Tíminn - 02.11.1975, Side 1
Landvelar hf
PRIMUS
HREYFILHITARAR
Í VÖRUBÍLA OG VINNUVÉLAR
HF HÖRÐUR GUNNARSSON
SKÚLATÚNI 6 - SIMI (91)19460
Síldarútvegsnefnd íhugar
að kæra ólögmætt undirboð
— undirboð þetta spillti fyrir samningum við Svía
GRENVÍKINGAR
HAFA EKKI
UNDAN VIÐ
FISKVINNSLUNA
JH-Reykjavik. — Grenivik er
litiö þorp við utan veröan Eyja-
fjörö aö austan, en hefur verið i
mjög örum vexti siöan þar voru
geröar hafnarbætur fyrir
nokkrum árum, og reistur þar
fjöldi nýrra og fallegra einbýlis-
hiísa.
Þaðan eru gerðir út litlir
vélbátar. Nú i haust hefur afli
þar verið með slikum ágætum,
að fólk hefur tæpast haft undan
við vinnsluna i frystihúsinu.
Sfðustu vikur hefur verið unnið
þar flest kvöld, og um helgar að
auki, og mun láta nærri, að
frystihúsið hafi fengið þrjú
hundruð lestir af fiski i október-
mánuði. Svo mikð aflamagn
hefur þvi aldrei borizt fyrr.
Auk báta, sem róa með linu,
leggur einn bátur upp rækju á
Grenivik.
AAaðurinn sem fann Stefánshelli
— sjá bls. 20-21
BH-Reykjavik — Sildarút-
vegsnefnd ihugar að fara þess á
leit við saksóknara rikisins, að
hann hlutist til um opinbera
rannsókn á þvi, hvort islenzkur
aðili hafi i heimildaleysi sent
sænskum sildarkaupendum til-
boð um sölu á islenzkri saltsild,
skömmu áður en samninga-
menn Sildarútvegsnefndar hófu
samningaumleitanir á ný við
samtök sænskra sildarinn-
flytjenda, en þær samninga-
umleitanir fóru fram i Gauta-
borg i byrjun október. Kom þá
fram á fundunum með
Sviunum, að þeir hefðu fengið
slikt tilboð, og væri það ekki
aðeins mun lægra en tilboð
Sildarútvegsnefndar, heldur
hefði Svfum aðeins verið boðin
stærsta sildin. Telja forsvars-
menn Sildarútvegsnefndar.
engan vafa leika á þvi, að tilboð
þetta hafi spillt fyrir
samningum við Svíana.
Þetta kom fram á almennum
fundi, sem Sildarútvegsnefnd
hélt nýlega með sildar-
saltendum, og voru fundarmenn
þeirrar skoðunar, að sak-
sóknaraembættið væri rétti
aðilinn til þess að fjalla um mál
þetta. Ekki kom þó fram, hvaða
aðili ætti hér hlut að máli, og
þegar Timinn hafði samband
við forsvarsmenn Sildarútvegs-
nefndar og spurðist frekar fyrir
um málið, voru þeir ófáanlegir
til að tjá sig frekar uni þaö.
Víðtækari tilraunir
í laxamerkingum
gébé Rvik — Veiöimálastofnunin
hefur veriö meö ýmsar tilraunir i
sumar, og er þáttur seiöamerk-
inga þar einna stærstur. í Koila-
firði voru rúmlega 27 þúsund
gönguseiöi merkt I sumar, flest
meö nýrri aöferö, sem er fólgin i
þvi aö örlitlum segulmerkjum er
skotiö inn i trjónu seiðisins. Til-
raunirnar hafa aöaliega veriö
geröar á tvennan hátt: annars
vegar aö sleppa aliseiöum i ár,
þar sem fyrir er mikið af laxi, og
hins vegar i á, sem enginn lax
hefur veriö i. Þetta er gert til þess
aö fá samanburð á endurheimt-
um, en endurheimtur í Kollafiröi i
sumar voru þær mestu hingað til,
eöa um sjö þúsund laxar, en þá
ber þess að gæta, að meira var
sleppt af seiöum I fyrra en nokkru
' sinni fyrr, svo aö i prósentum eru
- endurheimtur álika og undanfar-
in ár. Timinn ræddi viö Þór Guð-
jónsson veiöimálastjóra ogspuröi
nánar um tilraunirnar.
— Sameinuðu þjóðirnar hafa
styrkt okkur til þessara merk-
ingatilrauna, sagði Þór, og á s.l.
sumri störfuðu hér þrir erlendir
sérfræðingar, ásamt nokkrum ís-
lendingum, en af okkar hálfu
veitti Árni Isaksson fiskifræðing-
ur tilraununum forstöðu. Við
fengum ný merkingatæki, sem
keyþt voru fyrir styrk Sþ, og eru
þau þannig úr garði gerð, að skot-
ið er segulmerki i trjónu seið-
anna, og sést ekki, að þau hafi
verið merkt, en veiðiugginn er
klipptur af þeim, þannig að veiði-
menn geti gert sér greinfyrir
merkingunni. Auk örmerkjanna,
sem við köllum svo, höfum við
einnig notað áfest merki eins og
undanfarin ár.
— Annars vegar höfum við
sleppt aliseiðum i Elliðaár, þar
sem rnikið er um lax, og hins
vegar i Artúnsá á Kjalarnesi, þar
sem enginn lax hefur verið. Við
höfum verið að þreifa okkur
áfram með ýmsum aðferðum við
að sleppa seiðunum, annað hvort
sleppt þeim beint i árnar eða að
þau eru fóðruð i tjörnum við árn-
ar i 2—4 vikur, áður en þeim er
sleppt. örmerkingin er þannig, að
hægt er að sjá á merkjunum, hve-
nær, hvar og við hvaða aðstæður
seiðunum hefur verið sleppt, og
hvaða uppeldisaðferðir hafa verið
notaðar, og er siðan hægt að bera
þetta saman af þeim merkjum,
sem endurheimtast.
— t Elliðaám var gerð tilraun
með að telja villtu gönguseiðin,
og var þar reyndur nýr laxatelj-
ari, sem Björn Kristinsson, verk-
fræðingur hefur hannað, sagði
Þór. Þá voru veidd villt seiði i
gildrur á göngu þeirra til sjávar.
Um 3400 seiði fengust, og af þeim
voru um 2100 merkt. Þessi villtu
seiði voru merkt með örmerkjum
og þannig fáum við samanburð á
endurheimtu á villtum seiðum og
aliseiðum. Astæðan fyrir þvi, að
við fengum ekki fleiri seiði, var
sú, að vorið var m jög kalt, eins og
kunnugt er, og seiðin virtust
ganga seinna en vanalega. Það
var svo ekki fyrr en um 17. júni,
sem aðalgangan var.
Við hættum hins vegar að veiða
seiðin 8. júni, þvi laxveiðin byrjar
10. júni i Elliðaám, og gátum við
þvi ekki verið þar lengur.
— Við slepptum nú i fyrsta
skipti seiðum i Artúnsá á Kjalar-
nesi, hélt Þór áfram, alls um sex
þúsund talsins. Þetta var tvöföld
tilraun, þvi helmingi seiðanna
var sleppt beint i ána, en hinn
helmingurinn var settur i tjörn,
þar sem seiðin voru fóðruð, áður
en þeim var sleppt Við gerum
okkur góðar vonir um að fá svör
við þessum tilraunum okkar, sem
siðan geta hjálpað okkur við fisk-
rækt i öðrum ám.
Að lokum vildi Þór koma á
framfæri þakklæti til borgaryfir-
valda, Stangveiðifélags Reykja-
vikur og eigenda Artúnsár, sem
sýnt hefðu mikinn skilning og
áhuga á þessum tilraunum og
verið Veiðimálastofnuninni
hjálpsamir á allan hátt. Einnig
kvaðst Þór vilja koma þvi á fram-
færi við laxveiðimenn, sem fengið
hafa merkta laxa i sumar og
merkta silunga i ám og vötnum
að skila öllum merkjum til Veiði-
málastofnunarinnar.
— Okkur þykir heldur litið af
merkjum koma inn, en það gefur
auga leið, hve nauðsynlegt það er
fyrir okkur að fá þau, til þess að
geta fengið góðan samanburð i
tilraunum okkar, og til þess að
þær gefi tilætlaðan árangur, sagði
Þór. Bað hann veiðimenn að
senda helzt merkin með upplýs-
ingum um hvenær og hvar þeir
hefðu veitt laxinn. Rétt er að taka
fram, að smáverðlaun eru veitt
fyrir hvert merki, sem stofnun-
inni berst.
Þaö er reisn og stoit i svip
hins nýbakaöa fööur, ekki
sizt þegar afkvæmin eru
myndarleg og bera svip
hans. Hitt er svo annaö mál,
aö þaö er ekki vist, aö hann
leyfi þeim hávaöa og ærsl.
Þá er hinn fööurlegi
hrammur vis meö aö iyftast
ógnandi i skjótafgreiddri
hirtingu. Svo veröur allt eins
og áður, eins og viö er að
búast, þegar smáljón og
stórljón eiga i hlut, Um
smáijón er hins vegar nánar
fjaliaö inni i blaöinu á bls. 10.