Tíminn - 26.10.1975, Qupperneq 30
30
TÍMINN
Sunnudagur 26. október 1975.
Það hefur veriÓ svo hljótt um
Litið eitt að undanförnu, og
raunar allar götur aftur að sjón-
varpsþáttunum vinsælu, að
næstum er hægt að segja, að um
Litið eitt hafi verið algjör þögn.
Nú er hiiis vegar væntanleg
önnur LP-plata þeirra á
markaðinn og ber hún heitið
„Til hvers”.
Fyrsta plata þeirra fékk mjög
góðar viðtökur, en engu að síður
hætti Lftið eitt skömmu siðar,
og þótti áreiðanlega mörgum
það rnjög miður, enda hafði Lit-
iö eitt áunnið sér miklar og al-
mennar vinsældir, bæði meö
plötu sinni og kannski ekki siður
fyrir hressilega framkomu i
sjónvarpsþáttunum, „Kvöld-
stund i sjónvarpssal”.
Þegar Litið eitt kom fyrst
fram, var mikil gróska i „þjóð-
lagatónlist” hérlendis og fjöld-
inn allur af trióum var starf-
andi. Litið eitt sköpuðu sér þó
nijög fljótt allverulcga sérstöðu
meöal þessara trióa og átti
mjög vaudaður hljóðl'æraleikur
þeirra þar drjúgan hiut að máli,
en ennfremur var efnisval
þeirra öðruvisi en hjá öðrum
„þjóðlagatrióuin". Litið eitt
trióið flutti oft það, sem ef til vill
inætti kalla alvarlega tónlist og
sóttu þau t.d. texta mikið til is-
lenzku þjóöskáldanna, auk þess
sem frumsamin tónlist skipaði
nokkurn sess I þeirra tónlistar-
flutningi, en þvi átti fólk ekki að
venjast hjá „þjóðlagatrióum”.
En þótt Litið eitt væri alvar-
lega þenkjandi brá oft fyrir
þessum gáska, sem einkennt
hefur Islenzka „þjóðiagatón-
list” og gerði trióið þvi engu
verr skil en öðru efni.
Litið eitt var þó ekki trió
nema i stuttan tima, þvi að
mannabreytingar urðu, og bætt-
ust þá I hópinn Berglind Bjarna-
dóttir og Jón Arni Þórisson, en
fyrir voru Gunnar Gunnarsson
og Steinþór Einarsson.
Þannig var Litið eitt skipað á
fystu LP-plötunni og nú þegar
ný plata er að koma á markaö-
inn, er liðsskipan sú sama.
Þessi bölvaða plata..
Það var á áliðnu sumri, að einn
ónefndur meðlimur i trióinu Lit-
ið eitt kom heim undir morgun
eftir næturlanga vist i húsa-
kynnum Hljóðrits h.f., að eigin-
konan brást ókvæða við og
sagöi:
— Þessi bölvaða plata skal
sko aldrei koma inn fyrir dyrnar
á þessu heimili.
Þetta var nefnilega ekki i
fyrsta skipti sem það henti, að
morgunn var að renna upp, þeg-
ar kvaðst var i stúdióinu og
haldið heim, eða eins og Stein-
þór sagði:
— Þessi plata var að miklu
leyti unnin i næturvinnu, já og
helgarvinnu. Við erum eðlilega
engir atvinnutónlistarmenn, og
þar sem við vorum i okkar
vinnu yfir daginn, var ekki um
annað að ræða, en taka plötuna
upp á kvöldin og næturnar, og
svo um helgar.
— Þrátt fyrir að fjölskyldur
okkar hafi i einstaka tilviki
misst þolinmæðina — sem er að-
eins eðlilegt, miðað við allar
þær nætur og helgar sem við sá-
umst ekki — held ég að við get-
um allir verið sammála um það,
að fjölskyldur okkar hafi sýnt
afar mikinn skilning á þvi, að
við vorum i þessari plötuupp-
töku á þessum tima, af illri
nauðsyn.
— Mér finnst það oft gleymast
— alla vega fer það ekki hátt —
að fjölskyldur tónlistarmanna
þurfa að liða heilmikið fyrir tón-
listaráhuga þeirra. Við i Litið
eitt erum þó alls ekki bezta
dæmið um það, þvi að við höfum
ekkert komið fram opinberlega
og gerum sennilega ekki, en t.d.
þeir, sem eru i popphljóm-
Hér gefur að lita nokkrar svipmyndir af „Litið
eitt” i sjónvarpsþáttunum vinsælu, „Kvöldstund i
sjónvarpssal”, en það var einmitt i þeim þáttum,
sem „Litið eitt” vakti fyrst verulega athygli.
Jónas R. Jónsson stjórnaði „Kvöldstundinni”, og
svo vel fór á með „Litið eitt” og honum, að þau
fóru saman út og tóku upp LP-plötu. Nú er að
koma út önnur plata, eftir langt hlé, og Jónas
stjórnar upptökunni á þessari nýju plötu, sem ber
heitið, „Til hvers”.
sveitunum, eru meira og minna
að heiman öll kvöld og helgar.
Það er karlpeningurinn i Litið
eitt, sem kominn er i heimsókn
til Nú-timans, en þvi miður
tókst ekki að ná til Berglindar.
Það var i júni sem Litið eitt
byrjaði að taka upp plötuna og i
byrjun september var hljóðrit-
un íokið. Fyrst i stað var aðeins
unnið að plötunni um helgar,
svo tóku þau sér öll viku sumar-
fri, — en þegar sumarfriið var
búið var enn mikið ógert, og þá
var farið að vinna á kvöldin og
næturnar.
— Já, það er alveg rétt, Lítiö
eitt var hætt, sagði Gunnar. En
samt held ég að undir niðri háfi
það verið draumur okkar allra,
að taka upp nýja plötu, — sér-
staklega þar sem fyrri platan
gekk svona vel.
— Það var svo seinni hluta
vetrar sem við töluðum fyrst
um málið af einhverri alvöru,
sagði Jón Árni. Þá fórum við
upp i sjónvarp og hittum Jónas
R. Jónsson að máli. Þá var hug-
myndin sú, að við gæfum plöt-
una út sjálf ásamt Jónasi og
færum til útlanda til að taka
hana upp.
— Við erum i rauninni ekki
fjögur i Litið eitt, við erum
miklu frekar fimm, þvi að Jónas
er einn af okkur, sagði Steinþór.
Jónas stjómaði upptöku á fyrri
plötunni og hans þáttur i báðum
plötunum er alveg ómetanlegur.
Nokkru eftir að við komum að
máli við Jónas upp i sjónvarpi,
og þá færði hann okkur þær
fréttir, að það væri i undirbún-
ingi að setja á fót stúdió hér, —
og það breytti að ■ sjálfsögðu
fyrri hugmynd okkar. Nú, og
svo byrjuðum við á plötunni i
júni.
Nú-tíminn spurði hvort þau
hefðu ekkert æft saman frá þvi
Lltið eitt hætti þar til ákveðið
hefði verið að taka upp nýja
LP-plötu. Steinþór varð fyrir
svörum:
— Nei, við æfðum ekkert sam-
an i millitiðinni. Við vorum á
þeim tima bara menn að berjast
áfram i lifinu, kaupa ibúðir,
eignast börn og fjölskyldur.
— Þegar við byrjuðum að æfa
saman aftur, small hljóðfæra-
leikurinn saman án nokkurrar
fyrirhafnar, en öðru máli
gegndi um sönginn, sagði Gunn-
ar.
— Hjá okkur er einfaldleikinn
fyrir öllu, sagði Jón Arni. Plat-
an byggistupp á tveimur gitur-
um, bassa, röddum og söng.
— Er þessi nýja plata i veiga-
miklum atriðum frábrugðin
fyrri plötunni?
— Já, ég vil nú halda þvi
fram, sagði Jón Arni. Hún er
breiðari, fjölbreyttari, — en
kannski varla eins heilsteypt og
sú fyrri.
— Þessi plata er likust þvi,
sem okkur langaði til að gera,
sagði Steinþór. Viðerum ekki að
höfða til einhvers ákveðins
hóps, við flytjum beat-lög og á
plötunni er að finna lag, sem
hægt væri að leika sem siðasta
lagfyrir fréttir i útvarpinu. Mér
þætti ekki ótrúlegt, að platan
myndi höfða til fólks á öllum
aldri.
— Gamla góða Litið eitt
bregður þó fyrir, sagði Gunnar,
— kannski meira til hinna strák-
anna en Nú-tímans.
— Það sem er sameiginlegt
með báðum plötunum er það, að
fimm lög eru frumsamin, Gunn-
ar á þrjú og Joddi tvö, sagði
Steinþór.
Gunnar heldur sig við is-
lenzku þjóðskáldin, lögin hans
eru samin við texta eftir Davið
Stefánsson, Stein Steinarr og
örn Arnarson. Jón Árni sækir
hins vegar texta sina til heims-
skáldanna, Göthe og Edgar
Allans Poe. Athygli vekur, að
lag Gunnars við ljóð Steins
Steinars er samið við órimað
ljóð, Vor — en engu að siður
„gullfalleg melódia”, eins og
Steinþór komst að orði.
— Það er engin tilviljun að
ljóð Daviðs eru ofarlega á blaði
hjá okkur, t.d. ljóðið „Til
Hvers” er gott dæmi um það,
hvað Davið á mikið erindi til
okkar, sem nú erum ung, sagði
Steinþór.
— Við höfum alltaf lagt mjög
mikið upp úr textum, og höfum
alltaf lagt áherzlu á góða og
vandaða islenzka texta.