Tíminn - 17.08.1975, Síða 4

4
TÍMINN
Sunnudagur 17. ágúst 1975
Sírenan úr sögunni

Auðveldari aðgangur fyrir
fatlaða
Fyrir aðalferðamannatimann i
ár hafa Póstur og simi i V-
Þýzkalandi komið i gagnið nýj-
um Utisimaklefum. Þeir eru
gulmálaðir eins og gömlu sima-
klefanir og sjást vel úr fjarlægð,
en framgaflinn og hliðarnar eru
opnar. Höfuðkostur þessara
nýju klefa : Aðgangur fyrir fatl-
aða. Fólk, sem dæmt er til að
nota hjólastóla, getur auðveld-
lega hjálpað sér sjálft að siman-
um, en það hefur oft komið fyrir
að jafnvel hraustmenni hefur
átt i erfiðleikum með að opna og
loka gömlu klefunum. Þessum
nýju simaklefum er auðvelt að
halda við og þeir eru auðveldir i
notkun fyrir almenning. Stjórn
Pósts og sima vonar að
skemmdarvargar vægi þessum
nýju klefum. Þeir hafa hingað
til þurft að borga i viðgerðir af
almenningsfé 7 milljónir
marka. Nýja gerðin af sima-
klefum, sem er lika heppileg
innan dyra,mun smátt og smátt
leysa af hólmi eldri gerðina,
a.m.k. þar sem hægt er að fá
skjól fyrir regni eða snjó,
umferðarhávaða og annars kon-
ar hávaða.
Nú er sá timi liðinn, sem
slökkviliðsmenn i litla bænum
Mörsch, skammt frá Karlsruhe
i Þýzkalandi, þurftu að hlýða
kalli sirenunnar, þegar einhvers
staðar kviknaði i, og á aðstoð
þeirra þurfti að halda. A neðri
myndinni sjáið þið járnsmið i
bænum við vinnu sina. Fyrir
framan hann stendur ofurlitið
tæki, sem likist einna helzt út-
varpstæki, örin bendir á tækið.
Þegar einhvers staðar hefur
kviknað i i þorpinu er kall sent
út á þessu tæki, og hver og einn
af hinum 34 slökkviliðsmönnum
i Mörsch heyra kallið. Tækið er
framleitt af AEG-Telefunken og
talið mjög þægilegt og til mik-
illa bóta frá þvi sem var, þegar
menn urðu að fylgjast með kalli
brunalúðursins. Tækið er þann-
ig úr garði gert, að slökkviliðs-
mennirnir á brunastað geta
kallað eftir aðstoð i þvi og einnig
er hægt að senda leiðbeiningar
út í gegnum tækið. Á efri mynd-
inni eru svo slökkviliðsmenn að
störfum i Mörsch.
☆
„Ennþá lifandi"
Maria Sempreviva, itölsk, hefur
haldið upp á sinn 104. afmælis-
dag, Seinna nafn hennar,
☆
Sempreviva, þýðir á islenzku
„ennþá lifandi”.
Ég hefði svo sem ekkert á móti
þvi að eiga systur eins og Ginu,
en hún gæti alit eins vel likzt
Margréti.
DENNI
DÆMALAUSI