Alþýðublaðið - 13.07.1922, Page 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hús og- byggingarlóðir
seíur Jönaa H* Jónsson, — Bámnai. — Sínsi 327.
Laxyeiðin í Eiiiðaánum hefif
ekki genglð vel undaniarið, en
sagt er að hún sé svolítið að
glæðast nú upp á stðkastið.
Bæjarbrnni. Um slðustu mán
aðamót brann baðstofan að Hamri
í Svarfaðardal, til kaldra ko!a.
Kveikti neisti í þekjunni og læst
ist eidurinn þaðan í súðiua. Ian
anstokksmunir björguðust.
Bærinn var ekki vátrygður.
Aherzla lögð á hagfeld viðskifti beggja aðiia.
Es. Helgi magri ier héðan í
dag á letð norður. Margir farþeg
ar verða rneð skipinu, er það fiest
fólk sem ætlar í sfldarvinnu.
Fólk, sem fer norður í síldar-
vinnu, getur fengið bhðið sent,
en verður þá að tilkynna það á
afgr.
undirritaður tek
að mér dúklegg-
ingar og viðgerðir á dúk-
um; enn fremur madress-
um og allskonar viðgerðir
sem að því lúta.
Hverfisgötu ,83.
Með Hnllfossi koma skotsku
knattspyrnumennirnir, og eru knatt
spyrnufélögin hér farin að búa sig
kappsamlega undir komu þeirra.
S
Seinni vísan í siéttubö&duuum
i gær var ekki rétt, hún átti að
vera svona:
Mengi baga, þrykkja, þjá;
— þjóðin klagar sáran —.
Lengi kaga, hýða, hrjá,
helst það lagar fjáran.
Ei Guðmundur Höskuldsson
viidi hafa seinasta vísuorðið þannig:
„höppin drsga f skárann* og félst
höf. á það. Fr.
Sfldveiðashipin etu áð búa
sig norður til veiða; nokkur eru
farin, en sum munu fara um helg
ina. Fiir togarar stunda sfldveið
ar í þetta sinn.
6ott pressujárn.
Klæðskeri einn í New York,
sem mikinn hluta æfi sinnar hafði
ekki annað gert en pressa buxur
með venjulegu pressujárni, sem
er mjög þreytandi, fann upp nýja
gerð af ptessujárni. Áftan á þvf
að neðan er valtra og snýr henni
rafmagusmótor, sem er í sjáifu
pressujirninu. Á þa&n hitt geng
ur járnið fram og aftur án þess
að msiðurina, sem pvessar, ýtti
því nokkuð áfram. Það er líka
avo þungt, að ekkert þarf að þrýsta
ofan á það Járnið er hitað með
rafmagni. Með svona járni getur
einn maður pressað langtum meira
en margir menn mundu gera með
venjulegum járnum, og verið þó
langtum óþreyttari, Q
Erlendur Þorvaldsson.
Ágætlp, stepkiv karl-
Kii.aímaskös6, stórt nú ner,
tii sólu a afgveiðsiu biaðsins.
Grammojonar
og mikið úrval af plötum er
nykomið
ódýrar mnnnhðrpnr.
Hljóðfærahús Reybjavíknr.
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður *,
Otafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Sdgm Rict Burroughs'. Tarzan.
Tarzan snéri sér að Jane Porter.
»Má eg tala við þig eina, allra snöggvast", spurði
feann.
Stúlkan kinkaði kolli og gekk strax út um dyrnar
sem lágu út á veggsvalirnar til þess að biða þar eítir
Tarzan. Hún vissi því ekki hvað fram fór þarna rétt á
eftir.
Tarzan var að ganga út, en þá hrépaði prófessor
Porter:
„Blðið þér*.
Prófessorinn hafði starað mállaus á hvað fram fór
jaínúturnar á undan.
; „Áður en lengra er farið*, sagði hann, „þætti mér
gott að vita með hvaða rétti þér blandið yður í mál
dóttir minnar og herra Canlers. Eg hef lofað honum
dóttir minni, og það loforð, verður að halda án tillits
til hvort yður líkar það vel eða. illa*.
„Eg blandaði mér í það, prpfessor Porter*, svaraði
Tarzan, „af því að dóttir yðar elskar ekki Canler —
það er ekki hennar ósk að giftast honum. Og það er
mér nóg".
„Þér vitið ekki hvað þér hafið gert", sagði Porter,
„nú neitar hann vafalaust að giftast henni*.
„Það gerir hann áreiðanlega", sagði Tarzan með á-
herzlu, „en þér þurfið ekki að óttast, því þér munið
geta borgað honum undir eins og þér komið heim*.
„Hvað meinið þér, spurði Porter forviða.
„Fjársjóður yðar er fundinn".
„Hvað segið þérl" hrópaði Porter". Það er ómögu-
legt. Eru þér frá vitinu?"
„Það er rétt sem eg segi. Eg stal fjársjóðnum, en vissi
hvorki hver átti hann, né hvers hann var virði. Eg sá
þegar sjómennirnir grófu hann niður, og eg var sá api
að grafa hann upp, og niður á öðrum stað. Þegar d’Ar-
not sagði mér hvað það væri, og hvers virði fyrir yður,
hélt eg aftur til skógarins og sótti fjársjóðinn. Er hafði
valdið svo miklum glæpum, þjáningum og sorgum, að
d’Arnot réði mér frá því að fara hingað með fjársjóð-
inn sjálfann, eins og eg hafði haft í byggju, eg lagði
hann því inn í banka og hér eru skjöl upp á hann“.
Tarzan tók stórt umslag upp úr vasa sínum og rétti
prófessornum sem stóð sem steini lostinn. „Það ern
tvö hundruð og 40 þúsund dollarar".
„Til vonar og vara keypti d’Arnot allan fjársjóðinn"
hélt Tarzan áfram, „ef þér skylduð heldur óska að fá
fjársjóðinn en andvirði hans".
6erist strax áskrtjeiðnr að Zarzan.