Alþýðublaðið - 06.07.1922, Page 1
ig22
Fimtudagtara 6, jálí.
152 tölublaS
\T.
ItsSti U. ö, er listi Alþýðuflokksins. Pið, sem úr bænum farið,
munið að kjósa hjá bæjarfógeta áður en þið farið. Skrifstofan opin kl. 1—5.
Þingmálafundur
á Stokkseyri.
---- (Ni.)
Nssturtók tii máis Heígi Sveins-
sora bankaatj og hé't mjög sf jalla
raeðu em blndindís og bannmálið,
®g spánsrsamnl-gana, og iýsti
vei og rækilega hvernig maiið
horfði við Hann kvaðst ekki vera
Aiþýðuflokksmaður, en sér væri
engin l&unung á, að hann styddi
Þ. Þ vegna bannmálsins, og að
hann teldi hv«rjum bindindis- og
bannmanni skyít, að kjósa ein
mitt Þ. Þ. yfírmana G T Regiunnar
tneö tilliti til þess eina míls, án
tillits ti! í hvaða pólitiskum fiokki
'þeir stæðu.
Næstur tók tií máls Guðm.
Á björnssoa kaupm. — Þess verður
að geta, að hann hafðí verið stadd-
ur á Eyrarbakka, en þegar aug-
Jýst var, að haida ætti Alþýðufl.*
fund, fengu reykviskir heildsalar,
uasi staddir voru á Stokkseyri,
óþægindasting og kölluðu Guðm.
Asbj. til liða við sig, og báðu
hann að duga. Þeir höfðu einnig
kvatt til iiðveizlu Jóh. V. Daniels-
son, rnerkisbera Jóns Magnúsiionar,
en Jói kom ekki. Og það gátu
víst ailir þeir er sáu hann daginn
áður á Þjórsártúni skíiið, að hann
væri illa ferðafær, jafnvel þó að
J. M. lægi á. Það var nú svo með
Jóh,, a& hann þurfti f bili að þjóna
tveimur herrum, J. M. og Bakkusi
og þá tók hann Bakkus fyrst og
svo Jón, en Bakkus vatð svo að-
gangsfrekur, að Jón varð út undan
og er þó talið, að hann hafí af
hvorugutn átt það skiiið, —
En eins og áður er sagt, þá var
Guðm. Asbj. mættur og taiaði nú
af miklum fjálgleik og hita, en
efni ræðunnar voru þetsi vanaiegu
slagotð um Aiþýðuflokkinn og
leiðandi menn hans og rangfærsla
Eosningaskrifstofa
Alþýðuflokksins
verður á kosningadaginn í
Cx o o d t e 1x1 plarahúsinur
Símar: 522, 639 og 991.
á ræðum þeirra er taiað höfðu,
þó mæiti hann ekki með aeiaum
ákveðnum lista, þtekið ekki svo
rnikið, að hann treystist að með
ganga fylgi sitt við Jóa Magn.
Þá tóku þeir aftur tii toáls,
Þorvarður, Helgi Sv og Feiix og
gerðu að engu staðhæfíagar Guðm.
— Að þeirra ræðum ioknnm tók
Guðm. aftur tii máis, og var nú
tólegur, en hafði lltlu við sína
fynl ræðu að bæta, og varð þungt
um svör. Mótmæiti ýrr.su, sem
aidrei var sagt, þar á rneðal því,
að hann hefði ekki skift um skoð-
un frá f fyrra, en það hefði Felix
borið sér á brýn.
Felix tók þá eets til máls og
sagði það mikinn misskilnisg, að
hann áliti Guðm. hafa skift um
skoðun, en hitt hefði hann sagt,
að hann hefði skift um flokk, og
það væri satt, þvf að við siðustu
þingkosningar hefði hann ekki
getað fylgt Jóni Þorl. af vinfengi
J. Þorl. við stjórnina og Jón M,
en nú styddi hann Jón, þó að
v&fasamt væri, að hann vildi nú
kannast við það, og svo væri um
marga fyigismenn Jóns nú. Þetta
sýndi, að þelrra sameiginiega á-
hugamál væri aS vinna á móti
Aíþýðuflokknum það væri með þá
eius og ánamaðkinn, fóik hcfði haft
þá trú, að þótt hann væri skorinn
sundur, þá skriðu partarnir saman
aftur; svona væri það með and-
stöðuflokka Aiþýðuflokksins. Þeir
tvístruðust stucdum af metnaði
um það hverjir ættu að vera í kjöri,
og þættust þá hafa ólfkar skoð-
anir, en þegar hræðsia gripi þá
og þeir héldu, að Aiþýðufl væri
að vinna þá, skriðu þeir saman
aftur. Aliur skoðanamunur hyrfi
og samtökum væri britt til að
reyna að hindra það, og það hvað
óánægðir sem þeir væru með
menaina, og þótt enginn viidi
gangast við þeim, t. d. eins og
nú með Jón M, sem Stefnir hefði
ekki einu sinni viljað meðganga.
Að siðustu talaði Felix á vfð
og dreif um slþýðusamtök og
starfsemi Alþýðuflokksins og benti
á, hverja nauðsyn bæri til, að aí-
þýðufólK stæði saman. Spiiiingin
sem komin væri f þjóðfélagið og
hér á fundinum hefði verið talað
um, væri komin sem kallað væri
ofan að, þ. e. frá embættism. og
útgerðarmönnum og þeirra nótum.
Pleiri höfðu ekki kvatt sér hljóðs.
Aðaíðustu þakkaði Þorv Þorv.
fandarmönnum fyrir góða áheyrn
og ánægjuiegan fund, og kvað
það glcðja sig, að þessi fundur
eins og aliir þeir fundir, seai
Aiþýðufl. hefðl haidið, heíði verið
rólegur og flokknum til cóma.