Tíminn - 07.10.1976, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 7. október 1976
TlMlNN
7
Útgefandi Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.) og Jón Helgason. Ritstjórn-
arfulltrúi: Freysteinn Jóhannsson. Auglýsingastjóri:
Steingrímur GIslason.Ritstjórnarskrifstofur I Edduhúsinu
við Lindargötu, simar 18300 — 18306. Skrifstofur I Aðal-
stræti 7, simi 26500 — afgreiðslusimi 12323 — auglýsinga-
simi 19523. Verð I lausasölu kr. 60.00. Askriftargjald kr.
1.100.00 á mánuði. Blaðaprenth.f.
„Línan” frd Róm
Ef tir suðurgöngu Ragnars Amalds og fundi hans
með itölskum kommúnistum, hefur augljós breyt-
ing orðið á stjórnmálaskrifum Þjóðviljans. Breyt-
ingin er m.a. fólgin i þvi, að árásir á Framsóknar-
flokkinn hafa verið hertar, en dregið úr ádeilum
á Sjálfstæðisflokkinn. Sérstaklega var þetta á-
berandi i forustugrein Þjóðviljans siðastl. sunnu-
dag, þar sem ráðizt var með miklu offorsi á Fram-
sóknarflokkinn og samvinnuhreyfinguna, og farið
meira en aldarfjórðung aftur i timann til þess að
leita uppi mál, sem gætu verið þessum aðilum til
áfellis. Það dylst ekki lengur, að i raun og veru er
búið að flytja höfuðstöðvar kommúnista i Vest-
ur-Evrópu frá Moskvu til Rómar. Tengslin við
Moskvu em þannig ræmd, að ekki þykir neinn
auðnuvegur að auglýsa þau. Þvert á móti þykir
orðið klókara að standa öðru hvom uppi i hárinu á
Moskvumönnum, en halda þó áfram við þá vissri
samvinnu. Þetta hefur italski kommúnistaflokk-
urinn gert, og fleiri og fleiri kommúnistaflokkar i
Vestur-Evrópu hafa fylgt fordæmi hans og sótt til
hans ráð. Jafnframt hefur hann gerzt merkisberi
þeirrar stefnu, sem Stalin fylgdi áður en kalda
striðið hófst, að kommúnistaflokkamir ættu að
leggja kapp á stjórnarsamstarf við hægri öfl.
Margt bendir til, að valdhafarnir i Moskvu séu
búnir að leggja blessun sina yfir, að þessi gamla
vinnuaðferð Stalins verði endumýjuð, enda hafa
kommúnistar löngum breytt um vinnuaðferðir
eftir aðstæðum, þótt takmarkið hafi verið óbreytt.
Stundum hafa þeir verið fylgjandi vinstri stjórn-
um, en stundum lagt aðaláherzlu á samvinnu við
hægri flokka.
Slik er afstaða italskra kommúnista nú. í
skýrslu um Rómarferðina, sem Ragnar Arnalds
hefur birt i Þjóðviljanum, segir svo:
„Stefnumörkun þeirra (þ.e. italskra kommún-
ist-3) einkennist beinlinis af þvi að ná sem beztu
samstarfi við aðalflokk hægri manna, Kristilega
demókrata. Þeir hafa jafnvel gengið svo langt að
falla frá andstöðu við aðild ítaliu að Atlantshafs-
bandalaginu og sætt sig fyrst um sinn við banda-
riskar herstöðvar á ítaliu”.
Eftir suðurgöngu Arnalds einkennir þessi „lina”
skrif Þjóðviljans i sivaxandi mæli. Til málamynda
er reynt að blása lifi i Samtök herstöðvaandstæð-
inga en öllu sliku yrði frestað, ef Sjálfstæðis-
flokkurinn yrði aftur fáanlegur i nýsköpunar-
stjórn.
Starfsferillinn
í blaðaskrifum um setningu aðstoðarskólastjóra
við Fjölbrautaskólann i Breiðholti hafa stundum
gleymzt aðalatriðin, en þau eru þessi:
Menntamálaráðherra fer með fullt og óskorað
veitingavald.
Um veitingu stöðunnar var ágreiningur. Skóla-
meistari, fræðslustjóri og minníhluti fræðsluráðs
mæltu með Rögnvaldi Sæmundssyni skólastjóra,
En meirihluti fræðsluráðs mælti með dr. Braga
Jósefssyni.
Báðir þessir umsækjendur höfðu tilskilda
menntun. En að gerðum samanburði á starfsferli
þeirra ákvað ráðherra að veita Rögnvaldi stöðuna.
Þ.Þ.
ERLENT YFIRLIT
írsk friðarhreyfing
vekur heimsathygli
Leiðtogar hennar eru tvær ungar konur
Betty Williams og Mairead Corrigan.
TVÆR þritugar skrifstofu-
stúlkur I Belfast, Betty Willi-
ams og Mairead Corrigan,
sem aöeins voru þekktar i
kunningjahöpi fyrir tveimur
mánuöum, eru nú orönar
heimsfrægar. Þær hafa gerzt
forgöngumenn friöarhreyfing-
ar, sem hefur hlotiö mikiö og
vaxandi fylgi, og helzt eru nú
bundnar vonir viö, um aö ö-
öldinni i Noröur-trlandi ljúki.
Upphaf þessarar hreyfingar
var þaö, aö Betty Williams
varö áhorfandi aö þvi aö þrjú
systkini, sem voru sex vikna,
þriggja ára og sex ára, voru
drepin i átökum milli skæru-
liöa úr IRA-samtökunum og
brezkra hermanna. Skæruliö-
inn var aö flýja i bil, en her-
mennirnir skutu á hann og
missti hann vald á bilnum,
sem rann út af veginum og
varð börnunum aö bana. At-
burður þessi varö til þess, aö
Betty hófst strax handa um
þaö sama daginn aö safna
undirskriftum undir áskorun
um frið, byggðum á sáttum
milli deiluaðila og þjóðar-
einingu. Hún gekk hús úr húsi
og fékk hvarvetna góöar
undirtektir. Blööin fréttu af
þessu sérstaka framtaki henn-
ar, sögbu frá þvi og sjónvarpið
flutti viötal við hana, þar sem
henni gafst kostur á að túlka
fyrirætlun sina. Næsta dag
kom Mairead Corrigan til liðs
við hána, en hún er systir kon-
unnar, sem átti börnin þrjú.
Þær ákváöu að helga krafta
sina nýrri friðarhreyfingu,
fengu lausn frá störfum og má
segja aö þær hafi siöan unnið
dag og nótt aö þessum málum.
Betty, sem er gift og á tvö
börn, segist aöeins einu sinni
hafa séö um máltiö á heimili
sinu siðan hún hóf aö vinna
fyrir friöarhreyfinguna. Eig-
inmaöur hennar hefur orðið aö
sjá um börnin og heimilið.
Undirtektirnar sem þær hafa
hlotið, hafa veriö frábærlega
góöar, en einkum eru það þó
konur, sem hafa fylkt sér und-
irmerki þeirra. Þær hafa efnt
til margra útifunda, þar sem
þær hafa flutt boöskap sinn, og
hefur aösókn hvarvetna verið
góö. Einkum fjölmenna mæð-
ur á fundi þeirra, en þeir eru
yfirleitt haldnir á laugardög-
um. Þátttaka karlmanna er
minni, sem stafar m.a. af þvi
aö laugardagurinn er enn al-
mennur vinnudagur á Noröur-
trlandi.
A FUNDUNUM mæta þær
Betty og Mairead oftast báðar
og flytja boöskap sinn. Þær
voru óvanar ræðumennsku og
hafa ekki tamiö sér neinn
læröan ræöustil. Samt ná þær
hugum áheyrenda. Boðskap-
urinn er i stuttu máli sá, að
menn sameinist um aö vinna
að friðsamlegri sambúö á
heimilum, á vinnustöðum, á
skemmtistöðum og setji þaö
ofar deilum um trúarbrögö og
stjórnmál. Börn veröi aö alast
upp i ást og umhyggju, örugg
og óhrædd i umhverfi sinu, i
stað þess að vera I stöðugum
ótta og temja sér striösleiki,
þar sem veriö er aö leika
skæruliöa og lögreglu. Friöur
fæst ekki meö valdbeitingu og
lögregluvaldi, friöurinn verö-
ur aö koma innan frá hjá
hverjum einum, allir verða aö
leggja sig fram um aö vinna I
þágu hans. Alveg sérstaklega
verði mæöurnar aö hafa hér
forustu, þvi aö ofar þvi aö vera
kaþólskur eöa mótmælandi, sé
það aö vera móöir.
Fundarsókn fer þannig
fram aö konur fylkja liöi úr
einstökum hverfum og syngja
sálma á göngu sinni á fundar-
stað. A öllum áróöursspjöld-
um er aðeins eitt orö: Friður.
Auk þess eru spjöld, sem
kynna úr hvaöa hverfum
fundarmenn eru. A fundunum
eru sungnir sálmar og irsk
þjóðlög, sem ekki hvetja til
baráttu. Fundirnir eiga ekki
aö hvetja til baráttu, heldur
eiga þeir að hjálpa til aö menn
öölist frið og stuðli aö friðsam-
legri sambúö.
TALIÐ er aö yfir 200 þúsund
manns hafi þegar sótt fundina,
en ibúar Noröur-lrlands eru
um 1.5 millj. Fjöldi manna,
sem ekki hefur getað sótt
fundina hefur lýst fylgi viö
hreyfinguna og skrifstofu
hennar berast bréf svo
hundruðum skiptir daglega.
Þær Betty og Mairead unnu
þar upphaflega tvær, en hafa
orðið aö bæta viö sig starfs-
fólki. Þeim hefur borizt fjár-
hagslegur stuðningur úr
mörgum áttum, bæöi frá inn-
lendum og útlendum aðilum. I
Noregi er t.d. nýlega hafin
fjársöfnun til stuönings hreyf-
ingunni og er ætlunin aö safna
ekki minna en 800 þús. norskra
króna. Hreyfing þeirra Bettys
og Maireads hefur vakið
heimsathygli og nýja von um,
aö óöldinni i Noröur-Irlandi
fari aö linna.
Frá friðarfundi I einu af úthverfum Belfast.