Tíminn - 22.08.1975, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Föstudagur 22. ágúst 1975
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
100
með sér. Hann er mín eign. Þú átt ekkert með hann að
gera. Hann vi 11 að ég Ijúki þessu af.
Teasle reis á fætur. Hann var óstöðugur, en reyndi að
f inna jafnvægið. Hann var þess fullviss, að félli hann nú
— gæti hann ekki risið upp f ramar. Hann varð að halda
sér stöðugum. Þegar hann skjögraði upp framblettinn í
átt að húsinu, þá áminnti hann sjálfan sig um að halda
jafnvæginu. Ég veit það, Trautman, hugsaði hann. Ég
veit að hann vill láta m!g Ijúka þessu af. Ekki þig. MIG.
TUTTUGASTI KAFLI
Haldinn heljarkvölum skreiddist Rambo gegnum bróm-
berjarunnana og stendi í átt að skýlinu. Veikur eldbjarmi
lék um það. Hann sá aö einn veggjanna hallaði ögn inn á
við. Dyrnar voru í hálfa gátt, en ekki sá hann inn. Þar
var svartamyrkur. Áf ram skreiddist hann, en það virtist
ætla að taka óratíma að komast þennan skamma spöl.
Svo rann upp f yrir honum,að hann hreyfði sig aðeins eins
og hann væri að skríða. En í raun og veru komst hann
ekkert áfram. Hann bprðist áfram og mjakaðist nú úr
stað. Smám saman nálgaðist hann skýlið.
En þegar hann kom að myrkum innganginum — þá
hörfaði hann ósjálfrátt aftur á bak. Allt þarna inni
minnti alltof mikiðá gryf juna, þar sem honum var hald-
ið fanga í stríðinu, myrkur, þrengsli og innilokun.
Staðurinn minnti hann líka undarlega á sturtuklefann,
sem Teasle neyddi hann inn í — og líka á fangaklefann,
sem Teasle ætlaði að læsa hann inni í. Að vísu var þar
nóg Ijós, en áhrifin voru þau sömu. Það var einmitt allt
þetta, sem hann var að f lýja undan. Hvernig gat honum
dottið i hug að berjast fyrir lífi sínu á þessum stað? Nú
var líka svo komið, að það var fásinna ein að hugsa til
bardaga. Rambo hafði séð svo marga menn deyja af
völdum skotsára að hann gerði sér f ullljóst, að hann var
dauðans matur. Sársaukinn i brjósti hans var stöðugur
og smám saman blæddi honum út. Fætur hans voru kald-
ir og dofnir sökum blóðmissis — og þess vegna veittist
honum erfitt að skríða áfram. Fingur hans voru tilfinn-
ingalausir og taugaviðbrögð handanna orðin sljó. Hann
fann að hann átti ekki langt eftir ólif að. Þó gat hann enn
valið hvar hann endaði daga sína. Rambo var ákveðinn
að enda ekki sína lífdaga í þessu byrgi eins og hann hafði
hryllt við innilokuninni í hellunum. á tilfinningu ætlaði
hann aldrei að endurlifa. Nei — úti undir berum himni.
Hann vildi sjá óhindrað til himins og geta teygað að sér
ilm næturinnar.
Rambo skreiddist upp að hægri hlið skýlisins og þaðan
tróðst hann lengra inn á milli runnanna. Þetta var rétti
staðurinn. Þetta var það mikilvægasta: Þægilegur og
vinalegur staður. Eitthvað við hans hæf i. Nei — leita bet-
ur. Hann varð að f inna þennan stað f I jótlega, annars yrði
það um seinan. Hann kom að svolítilli laut, sem hæfði
nákvæmlega fyrir líkama hans. En þegar hann var
skriðinn ofan í hana þótti honum þetta skjól bera of mik-
inn keim af gröf. Það var nógur tími til að liggja í gröf-
inni. Hann þurfti að finna stað sem væri algerlega and-
stæður við þennan, háa. stall, ótakmarkað útsýni. Hann
ætlaði að njóta síðustu augnablikanna.
Áfram skreiddist hann og skimaði fram fyrir sig inn á
milli raunnanna. Framundan var ofurlítill hóll. Hann
skreið upp á hann. Hóllinn var alvaxinn runnum. Að vísu
var hann ekki eins hár og Rambo óskaði. Samt sem áður
var þetta yfir sléttunni. Hann hallaði sér á bakið. Það
var þægileg tilf inning— rétt eins og hann hefði undir sér
strámottu. Rambo leit upp til himins og dáðist að órans-
litu mynstrinu, sem iogarnir vörpuðu á næturskýin.
Hann var nú rólegur og fullur friðar. Þetta var staður-
inn, sem hann leitaði.
Hugur hans var að minnsta kosti fullur friðar. En
kvalaköstin urðu tíðari og létu hann ekki í friði. Þver-
stæðan ofan á allt þetta var sú, að dofinn var kominn í
hné hans og olboga. Brátt myndi hann heltaka brjóst
hansog sársaukinn hverfa. Hvaðsvo? Höfuðið? Eða yrði
hann allur áður en að því kæmi?
Hann hugleiddi með sjálfum sér hvort enn væri eitt-
hvað sem hann ætti eftir ógert. Líklega var ekkert eftir.
Hann stífnaði er kvalirnar heltóku hann. Hvað um guð?
Við lá að hann færi hjá sér við þessa hugsun. Hann
hugsaði aldrei um guð — né heldur bað til hans nema er
hræðslan greip hann heljartökum. Honum fannst það
hræsni er hann tilbað guð á stund óttans, eins og hann
væri til, þrátt fyrir trúleysi sitt. Sem barn trúði hann á
guð. Það var ekki ef i um það. Hvernig var nú kvöldvers-
ið? Hann rifjaði upp orðin, hálfhikandi, eins og hann
skammaðist sín fyrir þau: Ó drottinn minn, ég iðrast af
öllu hjarta----Hvers? Hvers iðrast ég af öllu hjarta?
Allt sem hef ur gerzt undanf arna daga. Það var leitt að
þetta skyidi þurfa ð fara á þennan veg. Samt var það nú
svo. Rambo vissi, að þó að hann ætti þess kost að lifa aft-
ur undanfarna daga, þá hefði hann hegðað sér á sama
veg. Sama máli gegndi um Teasle. Ekkert af þessu varð
í ör stutta stund þýtur vélin i gegn um aldirnar, siðan
stöðvast hún.
Svaf yfir <Hvað, áttu ekki
mig. ) vekjara
m
liii
i
Föstudagur
22. ágúst
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Jóna Rúna Kvaran les
söguna „Alfinn álfaköng”
eftir Rothman (5). Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli atriða. Spjallað við
bændur kl. 10.05. Morgun-
popp kl. 10.25. Morguntón-
leikarkl. 11: Zemel-kórinn i
Lundúnum syngur Gyðinga-
lög/Homero Francesch
leikur á pianó „Variations
serieuses” op. 54 eftir
Mendelssohn/Jascha
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna. Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan : „1
Rauðárdalnum” eftir Jó-
hann Magnús Bjarnason
örn Eiðsson les (18).
15.00 Miðdegistónleikar Janet
Baker syngur „Ah, crudel,
nel pianto mio”, kantötu
eftir Handel. Enska
kammersveitin leikur með:
Raymond Leppard stjórnar.
St. Martin-in-the-Fields
hljómsveitin leikur „Les
petits riens”, balletttónlist
eftir Mozart: Neville
Marriner stjórnar.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku. •
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorn
17.10 „Lifsmyndir frá liðnum
tima” eftir Þórunni Elfu
Magnúsdóttur Höfundur les
(4).
18.00 „Mig þendir aldrei neitt’
stuttur umferðarþáttur i
umsjá Kára Jónassonar.
Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál Helgi J.
Halldórsson flytur þáttinn.
19.40 Húsnæðis- og byggingar-
mál Ólafur Jensson sér um
þáttinn.
20.00 Frá tónlistarhátiðinni i
prag i vorPavel Stephan og
Smetana-kvartettinn leika
Pianókvintett i A-dúr op. 81
eftir Antonin Dvorák.
20.35 Vakningin á Egilsey
Séra Kolbeinn Þorleifsson
flytur þriðja og siðasta
erindi sitt.
21.05 Kórsöngur Svend Saaby
kórinn syngur þjóðlög frá
ýmsum löndum.
21.30 Útvarpssagan: „Og
hann sagði ekki eitt einasta
orð” eftir Heinrich Böll
Böðvar Guðmundsson þýddi
og les ásamt Kristinu Ólafs-
dóttur (5).
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir íþróttir
Umsjón: Jón Asgeirsson.
22.40 Áfangar Tónlistarþáttur
i umsjá Asmundar Jónsson-
ar og Guðna Rúnars
Agnarssonar.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
FÖSTUDAGUR
22. ágúst 1975
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrá og auglýsingar.
20.35 Tökum lagið. Breskur
söngvaþáttur, þar sem
söngsveitin „The Settlers”
flytur létt lög. Þýðandi Jó-
hanna Jóhannsdóttir.
21.00 í Nýja-islandi. Kvik-
mynd, sem Sjónvarpið gerði
i nágrenni Winnipeg-borgar
sumarið 1967. 1 myndinni
eru meðal annars viðtöl við
nokkra Vestur-lslendinga.
Umsjónarmaður Markús
Orn Antonsson. Fyrst á dag-
skrá 29. des. 1967.
21.30 Skálkarnir. Breskur
sakamálamyndaflokkur.
Chas. Þýðandi Kristmann
Eiðsson.
22.25 Dagskrárlok.