Tíminn - 19.08.1975, Blaðsíða 17
Þri6judagur 19. ágúst 197a
TÍMINN
17
psiglingu. JÓN GUNNLAUGSSON, sem sést skalla knöttinn (litia myndin) meö
öi meö þvi aö skalla knöttinn niöur I jöröina og þaöan yfir ArnaStefánsson,
með pdlrn-
num
eftir sigurinn (6:3) yfir Fram
í leiknum
þar staddur á réttum staö —
skallaöi knöttinn niöur á völlinn,
og þaöan hrökk hann yfir Arna
Stefánsson, markvörö Fram-liös-
ins, og i netiö.
2:4....Nýliöinn hjá Fram PÉT-
UR ORMSLEV skorar heldur
„ódýrt” mark aöeins minútu
Framhald á bls. 19.
Það má aldrei
henda aftur
— nokkur orð um slaka frammistöðu
dómara
Þáttur dómarans Ragnars Magnússonar I leik Fram og Akraness
er ekki neitt til aö hrópa húrra fyrir. Þaö var ekki aöeins, aö hann
færöi Akurnesingum forustu I leiknum meö þvi aö loka augunum fyrir
broti Teits Þóröarsonar á Arna markveröi, heldur lét hann
viögangast I siöari háifleik, aö þjálfari Akurnesinga, Englcndingur-
inn Kirby, stöövaöi leikinn I tæpar 6 minútur, einmitt þegar Fram var
aö ná undirtökum i leiknum og haföi skoraö 2 mörk meö stuttu milli-
bili og breytt stööunni ur 1:4 I 3:4.
Þaö þekkist mætavei i körfuknattleik, aö þjálfarar fái leik
stöövaöan, þegar þeir vilja „dempa” leik niöur og ræöa viö leikmenn
sina, enda eru um þaö reglur I körfuknattieik, en i knattspyrnu á slikt
ekki aö geta hent, nema um stórslys sé að ræöa.
öilum á Laugardalsvelli var ljóst, hvaöa leik þjálfari Akraness var
aöleika, öllum nema dómaranum^ Ragnari Magnússyni. Þvf miöur
er Ragnar ekki eini dómarinn hér, sem viröist liggja hundflatur fyrir
þessum brögöum ensku þjálfaranna, og er þaö til vanza fyrir Isienzka
knattspyrnudómarastétt aö láta þá komast upp meö hvaö eina, sem
islenzkum þjálfurum yröi aldrei liöiö. Auk þess á ekki aö lföast, að
þjálfarar stjórni liðum sinum af varamannabekknum, eins og
þjálfarar Akraness og KR gera.
Það er svosérstakt Ihugunarefni, hvers vegna Ragnar Magnússon
var endiiega valinn til aö dæma „úrslitaleik” tslandsmótsins. Hann
er ekki i hópi þeirra islenzku dómara, sem útnefndir hafa verið
millirikjadómarar, og er þar af leiðandi ekki i hópi okkar beztu
dómara, samkvæmt mati dómara sjálfra. Þaö má aldrei henda aftur,
að forustumenn dómaramála hérlendis sýni islenzkri knattspyrnu þá
vanvirðu að láta 2. flokks dómara dæma úrslitaleiki I tslandsmóti 1.
deildar.
S.O.S.
Akurnesingar
unnu orustuna
um miðiuna...
tslandsmeistararnir frá Akranesi sýndu þaö á Laugardalsvellinum, aö
þaö er erfitt aö hamla gegn þeim, þegar þeir komast á skriö. Þaö
fyrsta, sem kom i ljós i leiknum gegn Fram, var, aö þeir voru staöráön-
ir f aö ráöa miövallarspilinu — og þeim tókst aö vinna sigur I hinni
höröu orustu um miöjuna. Jón Alfreösson lék vel og var ákveöinn —
hann vann hvert einvigiö á fætur ööru — og þar meö aö byggja upp gott
miðvallarspil. Arni Sveinsson úg Haraldur Sturlaugsson voru honum til
aöstoöar, og réöu þeir miövallarspilinu. Þrátt fyrir yfirtökin á miöj-
unni, voru sóknarlotur Skagamanna ekki hættulegar til aö byrja meö,
þvi aö varnarmenn Fram héldu sóknarmönnum þeirra Iskefjum.
Marteinn Geirsson og Jón
Pétursson höföu góöar gætur á
markakóngunum Teiti Þóröar-
syni og Matthiasi Hallgrimssyni.
Þá sýndu ungur og efnilegur leik-
maöur Trausti Haraldsson, sem
lék stööu bakvaröar, stórgóöan
leik — hann „yfirspilaöi” hinn
hættulega og leikna Karl Þóröar-
sonalgjörlega ifyrri hálfleik, svo
aö Karl náöi aldrei að sýna sina
kunnu spretti, og þar meö náöi
hann aldrei að skapa hættu við
Fram-markiö, með góöum
sendingum. George Kirby, þjálf-
ari Skagamanna, sá hvaö var aö
gerast. Hann tók Karl af hægri
vænginum og setti hann yfir á
vinstri vænginn i siðari hálfleik,
— þannig að Karl losnaði úr gæzlu
Trausta. Þessi ráðstöfun Kirby
heppnaöist fullkomlega — Karl
náöi sér á strik og ógnaði Fram-
vörninni stöðugt eftir það.
Fram-liöiö veitti Skaga-liðinu
haröa keppni — allt þar til aö
Teitur Þóröarson skoraði hiö um-
deilda mark I byrjun siöari hálf-
leiksins. Þá skapaðistringulreið I
herbúöum Framara, og þeir
geröu breytingar á leikskipulagi
sinu — Marteinn Geirsson var
settur fram i stööu miðvallarspil-
ara. Það var greinilegt, að
Framarar reyndu meö þessu, aö
snúa dæminu viö á miðjunni. Þeir
ætluöu aö leggja ofurkapp á
sóknarleikinn. Þessi ráðstöfun
mistókst algjörlega, þvi aö meö
þessu hirtu þeir litiö um vörnina,
eins og oft vill verða, þegar á aö
leggja kapp á sóknarleikinn.
Marteinn skildi éftir sig stórt
skarö i vörninni — skarð, sem
Skagamenn notuðu sér að fullu.
Þeir splundruðu ráövilltum
varnarmönnum Fram hvað eftir
annaö og kafsigldu þá, og gerðu |
út um leikinn á stuttum tima.
Akranes-liðiö var heilsteyptara I
en Fram-liðiö i leiknum, og mun-|
aöi þar mestu, að Skagamenn f
réöu lengst af lögum og lofum á
miöjunni. Miövallarspilararnir
Jón Alfreösson, Arni Sveinsson og [
Haraldur Sturlaugsson áttu góö-
an leik, og var samvinna þeirra
mjög góð — þeir dreiföu spilil
Skagamanna. Jón Gunnlaugssonl
var klettur varnarinnar, og hann f
var einnig stórhættulegur við
mark Fram-liðsins, þegar hann I
brá sér I fremstu viglinu. Teiturl
Þórðarson og Matthiasl
Hallgrimsson voru atkvæöamest-
ir I framlinunni, að ógleymdum
Karli Þóröarsyni, eftir að hann
losnaði úr gæzlu Traustal
Haraldssonar.
Trausti Haraldsson og Eggert|
Steingrfmsson voru beztu menn
Fram-liðsins i leiknum. Þá áttu
þeir Jón Pétursson og Marteinn |
Geirssongóöan leik, eða allt fram
aö þvi, aö Fram-liöið fór úr skorð-
um — eftir hið umdeilda mark
Teits i byrjun siðari hálfleiksins. i
framlinunni var Pétur Ormslev |
friskastur, en Pétur er ungur og
stórefnilegur leikmaöur. En Pét-
ur, sem kom inn á i byrjun siðari
háífleiksins, lifgaði mikiö upp á
framlinu liðsins.
„ÞAÐ ÞYÐIR
EKKERT AÐ
GEFAST UPP"
— við eigum möguleika á meistara-
titlinum ennþá", segir Guðmundur
Jónsson, þjálfari Fram
„Þaö þýöir ekkert aö gefast
upp, viö höfum enn möguleika á
aöhljóta meistaratitilinn,” sagöi
Guömundur Jónsson, þjálfari
Fram. — Allt getur gerzt ennþá,
þar sein tvær umferöir eru eftir,
og bæöi Fram og Akranes eiga
erfiöa leiki eftir. En ef Skaga-
menn halda sinu striki líkt og
undanfariö, þá ógnum viö ekki
sigurmöguleikum þeirra,” sagði
Guömundur.
— Það skipti sköpum i leiknum,
þegar Teitur spyrmi knettinum
úr höndum Árna, en hann hafði
tvisvar hendur á knettinum. Þaö
voru slæm mistök hjá dómaran-
GUÐMUNDUR JóNSSON .... um, aö sjá ekki þetta brot, sem
þjálfari Fram-liösins, sem á eftir va'r svo augljóst,” sagði
að leika gegn Viking og Val. Guömundur.
ARNI SVEINSSON, miövallar-
spilari Akranes-liösins:
— Þetta er skemmtilegasti
leikurinn, sem ég hef tekið þátt i
og þaö var mjög gaman að standa
uppisem sigurvegari. Við náðum
góöum tökum á miöjunni, og réö-
um ganginum þar að mestu leyti.
— Jú, þaö veikti vörnina mikið,
þegar Marteinn fór fram.
HARALDUR STURLAUGSSON,
félagi Árna á miðjunni:
— Fram-liðið fór úr skoröum,
þegar Marteinn var settur fram.
Það var greinilegt, aö Framarar
Sagt
eftir
leikinn
ætluöu sér of mikiö, þegar viö
vorum komnir yfir — 2:1.
HÖRÐUR HARÐARSON, mark- |
vöröur Skagamanna og fyrrum
leikmaöur mcð Fram-liöinu:
— Það var mjög gaman að vinna
sigur yfir gömlu félögunum. Ég
átti svo sannarlega ekki von á
þessari markasúpu! Jú, viö stefn-
um að sjálfsögðu aö þvi aö vinna
bæði deildina og bikarkeppnina.
Þaö vantaöi bikarinn heim i fyrra
— nú tökum viö þá báöa!
TRAUSTI HARALDSSON, bak-
vörður Fram-Iiösins:
— Það kom mér sannárlega á
óvart, hve auövelt var aö hafa
gætur á Karli Þóröarsyni. Þá
kom mér þaö einnig á óvart, aö
hannn lét sig hverfa af hægri
kantinum i siöari hálfleik.
BJÖRN LARUSSON, bakvöröur
Skagamanna:
— Ég átti ekki von á svona mörg-
um mörkum i leiknum. En
völlurinn var erfiöur — þungur —
og hjálpaði það til að mörkin uröu
svona mörg, þar sem erfitt var
að fóta sig á vellinum. Þrátt fyrir
þennan sigur, er meistaratitill-
innekki kominn upp á Skaga. Viö
eigum tvoerfiða leiki eftir — gegn
Val og Keflavik.