Alþýðublaðið - 05.08.1922, Blaðsíða 4

4
s ALí>¥ÐUBLAÐIÐ
E. s. Villemoes
fermir í Mew-Yo k miðjan. septeœbeí* til Reykja
vlkur og Eðaih*faa«3na kringtim Undið
Náoari uppiýsiogar á skrifstofu vorri.
H. f. Eimskipafólag' íslands.
fást f
Kaupfélaginu,
Póstísússtríeti 9.
Pathóplötur
e>u lstríg endingarbeztar, og þó
hddur ódýrasi en sðrar píötur.
Hljóðframleiðir (,hljóðdós“) naeð
giHisteinsoddi kostar ekki meira
en eytt er í nálar á nokkruoa
raámrðum, og má nota á hverj
khi gratnmófón
Siórt úrvíl af Pathélónplötuca
týkomið, þar á rrteðai harmoniku
plötum (H^waian gitar)
Komið og heyrið þessar plöt
ur næitu daga
HljóðfæraMs Reykjavíkur.
Kl. 7%
á morgnana er tilbúið nóg af heitu
kaffi hjá Litla kaffihúsinu.
Hentugt fyrlr þá, sem byrja vinnu
kl. 8.
Handsápur
og aðrar hreínlætisvör-
ur er bezt aö kaupi í
Kaupféiaginu.
Skófatnaður
er ódýrastur og beztur
— margar tegundir — i
Sköverziunni á Laugav. 2.
Kaupid
A lþýðublaðið!
Reyktóbak,
nokkrar teguadir
a ý k o m n a r ti!
Kaupfélagsius.
Fólfr, scra fer norður < rfldar-
vismu, getur fcagtð blisðið seoi,
en verður þá að tilkyona þ»ð á
afg!-
Kaupendur „Verkamannsin»“
bér í bæ eru vinsarulegast bc-ðnir
að greiða hið fyrsta ársgjaldið,
; kr., 4 afe? Alþýðublaðsimt
Ritstjóri og ábyrgðarinaðar:
Olaýur Friðriksson.
PreöVJsmiðjaa Gutenberg,
Edgar Rice Burroughs: Tarzan snýr aftur.
þeirra til þess að læðast á eftir þeim, og grenslast um
hvaða þorparastrik þeir hefðu nú á prjónunum. Hann
hafði þekt rödd Rokoffs og séð að Paulvitch var með
honum.
Tarzan heyrði að eins fá orð: „Og ef hún hljóðar,
verðurðu að kæfa hana —“. En þau nægðu til þess að
vekja æfintýraþrá hans, svo hann misti ekki sjónar á
þeim félögum, er þeir hröðuðu sér eftir þilfarinu. Hann
sá þá stansa sem snöggvast við reykskáladyrnar og
skygnast þar inn, en svo héldu þeir áfram rakleitt að
innganginum á fyrsta farrými.
Tarzan gekk ver að veita þeim þar eftirför, en hon-
um tókst það samt ágætlega. Þegar þeir námu staðar
úti fyrir einum klefadyrunum, skaust Tarzan inn í hlið-
argang, ekki tólf skref frá þeim.
Er þeir drápu á dyrnar, svaraði kvenmannsrödd á
Frönsku: „Hver er þar?“
„Það er eg, Olga — Nikolas", var svarað með kunn-
uglegri rödd Rokoffs. „Má eg koma inn?“
„Því hættirðu ekki að elta mig, Nikolas?" svaraði
kvenmannsröddin innan við dyrnar. „Eg hefi aldrei
gert þér mein”.
„Ljúktu-upp, Olga", hélt maðurinn áfram sleikjulega;
„eg ætla bara að tala við þig örfá orð. Eg skal ekki
gera þér mein; ekki einu sinni stíga yfir þrepskjöldinn.
En eg get ekki kallað í gegnum hurðina".
Tarzan heyrði lokuna dregna frá hurðinni. Hann
gægðist eftir ganginum, til þess að sjá hvað fram færi,
um leið og hurðin opnaðist, því hann gat ekki gleymt
orðunum er hann hafði heyrt uppi á þilfarinu: „Og ef
hún hljóðar, verðurðu að kæfa hana“.
Rokoff stóð beint framan við dyrnar. Paulvitch þrýsti
sér fast að vegnum. Dyrnar opnuðust. Rokoff fór inn í
gættina, hallaði sér upp að hurðinni og talaði í lágum
hljóðum við konuna, sem Tarzan sá ekki. Tarzan heyrði
konuna svara lágt, en þó nógu hátt til þess að hapn
heyrði orðaskil.
„Nei, Nikolas", sagði hún, „það er þýðingarlaust. Eg
skal aldrei gera að vilja þínum, vegna ágengni þinnar.
Farðu út; þú hefir engan rétt til þess að vera hér. Þú
lofaðir því, að koma ekki inn". t
„Jæja, Olga, eg skal ekki koma inn; en áður en eg
sleppi þér, skaltu óska þess þúsund sinnum, að þú
hefðir uppfylt ósk mína strax. Eg skal með einhverjum
ráðum vinna að lokum, svo það væri þér best að spara
mér tíma og þér óþægindi og bónda —“.
„Aldrei, Nikolasl" greip konan fram í. Þá sá Tarzan
Rokoff snúa sér við og kinka kolli til Paulvitch, sem
-stökk að dyrunum og ruddist fram hjá Rokoff, sem hélt
hurðinni opinni. Sá síðar nefndi fór út. Hurðin lokaðist
Tarzan heyrði að Paulvitch snéri lyklinum að innan
verðu. Rokoff beið fyrir utan og begði s'ig áfram, eins
og til þess að ná orðum þeirra, er inni voru. Illmensku-
glott lék um andlit hans.
Tarzan heyrði konuna skipa náunganum út. „Eg skal
kalla á manninn minn", æpti hún. „Hann mun ekki
hlýfa yður".
Paulvitch rak upp ógeðslegan hlátur.
„Umsjónarmaðurinn mun sækja manninn yðar, frú