Tíminn - 14.12.1975, Síða 1

PRIMUS
HREYFILHITARAR
I VÖRUBÍLA OG VINNUVÉLAR
HF HÖRÐDR OUNNARSSON
SKÚLATÚNI 6 -SÍMI (91)19460
Ummerki um búsetu írskra
munka í hellum á Suðurlandi?
HHJ-Rvik — Bjuggu irskir
munkar — Papar — i hellum
á Suðurlandi? Nokkrir ungir
sagnfræðinemar i. Hásjcóla
Islands, sem rannsökuðu
hella i Villingaholtshreppi i
sumar og unnu siðan að upp-
greftri við einn þeirra nú fyr-
ir skömmu, telja sig hafa
fundið ummerki, sem bent
gætu til þess.
Hellarnir eru margir til-
höggnir og viða má sjá bók-
stafi og ártöl, einsogá með-
fylgjandi mynd, sem tekin
var innan i strompinum i
lofti Kolsholtshellis. (Ljós-
mynd: Erlingur Brynjólfs-
son)
Nánar er skýrt frá þessu á
baksiðunni.
BORGIR—MIÐBÆR
KÓPAVOGINUM
gébé Rvik. — Eins og kunnugt er,
er nú unnið að uppbyggingu nýja
miðbæjarins i Kópavogi sem af-
markast af Borgarholti í. vestri,
Vallartröð i austri, Álfhólsvegi
i norðri og Digranesvegi í suðri.
Nú hefur bæjarstjórnin i Kópa-
vogi afgreitt tillögur byggingar-
nefndar Kópavogskaupstaðar um
nöfn i nýja miðbænum sem hlotið
hefur nafnið BORGIR. Nöfnin eru
unnin eftir ákveðnu kerfi, eins og
sjámá á eftirfarandi skýringum,
sem Jóhann H. Jónsson, forseti
‘ æjarstjórnar í Kópavogi, lét
Timanum\i té.
— Byggingarnefnd Kópavogs-
kaupstaðar gerði tillögur um nöfn
i nýja miðbæinn, sagði Jóhann, og
nu hefur bæjarstjórnin afgreitt
það mál. Kerfið sem unnið er
eftir, er i sex liðum. í fyrsta lagi,
að miðbærinn sem heild skaí
heita Borgir. Höfðar það til
I
gamais örnefnis i ]aöri
miðbæjarins, við kirkjuna, þar
sem heitir Borgarholt, og þá einn-
ig til þeirra háu bygginga, sem
þarna eru óðum að risa.
Þá sagði Jóhann, að nöfn á göt-
um með almennri umferð yrðu öll
með endingunni -borg. Forliðirnir
i götunöfnum, eiga að höfða til is-
lenzkrar náttúru, sem er sem
upprunalegust i mynd landsins,
t.d. Árborg, Hamraborg, Fann-
borg, Stuðlaborg, o.s.frv. — I
þriðja lagi sagði Jóhann eru það
svo nöfn á torgum, görðum og
opnum svæðum við byggingar.
Þar var ákveðið að nota
endinguna -hlað, en forliðirnir
höfða til birtu og ljóss, t.d Geisla-
hlað, Bjarmahlað, Sólarhlað,
o.s.frv.
Þá er það i fjórða lagi tillaga
um nöfn á göngugöt-
um og stigum, en ekki hlaut sú
tillaga byggingarnefndar náð
fyrir augum bæjarstjórnar, og
hefur endanleg ákvörðun ekki
verið tdíin. Ifimmta lagieru nöfn
á neðanjarðargöngum og göng-
um gegnum hús og önnur
mannvirki. Þar var endingin
-hellir ákveðin og forliðirnir
samkvæmt islenzkri þjóðtrú, t.d.
Alfahellir, Skessuhellir, Þursa-
helliro.s.frv. — I siðasta og sjötta
lagi eru það nöfn á bilastæðum,
sem hlutu endinguna -básar, og
munu forliðirnir höfða til stranda
lándsins, svo sem Eyrarbásar,
Fjörubásar og Skerjabásar,
sagði Jóhann H. Jónsson að lok-
um.
Mörg háhýsi eru að risa i
Borgum, nýja miðbænum i
Kópavogi, eins og sjá má á
þessari Timamynd Gunnars.
Mánaðar-
tekjur á
þriðju
milljón
MÓ-Reykjavik. — Það kostaði
sveitarsjóð Raufarhafnar 739
þúsund krónur að fá tannlækni
i mánaðarheim sókn fyrir
nokkru og er þá aðeins talið
það sem tannlækninum var
greitt fyrir efni og vinnu i
þennan eina mánuð. Auk þess
lét hreppurinn tannlækninum i
té fritt húsnæði bæði fyrir
starfsemina, svo og til að búa
i, á meðan hann dvaldi á
Raufarhöfn. Auk þess á
hreppurinn tækin, sem
læknirinn vann með.
Þessar greiðslur hreppsins
voru vegna viðgerða á tönnum
skólábarna. Þar á sveitar-
félagið samkvæmt lögum að
greiða helming af kostnaði.
Auk þess gerði tannlæknirinn
við tennur i fjölda annarra
ibúa Raufarhafnar og ná-
grennis.
Er þvi ekki óliklegt, að
tannlæknirinn hafi farið með á
þriðju milljón króna úr
byggðalaginu, þegar hann
hafði dvalið þar i einn mánuð.
Ekki má þó álita, að þetta
hafi verið hreinar tekjur fyrir
tannlækninn. En samkvæmt
upplýsingum, sem blaðið
hefur aflað sér er talið, að
helmingur af greiðslum til
tannlækna séu greiðslur fyrir
ýmsan kostnað sem þeir
verða fyrir. Bæði er þar um að
ræða greiðslur fyrir efni og
einnig fyrir aðstöðuna.
Er þv Iiklegt að launatekjur
umrædds tannlæknis hafi
verið á aðra milljón króna
fyrir þennan eina mánuð.
Þætti sjálfsagt mörgum þjóð-
félagsþegnum það allgóð laun,
jafnvel þótt þeir ynnu eitthvað
meir en 40 klst. á viku.
Þótt þetta dæmi sé hér
rakið, er þó viðs fjarri, að
í.vV.h

dagar til jóia