Alþýðublaðið - 12.07.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
undirritaður tek
að mér dúklegg-
ingar og viðgerðir á dúk-
um; enn fremur madress-
um og allskonar viðgerðir
Stt'
sem að því lúta.
Hverfisgötu t83.
Mrlendur Þorvaldsson.
Du^legur œaður, vacur
flcstri vínuu ósksr eftir fastri at
vinuu nú þegar A. v. á.
Stúlka óskast á matsöluhús.
Afgr. vlsar á.
Úti um land er bezt fyrir 5
mena eða íleiri að panta Tarzan
í einu; þá fá þeir hann sendan
burðasgjaldsfrftt
Kanpendnr „Yerknmannslns"
hér í bæ eru vinsacnlegast bcðnir
að greiða hið fyrsta ársgjaldið,
5 kr., á afgr. Alþýðublaðains
Rajmagmð kostar 12
asra á kilovattstaað.
Rafhitan verðuif ódýrasta, hrein
legasfa og þægilegasta hituniö
Strauið með ratbolta, — það
kostar aðeins 3 aura á k’akku
stund. Spatið ekki ódýra rafmagn
ið í sumar, og kaupið okkar
ágætu r&fofna og rafstrsujárn
Hf. Rafmf. Hltl & Ljés
Laugaveg 20 B. — Sfoai 830
Besta sðgnbékln er Æsku-
minningar, ástarssga eftir Turge
niew. Fæst á afgr. Alþbl og h]á
bóksölum.
Takið eftir.
Bílarnir sem flytja öifusmjólk-
ina hafa afgreiðslu á Hverfisgötu
50, búBinni Fara þaðan daglcga
kl 12—1 e h
Taka flntning og iólk.
Artiðsfclega ódýrastí flntningnr,
sem hægt e? að íá austur ýfir fjall
I nestið.
Munið eftir, þegar þér
farið út úr bænum,
að hafa með yður í
nesti iriiíliwg- frá
Kaupfélaginu.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Olaýur Friðriksson.
Prentstnlðjan Gutenberg,
Mdrmr Rice Burrougks'. Tarzan.
Það rumdi 1 Esmeröldu.
Tarzan einum brá ekki.
Canler kom æðandi inn í stofuna.
„Guði sé lofl“ hrópaói hann, „eg bjóst við öllu því
verzta þar til eg sá bifreið yðar Clayton. Eg komst
ekki veginn að sunnan og varð því að fara aftur til
borgarinnar, og fara austan að búgarðinum, sem eg hélt
að eg ætlaði aldrei að ná“.
* Svo virtist sem enginn yrði sérlega glaður við að
hitta Canler þaina. Tarzan horfði á hann eins og Sa-
bor á bráð sína.
„Þetta er herra Tarzan, gamall vinur okkar", sagði
Tane Porter og benti Canler á Tarzan. Canler snéri
sér að honum og rétti út hendina; Tarzan stóð upp og
hneigði sig prúðmannlega eins og d’Arnot hafði kent
honum, en hann virtist ekki sjá hendina, sem honum
var rétt.
Ekki virtist heldur svo sem Canler legði neina áherzlu
á það atriði.
„Jane, þetta er presturinn séra Tonsley". Ganler benti
á manninn sem hafði komið með honum. — „Séra
Tonsley, þetta er ungfrú Porter".
Séra Tonsley hneigði sig.
Canler kynti hann hinum.
„Það er hægt að gefa okkur saman strax Jane“, sagði
Canler. „Og svo getum við tvö náð miðnæturlestinni 1
borginni*.
Tarzan skyldi þegar hvað um var að vera. Hann
hálflygndi augunum og horfði á Jane Porter, en hreyfði
sig ekki.
Jane hikaði. Allir þögðu og biðu með eftirvæntingu.
Allir horfðu á Jane, og biðu eftir hverju hún svaraði.
„Getum við ekki beðið í nokkra daga?“ sagði hún.
„Eg er búin að verða fyrir svo miklum raunum í dag“.
Canler fann að það andaði kalt á móti honum fiá
hverjúm einum sem þarna var inni. Og það gerði hann
reiðann.
„Við erum búin að biða það sem eg ætla mér að
bíða“, svaraði hann heldur hranalega. „Þú hefur heitið
því að giftast mér. Eg ætla ekki að láta spila með mig
lengur. Eg hef leyfisbréfið, og hér er presturinn, Komdu
hér séra Tonsley; komdu Jane. Hér eru nógu margir
til þess að vera svaramenn", bætti hann við heldur
háðslega, greip í handlegg Jane, og tók að leiða hana
í áttina til prestsins.
En varla haiði hann stigið nema eitt skref þegar
þung hendi luktist um handlegg hans.
Önnur hendi greip fyrir kverkar honum og hann var
hristur til, eins og þegar köttur hristir mús.
Jane Porter horfði hrædd og undrandi á Tarzan.
Þegar hún horíði framan 1 hann sá hún rauðu rönd-
ina á enni hans — þá sömu og hún hafði séð í Afrfku
forðum, þegar hann átti í hinni ógurlegu viðureign við
apann stóra — Terkoz.
Hún vissi að hann hafði vfg 1 hug, og með angistar-
ópi stökk hún fram til þess að reyna að hafa áhrif á
apamanninn.
Hún var ekki hrædd vegna Canlers, hún var að hugsa
nm hvað Tarzan gerði, að hann yrði ekki morðingi.
En áður en hún var komin að þeim var Clayton
stokkinn þangað, farinn að reyna að ná Canler af
Tarzan. En hann hristi Englendinginn svo rækilega af
sér að hann hraut þvert yfir herbergið.
Jane Porter lagði hvíta hendi á handlegg Tarzans.
„Gerðu það fyrir mig að sleppa honum 1“
Takið á hálsinum linaðist
Tarzan horfði niður fyrir sig á hið fagra andlit fyrir
framan sig
„Viitu að þetta lífi ?“ sagði hann hissa.
„Eg vil ekki að hann deyji 1 höndunum á þér; vinur
iminn“, svaraði hún.
„Eg vil ekki að þú verðir morðingi".
Tarzan tók hendina af hálsi Canler.
„Viltu leysa hana frá loforði sínu?“ spurði hann. „Þú
kaupir þér llf með þvl“.
Canler sem tók andköf, hneygði höfuðið til samþykkis.
„Viltu lofa að fara burtu og aldrei framar gera henni
mein ?“
Aftur hneygði maðurinn höfuðið; andlitið var um-
myndað af óttanum við dauðann, sem hafði verið svoi
nærri.
Tarzan slepti nú Canler, sem skögraði út úr herberg-
£nu. Presturinn fór út á eftir álfka smeikur og hann.