Tíminn - 14.08.1975, Side 12

12
TÍMINN
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
93
unni og hlóð hana á ný. Hann hélt niðri í sér andanum og
skalf. Svo tók hann sig á og hljóp inn í hliðargötuna og
skaut þremur skotum. Tóm skothylkin köstuðust út í loft
ið. Teasle kastaði sér bak við röð af ruslatunnum og sá
dyrnar að járn- og málmvöruverzlun Ogdens opnar.
Tunnurnar voru ekki nógu þykkar til að skýla honum
gegn skotum, en í augnablikinu var hann vel falinn á bak
við þær meðan hann gekk úr skugga um það hvort
Rambo væri inni í búðinni eða ekki. Kannski voru þessar
opnu dyr aðeins bragð. Rambo lá kannski í launsátri
lengra niður í götunni. Hann skimaði neðar eftir qötunni
en sá hvergi bóla á andstæðingi sínum. Teasle stefndi í
átt að dyrunum, þegar út var kastað pappahólk, sem
neistaði úr i annan endann. Hver sjálfur — ? DÝNA-
MÍT.... Kveikjuþráturinn var styttri en svo, að honum
tækist að kippa honum úr í tæka tíð. Hann var einnig
styttri en svo, að honum gæfist tími til að grípa dýna-
mítsbaukinn og kasta honum nógu langt burt í tæka tíð.
Teasle hörf aði aftur, eins og hann hefði verið bitinn af
eitursnák. Hann hentist út úr hliðargötunni, þrýsti sér
upp að múrveggnum og greip báðum höndum um eyrun.
Hann var hálflamaður eftir sprenginguna. Spýtnarusl,
málmflísar og logandi drasl hentist inn á aðalgötuna.
Hann stillti sig um að hlaupa aftur að sundurtættum dyr-
unum.
Hugsa málið. Það er lausnin. Hann verður að flýja
áður en hingað kemur f leira fólk, hugsaði Teasle. Hann
geturekki veitt mótspyrnu hér. Dýnamítið notar hann til
að halda mér i hæfilegri f jarlægð. Það er bezt að ég láti
bakdyrnar eiga sig, en snúi mér að aðaldyrunum.
Teasle hl jóp f yrir hornið og sá Rambo. Hann var þegar
kominn langt f rá búðinni og hljóp meðf ram íbúðarbygg-
ingunum. Svo hljóp hann yfir götuna og hvarf í skugga
dómhussins. Þetta var erfitt skotfæri fyrir
skammbyssu. En Teasle vildi þó reyna. Hann lét sig
falla á annað hnéð eins og við skotæf ingar. Hann studdi
olboganum á hitt hnéð, miðaði og skaut. Hann missti
færis. Kúlan skall í steinsteyptan útvegg dómhússins.
Hann sá blossa og í sömu andrá heyrðist riffilskot frá
dómhúsinu. Kúlan þaut gegnum póstkassa við hlið
Teasles. Hann þóttist sjá skugga Rambos bregða fyrir, í
þann mund sem hann hljóp bak við dómhúsið. Teasle
hljóp þegar á eftir honum, en í sama mund heyrðust
þrjár sprengjudunur og dómhúsið varð á samri stundu
heitt logahaf. — Hann er orðinn vitstola, hugsaði Teasle
með sér. Þetta er ekki til að halda mér í f jarlægð. Hann
ætlar að sprengja upp allan bæinn.
í dómhúsinu voru viðarinnrettingar. Viðurinn var
gamall og þurr. Á skammri stundu varð húsið alelda.
Teasle var á harðahlaupum er hann fann skyndilega
ákafan sting í annarri síðunni. Hann þrýsti á staðinn,
ákveðinn í því að láta þetta ekki tef ja sig. Hann ætlaði að
komast eins langt og unnt var, með því litla þreki, sem
hann enn bjó yfir. Innan skamms myndi hann falla
örmagna niður. Reykurinn, sem barst frá logandi dóm-
húsinu huldi alla götuna. Hann sá því hvergi til Rambos.
Hægra megin við hann á götunni, beint á móti dómhúsinu
var einhver á ferð á tröppum lögregluvarðstöðvarinnar.
Teasle hélt að það væri Rambo, en það reyndist vera
Harris. Hann var kominn út til að sjá verksummerkin.
— Harris, farðu inn. Vertu inni. Það er hann, hrópaði
Teasle í ofboði. En orð hans köfnuðu í gífurlegum
sprengjudrunum, þeim mestu hingað til.Lögreglustöðin
hófst á loft og tættist sundur. Harris hvarf í of boðslegu
eldhafi og reyk. Teasle varð lémagna af loftþrýstingn-
um frá sprengingunni og hitabylgjunni. Harris
Lögreglustöðin. Þetta var það eina sem hann átti eftir.
Nú var einnig búið að ræna hann því. Skrifstofunni,
byssusafninu, verðlaunapeningunum og heiðurskross-
inum. Aftur varð honum hugsað til Harris. Teasle
bölvaði Rambo í sand og ösku. Hann öskraði af bræði og
hentist áf ram í átt að logunum: Þú þurftir ekki að gera
þetta, þú þurftir það ekki, bölvaður brjálæðingurinn
þinn.
Um leiðog Teasle hljóp fram skall riffilkúla milli fóta
hans á gangstéttinni og þeyttist burt. Hann kastaði sér
flötum. Gatan var uppljómuð, en myrkur var, þaðan
sem skotið kom. Teasle skaut þangað sem hann hafði séð
bregða f yrir blossa. Ekkert gerðist — og hann skaut enn
tveim skotum. Þegar hann ætlaði að standa upp báru
fæturnir ekki lengur líkamsþungann. Loksins var
likamsþróttur hans gersamlega uppurinn. Álag seinustu
daga sagði til sín á ótvíræðan hátt. Teasle lá á gangstétt-
inni og hugsaði úm Rambo. Hann var særður og blæddi
allverulega úr sárinu. Hann hlaut því einnig að vera
máttvana. Það virtist þó sannarlega ekki hafa nein áhrif
á hann, ef svo var. Ef Rambo gat haldið áfram, þá gat
Teasle það einnig. En þreytan var lamandi þung og hann
átti erfitt með að hreyfa sig.
Var þá allur gorgeirinn um að berjast einn við hann í
návígi aðeins lygi. Þú ætlaðir að hlifa öðrum við
meiðslum. Var það lygi? Og hvað með loforðið, sem þú
gafst Singleton, Orval og hinum félögunum? Var það
lika lygi, hugsaði Teasle með sér.
Fimmtudagur 14. ágúst 1975
lÉJll
W*
1
1
Fimmtudagur
14. ágúst
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl), 9.00 og 10.00.
Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Knútur R. Magnússon
les ævintýrið „Litlu haf-
meyjuna” eftir H.C. Ander-
sen (4). Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli atriða.
Við sjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson kynnir skýrslu
rannsóknarnefndar sjóslysa
fyrir árið 1974. Morguntón-
leikar kl. 11.00: Janos
Sebestyen og Ungverska
kammersveitin leika
Sembalkonsert i B-dúr eftir
Albrechtsberger / Vladimir
Horowitz leikurá pianó Inn-
gang og rondó op. 16 eftir
Chopin / Filharmoniusveit-
in i Vin leikur Sinfóniu nr. 5 i
B-dúr eftir Schubert.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. A frivaktinni
Sigrún Sigurðardóttir kynn-
• ir óskalög sjúklinga.
14.30 Miðdegissagan: ,,t
Rauðárdainum” eftir Jó-
hann Magnús Bjarnason
örn Eiðsson les (12).
15.00 Miðdegistónleikar
Christopher Hyde-Smith og
Marisa Robles leika
„Naiades”, fantasiusónötu
fyrir flautu og hörpu eftir
William Alwyn. Francoise
Thinat leikur Sónötu i es-
moll fyrir pianó eftir Paul
Dukas.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatfminn
Margrét Gunnarsdóttir sér
um þáttinn.
17.00 Tónleikar
17.30 „Lifsmyndir frá liðnum
tima” eftir Þórunni Elfu
Magnúsdóttur. Höfundur
byrjar lesturinn.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þættir úr jarðfræði ts-
lands Sveinbjörn Björflsson
jarðeðlisfræðingur talar'um
jarðskjálfta á íslandi.
20.00 Einsöngur i útvarpssal
Guðmundur Jónsson kynnir
lög eftir vestur-islenzk tón-
skáld, III: Steingrimur K.
Hall. Ólafur Vignir Alberts-
son leikur á pianó.
20.25 Leikrit: „Kvöldkyrrðin”
eftir Soya.Þýðandi: Torfey
Steinsdóttir. Leikstjóri:
Sveinn Einarsson. Persónur
og leikendur: Kallmann:
Gisli Alfreðsson. Frú Kall-
mann: Þórunn Magnea
Magnúsdóttir. Knudsen:
Erlingur Gislason. Ungfrú
Kirkager: Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir. Hansen: Val-
ur Gislason. Illa: Lilja
Þórisdóttir.
21.00 Frá tónlistarhátfðinni i
Prag i mai s.l. Strengjasex-
tett op. 18 eftir Brahms.
Flytjendur: Miroslav
Nemec, Jan Haliska og
Ostrav-kvartettinn.
21.30 „Vertu eins og tréð”
Dagskrá i minningu Þor-
geirs Sveinbjarnarsonar
skálds. Jóhann Hjálmars-
son flytur erindi um skáldið
og Margrét Helga Jóhanns-
dóttir les úr ljóðum þess.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Kvöldsag-
an: „Rúbrúk” eftir Poul
Vad-Úlfur Hjörvar les þýð-
ingu sina (2).
22.35 Ungir pianósniilingar
Fimmtándi þáttur: Victoria
Postnikova og Victor
Yeresko. Halldór Haralds-
son kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Auglýsitf
iTfmaimm