Tíminn - 17.08.1975, Qupperneq 5

Sunnudagur 17. ágúst 1975
TÍMINN
5
AAaria Callas leikur „Kátu ekkjuna"
standa við þá yfirlýsingu, og nú
hlakka Berlinar-búar mikið til
að sjá hana leika i óperettu á
næsta leikári.
☆
^ Munið þið
eftir þeim?|\
Margir eru visir til að segja,
ef þeir væru spurðir, hvað hefði
helzt einkennt árin 1950-60, að
það merkilegasta þá hefði verið
rússneski sputnikkinn, vetnis-
sprengjan, bó'uefnið gegn
mænuveiki —en svo væru aftur
aðrir — og þeir ekki fáir — sem
héldu þvi fram, að þetta hefði
verið áratugurinn, þegar
„reglulega fallegar” leikkonur
voru vinsælar mjög, og vel
greiddir „súkkulaðidrengir”
hátt skrifaðir. Þetta er að vissu
leyti rétt, þá var blómaskeið
slikra leikara og leikkvenna.
Nokkrar myndir viljum við
sýna frá þessum tima. Fyrst er
það Elizabeth Taylor,— er hún
ekki falleg?! Margir telja að
leikhæfileikar og fegurð fari
sjaldan saman, en þá er hún
undantekning.
Þá sjáum við Marilyn
Monroe.sem varð fyrst frægust
sem ljósmyndafyrirsæta og
„sex-bomba”, en siðar lék hún i
mörgum kvikmyndum og varð
heimsfræg. Jafnvel eftir dauða
hennar hefur hún verið mikið
umtöluð, og skrifað heilmikið
um hana, — jafnvel heilar bæk-
ur. Þessi ljósmynd af henni var
mjög vinsæl.
Rock Hudson þótti á þessum
árum mesta kvennagullið. Þessi
mynd af honum eða aðrar svip-
aðar héngu fyrir ofan rúmið hjá
margri stúlkunni á sjötta ára-
tugnum. Við hlið hans á mynd-
inni er James Dean Honum
skaut kornungum upp á stjörnu-
himininn, og lék hann i a.m.k.
þrem stórmyndum og þótti
alveg frábær leikari, en hann
að leika og syngja aðalhlutverk-
ið. Hún hafði gefið hátiðlegar
yfirlýsingar um að hún ætlaði
aldrei framar að stiga fæti á
leiksvið; — en eins og fleiri lista-
menn, þá gafst hún upp á að
☆
Leikhús i Berlin (Theater des
Westen) áætlar á næsta leikári
að setja á svið nýja útgáfu af
Kátu ekkjunni eftir Franz
Lehar. Forstöðumenn leikhúss-
ins hafa fengið Mariu Callas til
Listamaður í
AAoskvu seldi
erlendum sendi-
fulltrúum stolin
listaverk
Listamaður nokkur i Moskvu
hefur verið settur i fangelsi fyr-
ir þá sök, að selja erlendum
sendiráösmönnum mikið af
stolnum listaverkum. Lista-
maðurinn heitir VTadimir Moroz
og er 45 ára gamall, og hefur
verið dæmdur til „nokkurra
ára” fangelsisvistar, að þvi er
fréttir herma. Eignir hans voru
ennfremur geröar upptækar.
Sagter, að maöurinn hafi keypt
alls kyns stolin listaverk af
óþekktum seljendum viðs vegar
i Sovétrikjunum, en siðan seldi
hann þau aftur erlendum kaup-
sýslumönnum og starfsmönnum
erlendra rikja i Sovétrikjunum.
Hafa sum listaverkin nú verið
flutt til Bretlands og Bandarikj-
anna, svo nokkuð sé nefnt. Fyrir
hagnaðinn af sölunni keypti
Moroz sér stórt og mikið hús
með sundlaug, Mercedes Benz
bil og ótal tegundir af erlendum
vinum. Moroz er sjálfur ekki
sérlega vel þekktur sem lista-
maður, þótt hann sé titlaður
sem slikur, en hann mun hafa
stundað málaralist, þar til fyrir
skömmu, að hann lagði hana al-
gjörlega á hilluna, og fór út i
sölumennskuna i staðinn.

beið bana i hraðakstri i bil sin-
um, sem var kraftmikill
Porsche-bill. Hann hefur eftir
dauða sinn verið umtalaður
mjög og skrifað mikið um hið
stutta lif hans, stofnaðir aðdá-
endaklúbbar og meira að segja
hafa verið reist minnismerki
um hann. Liklega eiga margir
bágt með að þekkja þennan
mótorhjólagæa en hann er eng-
inn annar er Marlon Brando
fyrir 25 árum! Gina
Lollobrigida var á þessum árum
i mikilli keppni við Soffiu Loren
og birtust hinar fallegustu
myndir af Ginu viðs vegar i
blöðum, til að viðfrægja fegurð
hennar. Hér er ein af henni, þar
sem hún er dálitið angurvær á
svipinn, en fin og falleg engu að
siður. — Allar þessar myndir
eru dæmigerðar og sérstakar
fyrir þennan áratug, 1950-60.