voru lifandi tákn þeirr-
ar miklu meuningarbótar, sem
þjófiin hefir hlotið af aðgerðum
Jóns í því máli. Var fjöldinn af
þeim, er Jóni fylgdu austur á fund-
ins, dauðadrukkinn, er á daginn
leið, og gerðu þeir tilraunir til að
hafa f framrai hin vcrstu spjöll,
jafnvel á íþróttamótinu, sem að
eagu leyti snerti stjórnœáladeilur.
A eftir Jóni Magaússyni flutti
Iogibjörg H. Bjarnason ieiðinlega
langloku og mjög óskörulega, enda
vár að máli hennar engisn rómur
geiður.
Þá hélt Þorvarður Þorvarðsson
ágæta ræðu. Rakti hann fyrst f
djörfum dráttum stefnu Alþýðu-
flokksins og talaði síðanumbann-
málið og sýndi rækilega fram á
heigulshátt og úrræðaleysi stjórnar
og þings f því velferðarmáli.
Sonur Magoúiar í Vallanesi,
Pétur að nafni, hafði orð fyrir E
Hstanum. Var tal hans aðallega
um Bjarna frá Vogi, er hann lfkti
við jóu Sigurðsson, að mönnum
heyrðist, heldur en Jón Magnússon.
Næstir töiuðu þeir Jón Ólafsson
og Einar á Geldingalæk. Var Einar
ekkert skemtllegur f þetta sinn,
eu Jón eins og vant er.
Eftir þessar ræður hófust bnipp-
ingar nokkrar miili A lista manna
og Dlistamauna. Fóru Dliita-
menn þar mjög hallloka, sem von-
legt var bæði eftir málstað og liði,
og verður sagt nokkuð frá þeim
viðskiftum hér f blaðinu á morgun.
Viðstaddur.
StranðJerBirnar.
— (»i)
En þá er annað, og þsð er,
hvernig rfkissjóður eigi að fá skip
til strandferðanna. Þsr liggur svar-
ið beint við. „Sterling* var vá-
trygð fyrir eitthvað dálftið á aðra
miljón króna eða nánara tiltekið
1 milj. og 50 þús. Fyrir þessa
fjárhæð má uggiaust fá nú tvö
ágæt skip til str&ndferðanaa, nægi
iega hraðskreið og vel út búin í
aila staði, og það ætti að vera
nægilegt fyrst um sinn, eða að
minsta kosti ætti með góðu skipu-
lagi á ferðunum með hliðsjón af
gangi annara sklpa, er með strönd-
unum ganga, að vera hægt að
sjá svo um, að fullnægt væri öll-
um sanngjörnum kröfum um ferð-
irnar.
Þegar nú þannig hefir verið sýnt
fram é, að rfkið getur haft á
hendi strandferðirnar án nokkurs