Alþýðublaðið - 21.07.1922, Blaðsíða 2

s
Heldur Morgunblaðið að kyadar-
inn leggi meira á sig' við kola-
moksturinn af þvi það eru þeir
Þorgeir Pállsson eða Jón Ólafsson
sem útborga honuín kaupið, scca
er alt annað en ríflegtf Veit ekki
Morgunblaðið, að atmenningur vill
fá sem mesta vinnu og sem bezt
borgaða? En hvað er ráðið til
þess, að almenningur fái nóga
vinnu? Að gera togarana að þjóð
areign, þvi þá mundi altaf nóg
vinna. Og hvað mundi ráðið til
þes«, að almenningur fengi sem
hæzt kaupí Það, að gera fram-
leiðslutækin að þjóðareign, því þá
fengi almenningur allan ágóðan af
atvinnurekstrinum, þá rynni ekki
eins og nú allur gróðinn til ör-
fárra atvinnurekenda.
Nei, Moggi minnl Hugsunar-
hátturinn þarf ekkert að breytast
frá þvi sem nú er, til þess að
hægt verði að þjóðnýta togarana
eða atvinnuvegina yfir höfuð.
Hitt er annað mál, að þegar
þjóðnýtingin hefir farið fram,
þegar hver maður, sem vill vinna,
á kost á vinnu hvenær sem er,
sem er hvorttveggja: hæfílega
löng dag hvern og hæfílega borg
uð, þá breytist hugsunarhátturinn.
Þá hverfur undirlægjuskapurinn og
skriðdýrshátturinn; þá þarf enginn
vegna fátæktar og atvinnuleysis
að knékrjúpa fyrir auðmönnunum,
enda verða þeir þá engir til. Þá
hverfur líka úr sögunni slikur
ræfilsháttur eius og það, að hafa
það að atvinnu að riða aiður
samtök verkaiýðsias — þá verða
engir auðmenn til, til þess að
leigja menn til þeirra verka fyrir
sig, og þeir, scm nú stunda
Morgunblaðsskriítir, munu gefa sig
að heiðarlegri atvinnu. Og efþað
væru sknítir, sem létu þeim bezt,
mundu þeir skrifa það sem þeim
sjálfuoi fyndist, en ekki eins og
nú. Skriðdýrscðii þeirra fengi alrei.
tækifæri til að þróast, og þeir
yrðu almennilegir meun, sem nú
krjúpa fyrir peningunum,
Og siðast en ekki sizt: auð
mannahroki og peningamont yrði
ekki tll. Slíku verður útrýmt með
jafnaðar&tefnunni, eins og flóm og
lúsum með auknum þrifnaði.
Durgur.
Næturíæknir i nótt (ai. júlf)
Jón Hj. Sigurðsion Laugaveg 40,
ALÞfÐOBLAÐIÐ
Sálitil gleymska.
Eins og kunnugt er, gekst Ssm-
verjiun fyrir því 2. ágúst í fyrra,
að halda skemtun fyrir gamal
menni. Við það tækifæri lét hznn
flytja marga f bifrelðum, fram og
aftur. Sennilega hafa sumir alls
ekki komíð í bifreið það sumar
nema i - þeirri ferð. Að rninsta
kosti get eg sagt svo, fyrir mitt
leyti. Hafl Samverjinn þökk og
heiður fyrir þaðl
Enn var stofnað tii slíkrar skemt-
unar hinn 16. Júlf. Var hún tii
kynt i blöðunum með nokkurra
daga fyrirvara. Eg og aðrir, hér
i Suðurpólnum, ásettum oss að
þiggja þetta höfðinglega boð, sem
fyrri daginn. Hugðum fyrirkomu-
lagið myndi verða hið sama og
áður. Enda var vikið að þvi i
Alþbl. 12. júlí, að fóthrumir og
blindir yrðu fluttir i bifreiðum.
Én sumra vonir brugðust við
þetta tækifæri. T. d. Jón skáld
Austmann, sem verið hefír blind
ur um margra ára skeið, vonaðist
eftir bifreið, tilbúinn að setjast i
hana. En svo fór, að Samverjinn
gleymdi gamla manninum.
Þótt fátæku mennirnir, og þar
á meðai Póiverjar, séu kanske -
álitair „þunnir og grannir*, eru
þeir þó menn með mannlegum
tiifinnittgUm. SkiIJa, eins og hinir
mennirnir, hvort að þeim snýr
rétthverfa eða ranghverfa, Og
meira að kegja, tátækan og fyrir-
litinh mann hefir órað fyrir því,
að guðspekin myndi skapa heil-
brigð framtiðar trúarbrögð fyrir
tn&nnkynið.
En aftur á móti munu flestir
efnishyggju menn vera ánægðir,
þegar þeí’r eru i skjóli auðæfanna.
Þau munu oítast vera þeirra eina
athvarf. Og þar munu njóla-ruunar
farisea-háttarins sennilega þrosk-
ast bezt,
Sumum þykir kanske hér véra
farið nokkuð frá efninu, gieymsku
Samverjans, en það gerir engan
mismun, Eg hefi minar ástæður
íyrir því.
Jón Jbnsson
, frá Hvoli,
Lúðrafélag Reykjavíkur spilar
úti i kvöld kl. 9.
i
Brunabótavirðingar, samþyktar.
Fundargerð byggiagarneíada.r£
samþykt,
Fundargerð fasteignarnefndar.
Út af hecni spunnust ali mikiar
umræður. í sambandi við funcar-
gérðina, gerði
Hiðinn Valdimarsson nokkrar
fyrirspurnir til borgarstjóra: Hvort
að búið væri að planleggja þá
aukningu, sem verða mundi á
Reykjivíkurbæ á næstu árum, og
ef það væri, hvort að ekki hefði
verið gert ráð íyrir einhverjum
bletti, þar sem fóik gæti komið
og sett sig niður á gras. Hvað
hann mjög mikla vöntun á slikum
skemtigarði, þar sem nú væri svo
ástatt, að enginn grasgróinn stað-
ur væri nálægt bænum, sem leyfi
legur væri alrnenningi til afnota.
Benti bæjarfuiltrúinn á nokkra þá
staði, þar sem nauðsyníegt væri
að éitthvað yrði gert ti! þéss, að
gera þá vistlegri fyrir fólk.
Borgarstjóri stóð upp til að
svara fyrirspurnum Héðins, sem
aðallega varð aðfinsla við bæjar-
fulltrúann fyrir, að koma með
svona fyrirspurnir.
Jón Baldvinsson hvað Iandi þvá
i Fossvogi, sem að bærinn hefði
sjálfur á ræktun ekki sómi sýndur,
og hvað það illa farið, að benda
mætti á það, sem sýnishorn aí
framtakssemi bæjarins.
Borgarstjóri brást illa við þess-
um aðfinsium, og urðu all miklar
orðahnippingar milli hans og al»
þýðufulltrúanna hinsvegar.
Ólafur Friðriksson vítti það
harðlega, hversu bærinn Iéti oft
gasga ur greipum sinum lönd og
lóðir tii einstakra manna, bænum
til stórskaða.
í sambandi við þær umræður^
sem farið höfðu fram, kom ölafur
Friðriksson með tíiiögu um opnun
Austuryallar hvern dag i sumae
frá og með 23. júlí, og var húci
samþykt.
Var síðan fundargerð fasteigna-
nefndar samþ. með iitilli breytingu,
Fundargerð fátækranefndar og
ftmdargerð hafnarnefndar samþ.
Fundargerð vatnsnefndar visaS
til annarar umræðu.
Fundargerðir ijárhags og skóla»
hefndar samþyktar.
Samþykt að löggiida mjólkur-