Tíminn - 31.12.1975, Side 24

n (
i.ij
iSO/;
TÍMINN
Óvelkominn qestur
— Það er allt í lagi, David, sagði hún alvarleg. — Ég er
viss um að þú hefur ekki ætlað að vera dónalegur. Ég
vona, að við getum orðið vinir. Hvað segirðu um það?
Hún rétti f ram litla, granna hönd og broti svo blíðlega að
drengurinn bráðnaði, þótt honum væri það þvert um geð.
— Ég býst við því....Hann leit upp á manninn, sem stóð
við hlið þeirra, strangur á svip og alvarlegur.
Neil kinkaði kolli og sneri sér að Jane. — Ég kom aftur
til að sjá, hvernig þér gengi. Fannstu töskurnar?
Svo það var þá Neil, sem hafði sótt þær. Hún
skammaðist sín fyrir það sem hún hafði sagt um hann.
Það var ekki undarlegt, þótt hann væri svolítið kuldaleg-
ur við hana.
Þegar hún kinkaði kolli, sagði hann hægt: — Þá kem-
urðu kannski með mér og heilsar upp á Wilmu? Hann
sneri höfðinu og leit framan í hana og þegar hann sá
undrunarsvipinn, sem kom á hana, bætti hann við: — Ef
þú hefur þá ekki þegar hitt hana.
— Nei....ekki ennþá. Ég kom beint hingað úr herberg-
inu. Hann greip undir handlegg hennar og beindi henni
að dyrunum. — Wilma er gulls ígildi, en kærðu þig koll-
ótta, þó að hún virðist svolítið stuttaraleg öðru hverju.
Hún hef ur allt of mikið að gera, stúlkutetrið.
Jane kunni vel við þá tilfinningu að hafa þessa sterku
hönd við olnbogann. Fram til þessa hafði Dick verið sá
eini, sem virtist nokkurn veginn ánægður yfir komu
hennar. Hafði hann kannski iðrazt þess að hafa boðið
henni hingað og vonað að hún kæmi ekki? Og hvers
vegna lét hann frænda sinn haga sér eins og hann væri
eitthvert yf irvald á staðnum? Það var ekki í hans verka-
hring að sjá um að henni liði vel? En....hvar í ósköpunum
gat Dick verið? Það hefði verið mun notalegra ef hann
hefði hugsað um hana.
— Þér þurf iðallsekki að leggja neittá yður mín vegna,
Conway sagði hún kuldalega. — Dick sér um mig. Hann
hlýtur að koma bráðlega.
Það brá fyrir glettnisglampa í gráum augum hans. —
Ég efast um, að þú sjáir hann fyrr en í kvöld. Þú hefðir
ekki getað valið óheppilegri tíma til að heimsækja hann.
Það ætti að f lengja Dick. Nú stendur einmitt yf ir árleg
talning nautgripanna. Dick er úti rpeð hinum piltunum
að leita að hestunum, sem eru á beit uppi í f jöllunum.
Næstu dagana gerði Jane varla annað en velta fyrir
sér hvers vegna Dick hefði eiginlega boðið henni til bú-
garðsins á mesta annatima ársins? Hún komst að raun
um, að sá Dick, sem hún hafði hitt f ancouver, á rauða
sportbílnum og í góða skapinu, sá C k, sem látið hafði í
það skína, að hann væri auðugur erfingi, var allt annar
en sá sem hún sá rétt í svip á kvöldin hér á búgarðinum.
í Vancouver hafði hann boðið henni út á hverju kvöldi,
sem hann hafði verið laus. Þau höfðu borðað kvöldverð
og dansað á fínum veitingastöðum, hann hafði keypt
handa henni dýrindis blóm og konfekt og sýnt öll merki
þess að hann væri yfir sig ástfanginn. Nú velti hún því
fyrir sér, hvort þetta hefði aðeins verið daður af hans
hálfu. Hér i sínu rétta umhverfi virtist hann ekki hið
minnsta ástfanginn lengur.
Hann kyssti hana þó nógu innilega, þegar hann fékk
tækifæri til að vera einn með henni nokkrar mínútur. Frú
Conway tók mikið af tíma hans á kvöldin. Hún ætlaðist til
þess að hann hjálpaði henni að velja föt úr hinum og
þessum póstvörulistum, sem hún virtist alltaf verða
niðursokkin í. Janeþóttist viss um, að hún notaði sjaldan
eða aldrei það sem hún pantaði. Steinbeðið tók líka sinn
tíma. Það varð að vinna við það í dagsbirtu. Að því Jane
gat bezt séð, gerði f rú Conway ekki mikið í því sjálf yf ir
daginn. Hún hafði óþægilega á tilfinningunni, að frúin
gerði allt sem hún gæti til að Jane f yndist hún vera fyrir.
Satt að segja fannst henni sjálfri, að það væri hrein
tímasóun að vera hérna. Hún hafði kunnað vel að meta
athygli Dicks, þegar hann var alltaf að bjóða henni út í
Vancouver. Hann var glæsilegur ásýndum, lífsglaður og
aðlaðandi, en hún var þó ekki alveg viss um að tilf inning-
ar hennar væru meira en vinátta. Hún var hingað komin
til að láta ef til vill tel ja sér trú um að hún væri ástfangin
af Dick, en eftir því sem dagarnir liðu, sá hún að þeim
hafði báðum skjátlast. Þau löðuðust að hvoru öðru, það
var staðreynd....en slíkt var ekki nægur grundvöllur
undir hjónaband.
Samt sem áður var hún svolítið sár yf ir því að hafa lát-
ið hann tel ja sig á að taka sumarleyf i í maí í staðinn fyrir
ágústog gröm yfir að hafa komið alla þessa löngu leið
aðeinstil aðfinna, að hún var óvelkominn gestur.
Oðru hverju stakk hún upp á því við Dick, svona til
reynslu, að hún færi heim aftur, en hann vildi ekki heyra
á það minnzt, já hann gerði meira að segja slíkan upp-
steit, að henni fannst hún hafa gert einhverja vitleysu.
— Ég gekk auðvitað út f rá því, að þú hefðir ákveðið að
Miðvikudagur 31. desember 1975.
illi
iiiil
Miðvikudagur
31. desember
Gamlársdagur
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunlcikfimi kl. 7.15, og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Jónas Jónasson les
sögu sina „Húsálfinn”.
Sögulok (4). Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög milli atriða.
Kl. 10.25: Himinn i augum.
Séra Jón Kr. Isfeld les úr
predikanasafni séra Þor-
steins Briem. Morguntón-
leikarkl. 11.00: Ungverska
filharmoniusveitin leikur
Sinfóniu nr. 50 i C-dúr eftir
Joseph Haydn, Antal Dorati
stjórnar. Hollenzka
blásarasveitin leikur Di-
vertimenti eftir Wolfgang
Amadeus Mozart, Edo de
Waart Stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Fréttir liðins árs Frétta-
mennirnir Gunnar Eyþórs-
son og Vilhelm G. Kristins-
son rekja helztu viðburði
ársins 1975 og bregða upp
svipmyndum og röddum úr
fréttaaukum.
14.30 Glúntasöngvar Asgeir
Hallsson og Magnús Guð-
mundsson syngja við pianó-
undirleik Carls Billich.
15.00 Nýárskveðjur—Tónleik-
ar (16.00 Fréttir. 16.15
Veðurfregnir). (Hlé)
18.00 Aftansöngur i Kópavogs-
kirkju Prestur: Séra Arni
Pálsson. Organleikari:
Guðmundur Gilsson.
19.00 Fréttir
19.20 Þóðlagakvöld Söngflokk-
ur undir stjórn Jóns As-
geirssonar og félagar i
Sinfóniuhljómsveit íslands
flytja.
20.00 Avarp forsætisráðherra,
Geirs Hallgrimssonar.
20.20 Lúörasveit Reykjavikut'
leikur. Stjórnandi: Björn R.
Einarsson.
20.50 Úr OldudalSkammgóður
vermir handa útvarpshlust-
endum. Flytjendur: Bessi
Bjarnason, Arni Tryggva-
son, Róbert Arnfinnsson,
Rúrik Haraldsson, Jónas
Jónasson, Ævar R. Kvaran,
Gisli Alfreðsson, Karl Guð-
mundsson, Margrét Guð-
mundsdóttir, Anna Guð-
mundsdóttir og Carl Billich.
Leikstjóri: Klemenz Jóns-
son.
22.15 Veðurfregnir Þættir úr
óperettunni „Leðurblök-
unni” eftir Johann Strauss
Elisabeth Schwarzkopf, Rita
Streich og fleiri syngja með
hl jómsveitinni Phil-
harmoniu, Herbert von
Karajan stjórnar. — Þor-
steinn Hannesson kynnir.
23.30 „Brennið þið, vitar”
Karlakór Reykjavikur og
Útvarpshljómsveitin flytja
lag Páls Isólfssonar undir
stjórn Sigurðar Þórðarson-
23.40 Við áramót Andrés
Björnsson útvarpsstjóri
flytur hugleiðingu.
23.55 Klukknahringing. Sálm-
ur. Aramótakveðja. Þjóð-
söngurinn. (Hlé).
00.01 Dansinn dunar Hljóm-
sveit Ragnars Bjarnasonar
sérum fjörið fyrsta hálftim-
ann. Siðan verður leikið af
plötum.
02.00 Dagskrárlok.
Fimmtudagur
1. janúar
Nýársdagur
10.40 Klukknahringing. Litla
lúðrasveitin leikur nýárs-
sálma.
11.00 Messa i Dómkirkjunni
Biskup íslands, herra
Sigurbjörn Einarsson,
predikar. Organleikari:
Ragnar Björnsson.