Tíminn - 14.12.1975, Blaðsíða 32
32
TÍMINN
Sunnudagur 14. desember 1975.
Viltu hnýta fyrir
mig skóreimina?
Hann Tómas fékk nýja
skó I gær. Þeir voru ekki
með spennu, sem auð-
velt er að festa, og þeir
voru heldur ekki þannig,
að Tómas gæti smeygt
sér i þá i snatri, án nokk-
urrar fyrirhafnar. Nei,
þetta voru ljómandi fall-
egir rauðir skór með
reimum.
1 morgun, þegar
Tómas fór á fætur,
klæddi hann sig sjálfur
og fór i nýju skóna, en
mamma hans varð að
hnýta fyrir hann reim-
arnar, þvi að það kunni
hann ekki. Siðan fór
hann út að leika sér.
Fyrir utan húsið hitti
hann litinn hvolp, sem
fólkið i næsta húsi hafði
nýlega eignazt. Hvolp-
urinn var hinn kátasti og
vildi endilega leika við
Tómas. Hann flaðraði
upp um hann og hljóp i
kringum hann. Allt i
einu beit hann i reimina
á öðrum nýja skónum
hans Tómasar og togaði
i hana.
— Þetta máttu ekki
gera! hrópaði Tómas.
En það var of seint,
Reikmin losnaði — og
hvolpurinn hljóp sina
leið.
Tómas fór inn til
mömmu sinnar til þess
að biðja hana að hnýta
skóreimina, þvi að hann
vissi, að ef hann stigi i
hana, gæti hann dottið
og meitt sig.
— Viltu hnýta fyrir
mig skóreimina? spurði
hann mömmu, sem var
önnum kafin við bakstur
i eldhúsinu.
—- Ég á nú ekki gott
með það núna, væni
minn, sagði mamma. —
Spurðu heldur Pétur,
hvort hann vilji ekki
hjálpa þér.
Pétur er bróðir Tóm-
asar og nokkrum árum
eldri en hann. Tómas
fann hann úti i garði, þar
sem hann var að hamast
við að mála kassabilinn
sinn i öllum regnbogans
litum. Tómas sá ekki
betur en að Pétur hefði
klint meira af málningu
i fötin sin en á bilinn.
— Viltu hnýta fyrir
mig skóreimina? spurði
Tómas.
— Nei, sagði Pétur.
Það vil ég ekki. En ef þú
vilt, skal ég mála rauða
rönd á nefið á þér.
Tómas forðaði sér i
burtu og skóreimin
flæktist illilega fyrir
honum.
SÓhm
SÖLUM HJÓLBARÐA A FÖLKSBlLA,
JEPPA- OG VORUBlLA MEÐ
DJÚPUM SLITMIKLUM MUNSTRUM.
Ábyrgð tekin d sólningunni.
Kaupum notaða sólningarhæfa nylon-hjólbarða.
önnumst allar .viðgerðir hjólbarða með
fullkomnum tækjum.
GÓÐ ÞJÓNUSTA. — VANIR MENN.
BARÐINN HF.
Ármúla 7. —Sími 30501.—Reykjavík.
— Pabbi hlýtur að
hjálpa mér, hugsaði
hann. Og svo fór hann að
leita að pabba sinum.
En hvað hafði eiginlega
orðið af honum? Loks
kom Tómas auga á hann
uppi á þaki, þar sem
hann var að lagfæra
s jónvarpslof tnetið.
— Pabbi minn, hróp-
aði Tómas. Viltu hnýta
fyrir mig skóreimina?
— Já, kallaði pabbi á
móti. Ég skal gera það,
c
NOTIÐ ■
ÞAÐ BESTA 1
—BLOSSB—
Skipholti 35 ■ Símar:
8-13-50 verzlun • 8-13-51 verkstæði • 8-13-52 skrifstofa