Alþýðublaðið - 07.07.1922, Side 2

ALÞYÐOBLAÐtÐ
Og sveipaS í tnannúð fcve?t rán.
En hvar liggur sökinf Mjá sofandi lýð,
er lér eigi blekkingum við,
en dreymir um betri’ og bjartari tíð
og biður um — snola og frið.
Á kjörþingum auðvaldiins loddaralist
er leikid al frábærri snild;
þá lokkar það ijöidann með ioforðum fyrst
og leiðir hann síðan að vild.
Það lætur af þakklæti gráta hvern glóp,
er gærunni' er af honum flett.
En smaiarnir reka við ölæðisóp
þess atkvæðafénað f rétt.
Já; víst er það glapræði; v(st er það synd,
þó við höfum of seint það lært,
að alþýðuheimskan er uppsprettulind,
sem auðvaldið bezt hefir nært, -
og úr henni teygar það allan sinn þrótt,
og á henni lifir það nú.
En það mundi sjást, ef hún þornaði fijótt,
hvort þyntist ei /ylkingin sú. —
• •
En prahgaraöldin er umliðin senn.
Ef alþýðan þekkir sinn mátt
og vaknar til lifs, til að vera eins og mean,
þá við henni standast mun fátt,
og þá skal í bróðerni beitt hverri hönd
að bótum til alþjóðarhags. —
Við sjáum nú undireins örlitla rönd
af árroða komandi dags. . A.
I
Þvottar-tilraun.
í Mbl. f gær er einhver, sem
kallár sig .Auditor*1 (heyranda),
að bisa við að þvo Jón Magaús-
son hreinan af Spáaarsyndum sín-
um og cotar viðskiffamáianefnd
sfðasta Aiþingis sem þvottalyf.
En það er hvort um sig, að sú
nefnd var ekki kröftug, enda geng
ur ekki vel úr með henni. Og
Jós stendur eftir óhreinn sem íyr,
Greinarhöf. vili iáta líta svo út
sem J. M, sé sakiaus, úr þvi að
þessi nefnd segi, að hann hafi,
gert alt, aem gert varð til þess
að fá Spánverja ofan af kröfu
sinni. En þetta sýknar ekki Jón,
enda hefir sjáift þingið sýnt, að
þetta nefndarálit er yfirklór, með
því að seuda þrjá menn til Spán-
ar til þess að reyna að gera-það,
sem Jón hafði vanrækt, þótt þing-
ið sfðar hefði ekki þrek né þroska
til að standa við þetta áiit sitt,
sem varla var að búast við, þar
sem það er svo skipað, að þar
«ru fjörutfu lítilmenni, vita ráða-
laus, ef eitthvað bjátar á, eins
og þetta Spðnarmál sýnir lang-
bezt.
En það, sem hér skiftir máli,
er ekki það, að þingið gugnar og
iofar hann siðar fyrir það, sem
það hsfði meðal annars velt hon-
um fyrir, heidur hitt, að með van
rækslu siuni og hitðuleysi um mál
ið veldur Jón þvf, að málið er í
öngþveiti sakir undirbúningsieysis,
er það kemur fyrir þingið, og
því etfiðara ea þurfti að vera við
það að eiga, og er það afsökun
þingsins jaínframt hinu, að það
er ekki vandaverki vaxið, eins
og það er nú skipað. En söm er
sökin Jóns og ekki minni, og er
hann þvf enn óhreinn sem fyr.
En sifkir menn sem Jón, sem
bregðast þjóðinni, þegar mcst á
rcynir og ganga erindi erlends
vaids með aðgerðaleysi og van-
rækslu, ef ekki verra, mega ekki
með neinu móti fá tækifæri til,
að hafa áhrif á þjóðmái, eftir að
þeir eru búnir að sýna, að til
þess eru þeir meira en óhæfir,
meira að segja skaðræðisgripir.
Látum vera, að þeir sleppi vift
maklega refsingu landsdóms, en
þá má aidrei kjósa til neins, þvÉ
að þeir eru ait af vfsir tii svika»
Bannmaður.
Jekjnskattshneykslið.
Tekjuskattsskráin hefir fyrit
skömmu legið frammi uppi f bæj»
arþingstofu. Lögin ætlait til þess,
að af henni sjáist grelnilega, hvern-
ig skattstjóri reiknar skattinn. En
svo snildarlega er skráin úr garðí
gerð af hans hátfu, að menn verða
engu nær. Þar er sem sé sieugt
saman tekjuskatti og eignaskattf
f eina upphæð. Þetta er auðsjá-
aniega gett fyrir háu gjaidendurna.
sem vilja ekki gefa almenningt
tækifæri að kæra þá til hærra.
skatts, sem oft mundi verða ef
sæist hvernig skatturinn væti reikn-
aður. En jafnvel þessi skattskrá
þykir þeim herrum of giögg For-
leggjari einn vildi íá að gefa út
skattskrána, eins og hún lá íyrir,
á sama hátt og útsvarsskrána0
Stjórnarráðið bannaði það. Það
gat verið hættulegt að leggja þessl
spil á borð.ö. Það er svo sem hver
silkihúfan upp af annari.
Vandræöi.
Maigar nætur £ röð hafa drykkju.
seggir haldið vöku fyrir friðsöm-
um borgurum með Laugavegi.
Og því líka sögu gætu fleiri:
sagt.
Starfandi menn þurfa fetíidar.
Lögreglu bæjarins ber að sjá
um, að víndrukknir óvitar látE
borgara f friði bæði dag og nótt„.
Hvar er lögreglan?
Þekkir hún ekki hlutverk sitt?
Dugi hún ekki tii þess, að halda
hér reglu, þá væri gott að hvfta
hersveitin (svarta) kr.ari til hjáipar.
Ea samkvæmt lögum má hún
hvorki koma dtukkin né vopnuð.
y.
A-llBtlxm er iisti fafnaðar*
manna við landskjörið á morgun.