Fréttablaðið - 06.08.2005, Page 65

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 18:30 | www.IKEA.is
Skóladagar
Reiknaðu
dæmið til enda
5002 .V.B s
metsyS
AEKI retn I
©
BRATTBY vasareiknir
95,-
149,-
Pylsa
og gos
95,-
ALLEBY vekjaraklukka
STEFANO
skrifborðsstóll 4.950,-
BRATTBY
stílabók A5 150,-
BRATTBY
litir fylgja 290,-
pennaveski
ROBIN
tölvuborð
110x60 sm 5.950,-
DOKUMENT
pennastatíf 2 stk. 390,-
BRATTBY
A5 stílabækur 3 stk. 95,-
BRATTBY
ýmsir litir
pennaveski
95,-
BRATTBY
skólatöskur, ýmsir litir
490,-
LINGO CIRKLE
tímaritahirslur 5 stk.
250,-
Milljar›avandi
Blað með tiltölulega litla útbreiðslugreindi frá því á forsíðu í vikunni
að tiltekinn auðjöfur íslenskur hefði
fengið synjun á debetkortið sitt þegar
hann ætlaði að kaupa sér ís. Þrátt fyrir
að eiga töluverð ítök í stórum banka
átti maðurinn ekki heldur klink í bíln-
um sínum og urðu málalyktir þær að
hann varð að biðja mömmu sína um að
kaupa fyrir sig ís, sem er auðvitað eitt-
hvað sem allir strákar hafa lent í fyrr
eða síðar á lífsleiðinni, aðallega fyrr.
ÉG skil út af fyrir sig kaldhæðnina
sem blaðamenn hafa séð í þessu en ég
get samt ekki neitað því að fyrst
fréttir sem þessar eru farnar að rata
á forsíðu – án þess að ég ætli að skip-
ta mér af því hvað ratar á forsíðu – í
stað þess að vera bara litlir slúður-
molar inni í blaði, fyrir fólk til að
hlæja að, þá er ég óneitanlega farinn
að búast mjög sterklega við því að
fleiri tíðindi af mjög hversdagslegum
vandamálum frægs fólks rati á for-
síðu. Verður greint frá því næst
þegar einhver frægur lendir í vand-
ræðum með að sturta niður og pabbi
hans þarf að hringja í pípara?
MAÐUR veit ekki. Fréttin af
greiðsluvandamáli auðkýfingsins í ís-
búðinni leiðir hins vegar hugann að
öðru, burtséð frá því hvort hún átti
erindi á forsíðu eða ekki. Hún var á
vissan hátt athyglisverð. Spurningin
er, af hverju kom synjun á kortið?
Hvað gerðist? Allir vita að maðurinn
á fullt af peningum. Eða hvað?
ÉG er með eina litla, kæruleysislega
kenningu sem mögulega getur svarað
þessari áleitnu spurningu. Hvað gerð-
ist? Getur ekki verið að upp sé kom-
inn í bankakerfinu eins konar millj-
arðavandi, þannig að tölvurnar í
bönkunum eru hættar að ná yfir töl-
urnar sem eru á bankareikningum
þeirra allra ríkustu, og útkoman verð-
ur sú að tölvurnar meta það sem svo
að ekkert sé inni á reikningnum?
ÉG held að þetta sé málið. Segjum að
maðurinn eigi orðið 1.000 milljarða. Í
þeirri tölu eru svo mörg núll að tölv-
an sér líklega ekki lengur tölustafinn
sem er fyrir framan núllin, þannig að
hún sér bara núll og les því innistæð-
una þannig að það sé bara núll inni á
reikningnum.
ÞETTA þætti mér fyndið ef rétt væri.
Ef allir auðkýfingar færu aftur á núll-
punkt í tölvukerfinu eftir að þeir hafa
náð ákveðinni summu í innistæðunni.
Það yrði svona svipað og þegar fólk
verður 100 ára. Þá byrjar það að fá
póst aftur um að mæta í umferðar-
fræðslu.
EF rétt væri yrði þetta líka þörf
áminning um það hversu óáþreifan-
legir peningar eru orðnir í samfélag-
inu í dag. Þeir eru ekki lengur pappír-
ar heldur tölur í bankakerfi. Og ef
enginn á lengur neitt áþreifanlegt um
að hann eigi peninga, getur þá bara
ekki bankakerfið tekið upp á því einn
daginn að þurrka peningana út? Ég
held að þetta hljóti að vera martröð
allra auðkýfinga. Á einhverjum tíma-
punkti þurfa þeir kannski allir að
hringja í mömmu sína.
BAKÞANKAR
GUÐMUNDAR
STEINGRÍMSSONAR