Alþýðublaðið - 15.07.1922, Blaðsíða 1
Laugardagina 15. júli.
1922
msiiii'i.'.'m' 1 ’-SB
Aliir
( verklýðsfélðgin.
Félagaskapur verkamanns, er
skki gafaall hér á landi, enda er
lélagsskapurinn ekki orðinn nógu
yfirgripsmikill enn.
Þrátt fyrir ákaflega andstöðu
nuðvaldsins, þl hefir verkiýðs
ihreyfinguRni miðað mjög vei á
fram hér á tiltöluiega skömmum
tlma, og er það vel farið; en
betur má ef duga skai.
Auðvaldið með öllum sinum
kröftum berst á móti þvf, að verka-
menn sameini sig. Það veit, áð
þess dagar eru taldir, þegar hinn
Etaríandi Hður hefir skilið hlutverk
sltt, sem er í því fólgið, að heimta
f sínar hendur alt það er auð
vaidið hefir dregið úr höndum
verkamanna, og alt það er auð
valdið mundi draga í sinar hendur
ianglega frá verkamönnum, ef að
núverandi skipulag héidist.
Það hefir oft komið fyrir, að
verkamenn hafa öevænt um, að
það þýddí nokkuð, að leggja til
baráttu á móti auðvaldinu, því
auðmennirnir hefðu allan kraftinn
sín megin, sem sé — peningarnir,
og vegna peningamagnsins getur
auðvaldið gefið út ósköpin öll af
bókum og blöðum, sem fuli eru
af lygum um Jafnaðarstefnuna og
foringja aiþýðunnar.
En þrátt fyrir þennan peninga-
kraft auðvaldsins, þá getur það
með engu móti stöðvað framrás
Jafnaðarstefnunnar.
í fyrsta lagi sökum þess, að
alt réttlæti og heilbrigð skynsemi
tnæia með henni.
í öðru, lagi er hún f eðli sínu
ómissandi liður f framþróun msmn-
kynsins, og vegna þess að hún
sr nauðsynleg til þess að fram-
þróunin geti óhindrað haldið áfram,
þá híýtur hún að sigra. Því að
venjan hefir verið sú hjá mönn-
unum, að hrioda miskunarlaust úr
vegi öllu því er hisdrað hefir eðii-
lega framþróun msnnkynsins,
í þriðja lagi hiýtur Jafnaðar-
stefnan að sigrsn, vegna þess að
hún eflir hag heildarinnar í stað
inn fyrir þ*ð skipuiag sem nú er
(auðvaidsskipuiagið), sem aðeins
er til hagsmuna íyrir örfáa menn.
Það verður þvf yfirgnæfandi
meiri hluti mannkynsins, sem blátt
áfram heimtsr að alþýðan fái
völdin. Það er aðcins ttmaspurs
mál hvenær hún gerir það. Alt
fyrir því þó auðvaidinu tskisst enn
að halda nokkrum hiuta af hinurn
starfandi lýð í svefnmóki kúgun-
unnr og gamals vana.
Félagsskapur verkamanna hér á
landi hefir gert œjög mikið gagn,
þrátt fyrlr það að hann er tiltölu
lega usgur
Hverju hefir það verið að þakka,
nema samtökum verkamanna og
sjómanna að togaravökulögin voru
samþykt?
Hverjn var það að þakka, nema
samtökum verkalýðsins að sjómenn
irnir fengu nokkurn hluta af verði
togaranna, sem seldír voru á
strfðsárunum?
Hverjum er það að þakka, nema
samtökum verkalýðsins að kaup
hinna vinnsndi stétta er ekki þó
Iægra en þa® nú er. Ekki voru
það atvinnurekendur, sem vildu
halda kaupinu uppi
Þannig mætti lengi hajda áfram
að telja, en slfkt er óþasrfi. Dæm
in eru mönnum of kunn til þess.
Hver einasti alþýðumaður á
þvf að ganga í verkalýðsfélögin,
því fyr, því betra, Það hefir eng
inn alþýðumaður hag af þvf að
standa íyrir utan félsgsskaplnn.
Það á því enginn alþýðumaður
að standa utan sfns félagsskapar.
Og þið verkamenn, sera eruð fi
félögunum, spyrjið þá sem þið
vinnið með, huort þeir séu f fé-
lögunum, og ef þeir ékki eru það,
þá fáið þá til að koma í félögin.
Það er engin hætta á þvi að þeir
ekki komi þegar þeir skilja hvaða
þýðiagu það f raun og vetu hefir
160 tölublað
að undirokuðu stéttirnar blndist
saíntökum um að verja rétt sinn.
Vsrkamsna, mimHst þess hversu
mikiilar böivunar núverandi þjóð-
sklpulag hefir yaldið.
Minrjist þess, að eina Ieiðin út
úr ógöngunum er að Jafnaðar-
stefnan sigri, og öflugasta ráðið
tii þess að alþýðan sigri, er að
aliir alþýðamenn gangi í verka*
lýösfélögio.
Hörður,
Khöfn, 13. júif.
Frá Haagfandinnm.
Havas-fréttastofan tilkynnir, s.ð
Litvinoff, formaður sendinefndar
Rússa (Boisivíka) á Haagfundinum,
hafi f gær haldið fast við kröfurn-
ar um að Rússum yrði veitk lán
og neitunisa um að skiia útlend-
ingum aftur eignum þeirra í Rúss-
landi. Formaður Haagfandarins
lýsti því þá yfir, að gsgnsiaust
væri að halda áfram fundinum,
en Rússarnir svötuðu því, að þ,-ð
væri þá á ábyrgð stórveidaima
(Bandamanna) að fundinum yrði
slitið.
Prentaraverbfallinn lokið.
BerSfnarblöðin eru nú farin að
koma út aftur.
Heims-fj ármálin.
Frá París er símað, að Lioyd
George ætli að leggja þrjár tillögur
fyrir brezka þingið: 1. Að tekið
sé lán innanlands til þess að borga
Bandarfkj&mönnum með skuldir
Breta frá ófriðarárunum. 2. Að
england gefi Frakklandi upp ófrið-
arskuldina. 3. Að stórveldi þau,
er sömdu við Þjóðverja f Versöl-
um, komi samaa til þess að ræða
um eftirgjöf á nokkrum hiuta af
skaðabótunum, sem Þjóðverjar
eiga að greiða.
Þýzkaland hefir fatið fram á al-