Alþýðublaðið - 22.07.1922, Qupperneq 1
1923
LaugardagSnn 22. júlfi.
166 tölnbfiað
Álafosshlaupið
hefst frá klæðaverksmiðunni Álafoss kl. 2 e. h. á morgun.
A íþróttavellinum hér hefst á sama tíma íslenzk og grísk-
rómversk glíma. — Hlaupið endar á íþróttavellinum.
K o m ið ú t á T ö 11!
Glímufólagið Armann.
típ „Ciiil Senicii" og
íegar Ráenau vaneginn.
Það var 24, júafi, laust fyrir
'kl. 11 fyrir hádegi. Rathenau
(frb Rathená) var nýfarinn að
heiman fi bifreið, á leið tii utan-
rfkisráðuneytisins. Komu tnorðingj-
arnir þá fi öðrum bil og óku fram
úr bifreið Rathenaus og skutu
imörgum skotum á hann. Hlttu
sum hann fi höfuðið og mun hann
hafa beðið bana undir eins. Morð
ingjunum mun þó ekki hafa þótt
failtrygt verk sitt, þvfi þeir köstuðu
handoprengju á eftir ( bifreið
JLathenaus, og varð iik hana við
það mjög illa til reika, en bif*
reiðarstjórann rakaði ekki. Morð
ingjarnir komust undtn.
Urn klukkan 12 var fregnin
komin út um alla borgina, en
fæstir trúðu henni. En um kl. 1
vora allar götur fullar af fregn
miðum blaðanna um morðið; olli
fregnin feykilegum æsingum, þvi
öllum var þegar Ijóst, að hér var
um pólitískt morð að ræða, og
' að það voru (haldsmenn, sem höfðu
framið það. Þó fregnmiðunum væri
næstum mokað út, var áfergjsn
Jhjá fólkiau að ná ( þá svo mikil,
að næstum nrðu áflog ura þá.
Fregnmlðí sá, en .Vorwárts*’
(frb. forverz, þýðir: fram), blað
hægri jafnaðarmanna, gaf út, end
aði á þessum orðum:
„ Vertu reiðubiiinn, verkalýðurl“
Þegar fregnin barst til þing-
hússins, sem var fyrir kl 12, atóð
svo á þar, að skattamáianefndin
var að haida fund, en Heflferich,
einn aðalforingi (haldsmanna hafði
orðið. Varð þá suögglega órói fi
salnum og cinn maður hrópaði:
.Rathenau er myrturl"
Stukku þá upp jafnaðarmenn*
irnir Harpleib og Bernstein og
hrópuðu til Heflferichs:
.Þér éruð morðinginn*.
Þetta er árangurinn af ræðunni,
sem þér hélduð f gær".
Varð þá ys og gangur og uppi
stand; hrópuðu margir: .Morð
ingí i morðingii*, og hröklaðist
Heflferich út, ( mtðjum hóp flokks*
manna sinna.
En ræða sú er Heflferich hafði
haldið daginn áður ( þinginu, var
á móti lýðræðinu, og hafði hann
sagt meðal annars: >Bandamenn
halda áfram eyðileggingaræði sfinu
gagnvart Þýzkaiandi, meðan það
verður -ekki aftur keisaradæmi.
Þýzkaland keisaradæmi; það er
framtfðardraumur vor 1 Þýzka keis*
aravaldið hefir aldrei misbrúkað
vald sittit
Meðan hann héit ræðuna var
hvað eftir annað hrópað fram f
fyrir honum, að hann væri einn
af þeim, sem bæri ábyrgðina á
vandræðum þeim sem keisara-
stjórnin hefði leitt Þýzkaland fi,
og annað þessu lfikt.
Þingfundur átti að byrja kl. 12
á hádegi, en rétt áður lenti tveim
þingmönnnm saman, (haldsmann-
inum Scoch, sem er yfirherforingi,
og jafinaðarmanninum Stampfer.
Heyrðist hinn siðarnefndi hrópa
upp: .Hann segir þetta séu hlægi-
iegur' æsingarl" Varð þá handa
iögmát og beið yflrforinginn Scoch
þar ósigur og var varpað á dyr.
ÞJngforsetinn, Loebe, tilkynti
nú, að enginn þingfundur gæti
orðið, og bað þingmennina ganga
út úr salnura.
Um það bil sem fregnmiðarnir
voru vel komnir út, voru ýmsar
hektu götur bæjarins (Berifinar)
orðnar troðfullar af fólki og flest-
ar flaggstengur báru fána á hálfri
stöng.
Þingfundi hafði verið frestað tii
■ 'vi'; , V,. ... '' , ■,''';■
I