Tíminn - 03.12.1975, Side 6
6
TÍMINN
Miðvikudagur 3. desember 1975.
Grundvallaratriði er,
að full atvinna verði
tryggð í landinu öllu
Einu sinni enn á óvenju skömmum tima eru
kjarasamningar almennu verkalýðsfélaganna að
fara i gang. Verkalýðssamtökin hafa i tvennum
kjarasamningum á þessu ári reynt eftir föngum
að berjast við afleiðingar óðaverðbólgunnar, en
með mjög takmörkuðum árangri. Kaupmáttur
timakaups er nú minni en hann var við gerð
bráðabirgðasamninganna i marzmánuði sl.
Ennþá einu sinni virðist reynslan sanna, að
hefðbundin barátta fyrir hækkun launa til að
jafna metin gegn óðaverðbólgu, hvað þá til að
lyfta kjarasamningunum upp, sé engan veginn
einhlit aðferð, hversu nauðsynleg sem hún ann-
ars er.
Jafnhliða kaupgjaldsbaráttunni verður þvi að
ráðast af alefli gegn verðbólguvaldnum, og ná
verður þvi marki, að hún verði ekki meiri hér en i
viðskiptalöndum okkar.
Fulla atvinnu verður að tryggja, og hlýtur það
mál að hafa algeran forgang við gerð komandi
kjarasamninga. Atvinnuleysisvofuna verður að
kveða niður að fullu og öllu i þessu landi. Þján-
ing þess fólks " sem i ofanálag við lág laun býr
við ótryggt atvinnuástand, er ólýsanleg i orðum.
Skýlausar yfirlýsingar stjórnvalda um að fullri
atvinnu verði haldið uppi i landinu öllu, hlýtur þvi
að verða grundvallaratriði.
Skattaeftirlit verði hert að miklum mun, og það
verði tryggt, að ailir greiði skatta af sinum raun-
verulegu tekjum. Reglum um söluhagnað og af-
skriftir fyrirtækja verði breytt á þann veg, að
ekki verði hægt að hagnast á að braska með slika
hluti.
Lifeyrissjóðakerfið verði tekið til gagngerðrar
endurskoðunar, sem hafi eftirfarandi aðalmark-
mið:
1. Sameiginlegan lifeyrissjóð fyrir alla lands-
menn, sem tryggi öryrkjum og ellilifeyrisþegum
lágmarkstekjur, er verði þvi sem næst eins og
lægstu taxtar verkalýðsfélaganna eru á hverjum
tima.
2. Athugað verði, hvort ekki sé hagkvæmt að
hverfa frá hinu svokallaða uppsöfnunarkerfi lif-
eyrissjóðanna og taka upp gegnumstreymiskerfi
i staðinn, þ.e. að iðgjöldum lifeyrissjóðanna verði
strax varið til greiðslu bóta.
Þá ber einnig að athuga, hvort ekki sé hag-
kvæmt að taka niðurgreiðslukerfið i landinu til
gagngerðrar endurskoðunar, sem hafi það aðal-
markmið, að niðurgreiðslur miðist við fjöl-
skyldustærð, en það hlýtur óumdeilanlega að
vera spor i þá átt að létta undir með barnmörgum
fjölskyldum og skapa aukinn jöfnuð i samfélag-
inu. Þá væri einnig mjög æskilegt að gera fyrir-
komulag niðurgreiðslnanna aðgengilegra og auð-
skildara almenningi. H.H.
Umsjónarmenn: •
Helgi H. Jónsson
og Pétur Einarsson
SAMBAND ungra
Framsóknarmanna og
verkalýðsmálanefnd
Framsóknarflokksins
héldu sameiginlega
ráðstefnu um verka-
lýðsmál að Rauðarár-
stig 18 um sl. helgi. Var
ráðstefnan fjölsótt og
þótti takast hið bezta i
alla staði.
Ásgeir Eyjólfsson
form. undirbúnings-
nefndar setti ráðstefn-
una og bauð ráðstefnu-
gesti velkomna. Á
laugardaginn var Hall-
grimur Pétursson for-
seti ráðstefnunnar, en
Hákon Hákonarson var
forseti hennar á sunnu-
daginn. Fundargerð
ritaði Guðmundur
Daðason.
Að lokinni setningu
flutti Ólafur Jóhannes-
son, form. Framsókn-
arflokksins, ávarp, en
siðan voru flutt fimm
framsöguerindi: Egill
Sigurgeirsson talaði
um vinnulöggjöfina,
Þórarinn Þórarinsson
ritstjóri um Framsókn-
arflokkinn og verka-
lýðshreyfinguna, Hall-
dór Ásgrimsson alþing-
ismaður talaði um
Skattamál og laun-
þega, Axel Gislason
verkfræðingur um at-
vinnulýðræði og sam-
vinnurekstur, og Daði
Ólafsson form. Sveina-
félags húsgagnabólstr-
ara taláði um skipulag
verkalýðshreyfingar-
innar og heildarkjara-
samninga.
Að loknum fram-
söguræðum var orðið
gefið laust og voru
frjálsar umræður, en
siðan unnu þátttak-
endur ráðstefnunnar i
umræðuhópum að gerð
ályktana, sem siðan
voru samþykktar og
eru birtar hér á sið-
unni.
Ekki voru veðurguð-
irnir sérlega hagstæðir
og voru engar flugferð-
ir utan af landi á föstu-
dag og laugardag, svo
færri sóttu ráðstefn-
una, en hug höfðu á.
Alls voru þátttakendur
á ráðstefnunni um 80
manns.
Þar sem um mjög
marga þætti verka-
lýðsmálanna var fjall-
að á ráðstefnunni gafst
ekki eins mikill timi og
þurft hefði til að gera
einstökum þáttum skil.
Kom þvi upp sú hug-
mund að efna þyrfti til
ráðstefnu um verka-
lýðsmál oftar en gert
hefur verið, og fjalla þá
jafnvel aðeins um af-
markaða þætti þeirra á
hverri. Gæfist þannig
betra tóm til að gera
hverjum einstökum
þætti skil og vinna að
itarlegri stefnumörk-
un.
Ályktanir verkalýðsmálaráð■
stefnu 5.U.F. og verkalýðsmála■
nefndar Framsóknarflokksins
I. Framsóknarflokkur-
inn og verkalýðshreyf-
ingin.
Framsóknarflokkurinn er
sprottinn upp úr systurhreyfing-
um verkalýðshreyfingarinnar.
Þjóðleg félagshyggja Framsókn-
armanna skipar flokknum i far-
arbrjóst framsóknarinnar i átt til
samfélags frelsis og jafnaðar,
samfélags efnalegra sjalfstæðra
manna sem leysa sameiginleg
verkefni sin i anda samvinnu og
samhjálpar. Það er þvi ekki ó-
fyrirsynju að mestu sigrar is-
lenzkrar verkalýðshreyfingar
hafa unnizt á stjórnarárum
Framsóknarmanna og með at-
fylgi þeirra.
Framsóknarflokkurinn hlýtur
ævinlega að móta stefnu sina i
samræmi við hagsmuni þjóðar-
innar allrar, jafnvel þótt slikt
kunni á stundum að brjóta i bága
viðhag einstakra samfélagshópa.
En enda þótt Framsóknarflokk-
urinn sé ekki stéttaflokkur, hefur
reynslan sýnt að launþegar eiga
samleið með honum. Mikiis átaks
er þörf af hálfu fokksins til að
styrkja tengsl hans við verka-
lýðshreyfinguna.
II. Vinnulöggjöfin
Ráðstefna verkalýðsmála-
nefndar Framsóknarflokksins og
S.U.F. vekur athygli á þeim á-
hrifum sem Framsóknarflokkur-
inn hefur ætið haft á lagasetningu
um réttindi verkafólks á ýmsum
sviðum.
Sú vinnulöggjöf, sem nú er i
gildi, hefur áunnið sér velvilja og
traust verkafólks i landinu.
Ráðstefnan gerir sér ljóst, að
timabært er að gera nokkrar
breytingar á núverandi löggjöf og
þar á meðal að jafna réttarstöðu
launþega i landinu, en þó þvi að-
eins, að allar slikar breytingar
séu gerðar i samvinnu við verka-
lýðshreyfinguna og njóti velvild-
ar hennár strax frá upphafi, ann-
ars munu þær ekki ná tilgangi
sinum.
III. Atvinnulýðræði og
samvinnurekstur
Verkalýðshreyfingin og sam-^
vinnuhreyfingin eru systur-
hreyfingar að uppruna og eðli
Þátttaka starfsmanna i stjórnum
samvinnufélaganna og áhrif á á-
kvarðanir þeirra verða að aukast.
Slikt væri æskilegt sem fyrsta
skrefið i áttina til almennrar
starfsmannaaðildar að stjórn
þess fyrirtækis sem þeir vinna
við.
Ýmsar framleiðslu- og þjón-
ustugreinar eru kjörin vettvang-
ur samvinnufélaga með atvinnu-
lýðræði.
I framþróun atvinnulifsins
mega samvinnumenn hvergi láta
hlut sinn eftir liggja, enda sam-
eina framleiðslu- og þjónustu-
samvinnufélög kosti atvinnulýð-
ræðis og frjáls félagsframtaks.
Ráðstefnan telur jafnframt
brýna nauðsyn á auknu samstarfi
starfsmanna og stjórnenda fyrir-
tækja og stofnana m.a. með aðild
starfsmanna að stjórnum þeirra.
IV. Kjaramál
Með tilliti til rikjandi efnahags-
ástands leggur ráðstefnan á-
herzlu á það markmið allra fé-
lagshyggjumanna, að staðinn
verði vörður um atvinnuöryggið
um land allt, og að það verði að
sitja i fyrirrúmi. Jafnframt verði
stefnt að auknum jöfnuði i kjara-
málum launþega til lands og
sjávar.
Ráðstefnan ályktar að sér-
stakra ráðstafana sé þörf i kjara-
málum kvenna og að bæta þurfi
Framhald á bls. 12