Tíminn - 24.12.1975, Blaðsíða 12

12
JÓLAPÓSTUR
Þú verður ekki úti
meðan við búum bllinn þinn
undir hríðarveðrin!
v'mm
Við bjóðum þér að koma inn úr kuldanum með bílinn þinn
til að fá snjóbarðana setta undir— líklega eina verkstæðið í
borginni, sem býður slík þægindi. Hröð og góð þjónusta.
Við höfum Atlas og Yokohama snjóbarða í flestum stærðum,
sem gera þér alla vegi færa í snjó og slyddu, hríð og hálku.
Véladeild Sambandsins
$ HJÓLBARÐAR
HÖFÐATÚNI 8 SÍMAR 16740 OG 38900
smmmm
rqrgartún

j
■■mm
\ ' /
ERUM I HOFÐATUNI 8
STEINSNAR'FRÁ BIFREIDAEFTIRLITINU
SKRÝTLUR
Hvort á ég heldur að láta strák-
inn verða skáld eða málara,
prestur góður.
Sjálfsagt skáld, þvi pappirinn
er til muna ódýrari en léreft.
*
Skipslæknir nokkur hafði það
orð á sér, að nota mest vatn til
ýmiss konar lækninga, og var þvi
i fremur litlu áliti. Einu sinni i
ofsaveðri tók hann út. þegar stór
sjór gekk yfir skip það, er hann
var á. Skipstjóri spurði litlu siðar,
hvort enginn vissi um lækninn.
Jú, hann brá sér ofan i meðala-
kassann sinn, herra skipstjóri,
svaraði einn skipverji.
*
Læknirinn: ,,Jæja, vinur minn,
þú verður nú alveg að hætta að
drekka.”
Sjúklingurinn: ,,En, herra
læknir, ég smakka aldrei áfengi.”
Læknirinn: ,,Þá verður þú að
hætta að reykja.”
Sjúklingurinn: ,,Já, en ég reyki
aldrei.”
Læknirinn: „Þá veit ég ekki
hvern fjandann ég á að ráðleggja
þér, fyrst ekki er hægt að láta þig
hætta við neitt.”
*
Maðurinn: ,,Má ég biðja um
varasmyrsli fyrir 500 krónur
handa konunni minni.”
Lyfsalinn: „Hún eyðir miklu af
varasmyrslum, frúin.” .
Maðurinn: „Ójá, en'munnurinn
á henni gengur lika alltaf eins og
væri hann nýsmurður.”
*
Umferðarsalinn: Mættiég fá að
tala við húsfreyjuna?
Það getið þér óefað, ef þér eruð
eigi mállaus, sagði fasmikill
kvenmaður, sem opnað hafði
hurðina i hálfa gátt.
Fyrirgefið, þér eruð þó vænli ég
ekki húsfreyjan?
Jú, það er ég, ég er það, eða
hvað hélduð þér að ég væri annað,
ef til vill húsbóndinn, smalinn eða
eitthvað annað.
Fyrirgefið. Ég skammast min
að segja frá þvi, ég hélt að þér
væruð yngri dóttir hjónanna
hérna.
Nei, þetta var þó undarlegt, en
eftir á að hyggja, hvað hafið þér
fallegt að selja okkur hérna,
maður góður, gjörið svo vel að
ganga i bæinn.
Klukkutima siðar skundaði um-
ferðarsalinn glaður i bragði út
traðirnar. Húsfreyjan hafði keypt
fullan helming af þvi er hann
hafði meðferðis og eigi kvartað
undan verðinu. Þeir komast vel
áfram ihenni veröldu, sem kunna
réttu tökin á náunganum.
*
Dómarinn (við kærða): Þér
kannist þannig við að hafa hent
ölglasi i höfuðið á kærandanum.
Kærði: Já, herra dómari. En
þetta var gamalt og brotið glas,
og hefur þvi eigi getað verið mik-
ils virði.
*
Einn af merkari þingmönnum
Svia var af lágum stigum og hafði
verið skóari og ferðast um, en
fyrir dugnað, hyggindi og gáfur
náði hann i álitlega stöðu og varð
þingskörungur.
Einum af stórbokkum þingsins
datt einhverju sinni i hug að erta
skóarann og segir: „Er það satt
að þér i fyrri tið hafið verið um-
ferðaskóari?”
„Satt er það,” svaraði hinn.
„En það er gott fyrir yður, herra
greifi, að þér voruð það ekki.”
„Hvers vegna?”
„Af þvi að þá hefðuð þér verið
það enn i dag.”
*
Farþega á skipi var bent á það,
þegar hann borgaði matarreikn-
ing sinn fyrir fimm daga að engir
drykkjupeningar væru settir á
hann til þjónanna.
Náttúrlega ekki, svaraði hann
stuttur i spuna. Ég hef heldur
ekki étið neinn þeirra.