Alþýðublaðið - 14.07.1922, Side 1

, mJUUt
1922
VJ&Sini——————■—
■Vatnsleysið.
Það er elski í íyrsta sinn, að
íkvartað er undaa vataskysinu hér
í Reykjavík, og þsð er víst, að
Heykjavik vantar vata En hveraig
á þv( stendur, það ar annað mál.
Sprenglætðir verkfræðingar hafa
aetið á rokstóbm nú f mörg ár,
ti! þess að reyaa að fiana orsök
ina. Bæjarfuiltrúarnir hafa rætt
fram og sftur um málið, en eias
kefir farið fyrir þeim og verkfræð
Ingunum, að niðurstaðan er ekki
íundin.
Það er nú búið að hrúga upp
svo mikíu af getgátum um hvað
valdi þessu vatnsleysi, að varla
er víð það bætandi. Ekki ætla eg
það þó úr vegi, að minst sé á
|>ær ástæður, sem virðast helst
geta valdið vatnsskortinum. Það
er vltanlegt, að mjög sinkið af
vatni fer til ónýtis hjá fiíkverkun
acstöðvunum; úr þvi hefir eltthvað
vsrið reynt að bætá, en varla
sbusiu það geta talist fullnaðar
Ibætur, Eianig hefir venð bent á
það, að mikið af vatni fcr, tii
ónýtis á þasn hátt, að fólk lætur
tenna úr vatnshönum til að verjast
|)vf, að vataið frjósi. En ekki ætti
iið vera vatnsiaust um hisumarið
af þeim orsökum, þvf þá er sjaldn-
ut hætta á því, sð v tn (rjóii.
Einnig mun það sjaldan vera, að
skki séu bilahir á vatnsæðum ein
ihversataðar í bænutn
Þetta, sem sð framan er nefnt,
getur út af fyrir sig valdið því,
að mikið af vatni fad tii ónýtis.
En mikiar Ilkur eru til þess, að
það séu ekki eingöngu þsssar or-
aakir sem valda, heldur sé líka
um alvarlega bilun að ræða á
vetusleiðslunni til bæjarins, ein-
Ikversstaðar, þótt hún ekki hafi
fundizt enn.
Svo er eitt enn. Einstökum
mönnum er leyft að taka vatn,
jafnvel úr brunahönum, til þess
að þvo húí sín utan og jafnvel
gangstéttir og götur fram undan
Föstudagina 14. júlf.
159 tölnblað
L e i k m ó t
sitt tttlda u. M, F. „Aftuvelding* og .Drengur' á KoIIafjsrðareyr-
, um á sunnudagitm kemhr, 16 júlf. Kept verður eins og áður f IOO
m. hiaupi, bá&tökki, langstökki, ísl. glímu og 50 «n. sucdi. Svo og f
víðsyaagshlaupi og kaaáske fleiru. — Aðgösgu'nerki verða seld tll
styrkUr íþróttastarfsemi féiaganna. — Veitingar fást á stzðnum.
Ffamkvœmdaraefn din.
húsura sínum, Þetta og þvílfkt má
ekki líðíist, þó að rfkir dgi í hlut,
Það er varla trúlegt, að það
takist bráðlega, að ráða fram úr
vatnsleysinu, eftir fyrri reyazlu,
þrátt fyrir hið mikla verkfræðisvit
sem bærinn hefir f sinni þágu;
neraa að leitt sé meira vatn tii
hæjarins Og það ætti að gera
aem fyrst, bæði vegna hisraar
niikiu nauösyaar á meira vatni
og eias vegna þi*s, aS nú f at
vinnuleysinu væri það gott, að
nokkrir menn gætu fengið atvinnu
við þetta.
Er það vonandi, að borgarstjóri
verði ekki Iátinn svæfa þetta mál,
eins og svo mörg önnur nauð
synjamál bæjarins.
Hörður.
Siaka.
Eiuhver beygur orkar þvf,
alt hvað vökna sokkar,
gegnum þóttann grisjar í
guðræknina okkar.
Hjálparstðð HJúkrunarfélagdat
Lfkn er opin sem hér segir:
ðSánudaga. . . . kl. ss—za f, k
Þdðjudaga . . . -7 5 — 6 e. h
Míðvikudagá . , — 3 — 41. k
Föstudaga.... —• 5 — 6 e. b
Laugárdags ... — 3 — 4 e. bt.
í nestið.
Munið eftir, þegar þér
farið út úr bænum,
að hafa með yður í
nesti rikliiig frá
Kaupfélaginu.
Sjðkrasamlag Reykjísríknr.
Skoðnnairlæknir pióf. Sæm. BJar®-
héSinssoa, Laugaveg n, kl. 2—J
c. h.; rqaidkeri tsleiíur akóiastjód
Jóesson, ’ Bergstaðastræti 3, sam-
lagstími kl. 6—8 e. h.
Zvískjtingur.
Andrfkt skáldið uppheims sala,
óskabarnið jarðar dala,
strax þá Braga hörpu hrærir,
hjörtun iúta guða mátt.
Þegar hreyfir þjóðar ináli,
þá er viijinn beittur táli,
vafujtlogar lægstu hvata
laraa andans göfgi brátt.
Mótstríðandi aflíð illa
eðli góðu nær að spilla,
dýrarfkið — efnið — andann
ódauðlegan svæfir þrátt.
Tekur þá að vaxa vandinn,
viljaþrekið missir andinn,
neðar aígur — aornir hiakka —
aáströnd hefir opnað gátt.
G,