Tíminn - 11.12.1975, Blaðsíða 65

65
JÓLABLAÐ 1975
vera hjá öllum ókunnugum. Nú
erengin móðurhönd, sem hjúkr-
ar eða huggar hana.”
,,Jæja, kerling min, þú ræður
þessu, ég skal ekki skipta mér
af þvi, fyrst þú endilega vilt það
enda kemur það liklega mest á
þig að vinna fyrir henni. Ég
heyri að þér er þetta alvara,”
sagði Steinmóður gamli og
hallaði sér aftur á bak upp i
rúmið aftur. Hann þóttist vita,
að öll mótstaða væri þýðingar-
laus. Bryndis varð að ráða
þessu.
„Þakka þér fyrir karlinn
vantaði þennan innileik og
hlýju, sem hún hafði átt að venj-
ast hjá móður sinni. Hún vissi,
að móðir sin var dáin, og þó hún
gæti ekki gert sér ljósa grein
fyrir þvi, vissi hún þó, að hún
mundi aldrei koma til hennar
aftur. Barnshugurinn þráði alúð
og nærgætni og einhvern sem
skildi raunir hans og hann gat
leitað til i sorgum sinum Henni
leiddist ákaflega þarna i húsinu
oglangaðiiburtu, en hvert vissi
hún varla sjálf. Hún var
ókunnug i öllum húsum i Vik-
inni, nema helzt þá hjá Bryndisi
um jólasveinana, og hélt að þeir
væru einhverjir voðaljótir karl-
ar, sem kæmu og tækju litlu
börnin. Hún hafði þvi farið að
hágráta, og þegar frúin kom að
og hastaði á börnin, settist hún
snöktandi hjá gullunum sinum
úti i einu stofuhorninu. Núhélt
hún á gömlu brúðunni sinni og
var að tala við hana i hálfum
hljóðum um mömmu sina og
hvað sig langaði mikið til að
fara til hennar og vera hjá henni
um jólin.
Grimólfurkaupmaðursat inni
i stofu og reykti vindil, þegar
minn,” sagöi Bryndis og var
feignleiki i rómnum. ,,Nú fer ég
að sækja hana, áður en aldimmt
er orðið”.
Þar með var hún þotin á stað.
Hús Grimólfs kaupmanns var
allt uppljómað. Það voru allir á
ferö og flugi aö búa allt undir
hátfðina. Börn þutu um húsið
með hávaöa og gauragangi. Þau
voru nokkuð mikil fyrir sér
kaupmannsbörnin. Allir voru
með gleðisvip nema Herdis
litla. Hún sat úti i einu horninu á
og Steinmóði i Kotinu, þar hafði
hún nokkuð oft komið og
Bryndis hafði ævinlega verið
mjög góð við hana og oft gefið
henni smávegis. Þangað lang-
aði hana helzt að komast. 1 gær
hafði hún ymprað á þvi við
frúna,hvorthún mætti ekki fara
og vera hjá Bryndisi gömlu. En
frúin haföi sagt, að þangað ætti
hún ekkert erindi og fengi ekki
að fara til hennar.
Herdis litla hafði undanfarna
vetur hlakkað mikið til jólanna,
honum var sagt að Bryndis
gamla i Kotinu væri komin og
vildi finna hann.
,,Já, já, hvað skyldi sú gamla
vilja núna? Hún var þó ekki vön
að heimsækja hann og varla
væri hún komin til að biðja um
hjálp. Það var ekki likt henni.”
Grimólfur gekk fram i anddyr-
ið. Þar stóð Bryndis gamla hvit
af snjó og kuldaieit.
„Jæja. Hvað er þér á höndum
gamla kona?” sagði Grimólfur
iverustofunni og var að dunda
við gullin sin. Það var söknuður
og leiðindi i huga hennar og
henni hafði liðið hálfilla þessa
fáu daga, sem hún var búin að
vera þarna i húsinu. Að visu var
fullorðna fólkið ekki vont við
hana, en börnin striddu henni og
hlógu að henni og kölluðu hana
Grýlubarnið, af þvi hvað hún
var illa til fara. Hún átti ekki at-
hvarf hjá neinum. Og þótt frúin
vildi vera góð við hana, þá gat
hún ekki fellt sig við hana. Það
en nú kveið hún fyrir þeim, þvi
henni fannst hún vera svo
einmana og yfirgefin innan um
allt þetta fina fólk i þessu stóra
og skrautlega húsi.
Fyrir litilli stundu höfðu börn-
in verið aö striða henni á þvi, að
nú þyrfti hún að klæða jólakött-
inn fyrst hún ætti ekkert af nýj-
um fötum að fara i, og svo bættu
þau við, að jólasveinarnir
mundu koma og taka hana og
láta hana i stóran belg.
Herdis hafði heyrt áður talað
um leið og hann heilsaði
Bryndfsi.
,,Ég kom til að vita, hvort ég
gæti ekki fengið hana Herdisi
litlu heim til min. Ég heyrði
nýlega, að engin vildi taka hana
og þvi datt mér i hug að taka
hana til min og reyna að ala önn
fyrir henni framvegis án þess að
hreppurinn þyrfti að kosta
nokkru til hennar.”
Grimólfur stóð orðlaus af
undrun. Var kerlingunni alvara
að taka barnið meðgjafarlaust.
,;En ertu nú fær um það,
Bryndís gamla, að bæta við i
Koti? Er ekki karlinn þinn orð-
inn mesti ræfill til heilsu?”
,,Og það læt ég vera. Ég vona
að barnið þurfi ekki að liða skort
hjá mér fyrst um sinn, og við
gerum ekki svo miklar kröfur til
lifsins.”
„Jæja, Bryndis. Ég veit ekki
hverju ég á að svara og reyndar
þarf ég að bera þetta undir hina
hreppsnefndarmennina. Erekki
nóg aö þú fáir að vita það milli
jóla og nýárs. Ekki ferðu með
barnið 1 þessu veðri hvort sem
er. Er ekki hálfgerð stórhrið?”
„Veðrið er hálfvont en ég skal
ekki láta barninu verða kalt og
mig langar til að fá Herdisi litlu
heim með mér i kvöld.”
„Við skulum þá koma hérna
inn I stofuna og spyrja barnið
hvort það vilji fara með þér.
Ekki læt ég hana fara nauð-
uga.”
„Jæja, Disa litla, sagði
Grimólfur, þegar hann kom inn
istofuna. „Viltufara meö henni
Bryndisi gömlu og vera hjá
henni um jólin i Kotinu hennar
og svo alltaf framvegis?”
Þegarþau komu inn i stofuna,
hafði Herdis litla staðið upp
þegar hún þekkti Bryndisi, og
þegar hún heyrði spurningu
Grimólfs, færðist gleðibros yfir
litla sorgbitna andlitið og hún
hljóp með útbreiddar hendurnar
upp i fangið á Bryndisi gömlu,
þó hún væri öll snjóug.
Bryndis greip Herdisi litlu i
faðm sér og þrýsti henni að
hjarta sér.
„Jæja, Bryndis. Mér sýnist
barnið vilja fara með þér, og
dótið hennar skal ég senda
næstu daga heim til þin. Þú
hefir nóg að bera hana sjálfa i
þessu veðri.”
Bryndis kvaddi og fór.
Þegar Bryndis kom fram i
anddyrið, klæddi hún sig úr
kápuræflinum, sem hún var i
utan yfir, og vafði henni vand-
lega utan um Herdisi, svo henni
yrði ekki kalt, og hljóp svo með
hana út i hriðina.
Veðrið var hið sama. Dimm-
viðrishrið, en reif i loft á stöku
stað. Og i norðri tindruðu nokkr-
ar stjörnur i skýjarofi og sendu
geisla sina niður til Bryndisar
gömlu, þar sem hún kafaði snjó-
inn á móti hriðinni með
munaöarleysingjann i faðmin-
um.
Stórkostlegt tilbod
TOKYO SHIBAURA ELECTRIC CO..LTD.
1875-1975
Toshiba verksmiðjan er 100 ára á þessu ári.
í dag eru þær stærstu verksmiðjur f heimi á framleiðsli
slectroniskra tækja.
Framleiðsla þeirra nær m.a. yfir:
Rafhlöður, hljómtæki, sjónvarpstæki, rafreikna, vatns-
aflstöðvar, gufuafIstöðvar, kjarnorkustöðvar, gervi-
hnetti og lækningatæki.
Starfsmannafjöldi er 135.000.
Toshiba er skref i f ramar 20.000 vísindamenn vinna að
stöðugum nýjungum og endurbótum.
i tilefni afmælisins hefur Toshiba boðið okkur SM 270
hljómflutningssettið á einstaklega lágu verði.
SM 270 hljómflutningssettið samanstendur af:
Otvarpi með langbylgju, miðbylgju og FM-bylgju, 10
Watta magnara, rafeindadrifnum plötuspilara með
vökvalyftum armi og 2 hátölurum. Einnig fylgir með
Pickering líftímateljari fyrir nálina.
Verð með öllu aðeins kr. 63.590 00
2ja ára mjög góð reynsla er á þessu tæki. Takmarkað
magn.

TOSHIBA CENTENARY .
Einar Farestveit & Co hf.
Bergstaðastræti 10 A
Simi 1-69-95 — Réykjavik