Tíminn - 21.11.1975, Síða 4
4
TÍMINN
Föstudagur 21. nóvember 1975.
Við erum bara vinir, en hvaö
þýðir það að vera bara vinir.
Þau, sem þetta er sagt um, eru
Liv Ullmann og Erland Jospeh-
son, sem flestir munu þekkja úr
sænsku sjónvarpsmyndinni sem
sýnd var hér i sjónvarpinu fyrir
nokkru, og vakti mikla athygli.
Liv segir nú um Erland, að hann
sé góður huggari, og hann segir,
að hún sé svo sterk og traust, og
þeim fellur sannarlega vel.
hvoru við annað. Nú veltir fólk
þvi fyrir sér, hvort vinátta
þeirra geti átt eftir að enda með
hjónabandi.
Eina útivinnandi
lafðin í Bretlandi
Konan á meðfylgjandi mynd
heitir Margrét og vinnur á póst-
húsinu i Stourport i Bretlandi.
Maður hennar heitir Edwin og
er barnakennari, og þau eiga
eina dóttur barna. Hvað er nú
svo merkilegt við það? kynni
einhver að spyrja. Auðvitað
ekkert. Það eina sem gerir Mar-
gréti forvitnilegri en allar hinar
útivinnandi húsmæðurnar i
Bretlandi er sú staðreynd, að
hún er jafnframt meðlimur lá-
varðadeildar brezka þingsins.
Faðir Margrétar, jarlinn af
Mar, andaðist i aprll siðast liðn-
um, og þá var henni tilkynnt, að
nú yrði hún að taka við sæti
hans i lávarðadeildinni. Það var
samt ekki fyrr en fyrir nokkrum
dögum, sem hún gaf sér tima til
að taka einn fridag úr vinnunni
og skreppa til London i þessum
erindagjörðum. — Þetta tók
enga stund, sagði Margrét, þeg-'
ar blaðamaður spurði hana
hvernig þetta hefði gengið fyrir
sig. Og ég sem var búin að kviða
svo mikið fyrir.
Jafnvel meira en að fara
til tannlæknisins! Mérvar visað
inn um einar dyrnar, látin
sverja eiðinn, og siðan visað út
um aðrar dyr. Að þessu loknu
fékk ég mér gönguferð til þess
að átta mig á hlutunum, en að
þvi búnu fór ég aftur til þess að
hlusta á það sem fram fór i
deildinni. Allir voru ákaflega
elskulegir og fúsir að leiðbeina
mér, þvi að auðvitað vissi ég
ekkert hvað ég átti að gera og
hvernig ég átti að vera. Þetta er
vitaskuld mikill heiður fyrir
mig, en kemur ekki til með að
breyta lifi minu. Eina breyting-
in er sú, að ég hef fengið leyfi
yfirmanna minna til þess að
verja þrjátiu dögum á ári til
Doris Day, sem margir muna
eftir frá þvi i gamla daga, litur
alltaf út fyrir að vera i góðu
skapi, en það mun hún þó ekki
alltaf vera, enda hefur lifið
leikið hana grátt á stundum.
Fyrst var hún gift hljóðfæra-
leikara, sem barði hana. Siðan
giftist hún öðrum sem yfirgaf
hana eftir átta mánaða sambúö.
3ji eiginmaðurinn ætlaði sér
að sjá um fjármál hennar, en
sýndi henni enga ást, og
endirinn varö sá, að hann stakk
af með tugmilljóna skuld við
hana á bakinu. Henni hefur þess
vegna ekki alltaf gengið allt
sem bezt.
Þau vekja umtal í Stokkhólmi
★ ★
Sýnist glöð, en er það ekki
þingstarfa. Nú svo kemur það
auðvitað fyrir að viðskiptavin-
irnir á pósthúsinu ávarpi mig
sem Lafði Margréti.
★
Sefur með
bangsann sinn
Hver mundi trúa þvi að Teddy
Kennedy, getur alls ekki sofið,
nema hann sé með bangsann
sinn hjá sér i rúminu. Bangsa
þennan mun hann hafa fengið,
þegar hann var átta ára gamall,
svo hann hefur sannarlega enzt
nokkuð vel. Hann er svo
mjúkur, segir Ted Kennedy um
bangsa gamla.
★
DENNI
DÆAAALAUSI
Hefurðu nokkurn tima tekið eftir
því hvernig hún kallar þig
elskuna sina, þegar hún gerir
eitthvað, en Henry, þegar þú
hefur gert eitthvað af þér.