Tíminn - 07.10.1976, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 7. október 1976
TiMINN
Útgcfaniii Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.) og Jón Helgason. Ritstjórn-
arfulltrúi: Freysteinn Jóhannsson. Auglýsingastjóri:
Steingrimur Gislason.Ritstjórnarskrifstofur I Edduhúsinu
við Lindargötu, símar 18300 — 18306. Skrifstofur I Aftal-
stræti 7, simi 26500 — afgreiosluslmi 12323 — auglýsinga-
simi 19523. Vero i lausasölu kr. 60.00. Askriftargjald kr.
1.100.00 á ínánuöi. Blaðaprenth.f.
„Línan" frá Róm
Ef tir suðurgöngu Ragnars Arnalds og fundi hans
með itölskum kommúnistum, hefur augljós breyt-
ing orðið á stjórnmálaskrifum Þjóðviljans. Breyt-
ingin er m.a. fólgin i þvi, að árásir á Framsóknar-
flokkinn hafa verið hertar, en dregið úr ádeilum
á Sjálfstæðisflokkinn. Sérstaklega var þetta á-
berandi i forustugrein Þjóðviljans siðastl. sunnu-
dag, þar sem ráðizt var með miklu offorsi á Fram-
sóknarflokkinn og samvinnuhreyfinguna, og farið
meira en aldarfjórðung aftur i timann til þess að
leita uppi mál, sem gætu verið þessum aðilum til
áfellis. Það dylst ekki lengur, að i raun og veru er
búið að flytja höfuðstöðvar kommúnista i Vest-
ur-Evrópu frá Moskvu til Rómar. Tengslin við
Moskvu eru þannig ræmd, að ekki þykir neinn
auðnuvegur að auglýsa þau. Þvert á móti þykir
orðið klókara að standa öðru hvoru uppi i hárinu á
Moskvumönnum, en halda þó áfram við þá vissri
samvinnu. Þetta hefur italski kommúnistaflokk-
urinn gert, og fleiri og fleiri kommúnistaflokkar i
Vestur-Evrópu hafa fylgt fordæmi hans og sótt til
hans ráð. Jafnframt hefur hann gerzt merkisberi
þeirrar stefnu, sem Stalin fylgdi áður en kalda
striðið hófst, að kommúnistaflokkarnir ættu að
leggja kapp á stjórnarsamstarf við hægri öfl.
Margt bendir til, að valdhafarnir i Moskvu séu
búnir að leggja blessun sina yfir, að þessi gamla
vinnuaðferð Stalins verði endurnýjuð, enda hafa
kommúnistar löngum breytt um vinnuaðferðir
eftir aðstæðum, þótt takmarkið hafi verið óbreytt.
Stundum hafa þeir verið fylgjandi vinstri stjórn-
um, en stundum lagt aðaláherzlu á samvinnu við
hægri flokka.
Slik er afstaða italskra kommúnista nú. í
skýrslu um Rómarferðina, sem Ragnar Arnalds
hefur birt i Þjóðviljanum, segir svo:
„Stefnumörkun þeirra (þ.e. italskra kommún-
ist^) einkennist beinlinis af þvi að ná sem beztu
samstarfi við aðalflokk hægri manna, Kristilega
demókrata. Þeir hafa jafnvel gengið svo langt að
falla frá andstöðu við aðild ítaliu að Atlantshafs-
bandalaginu og sætt sig fyrst um sihn við banda-
riskar herstöðvar á ítaliu".
Eftir suðurgöngu Arnalds einkennir þessi „lina"
skrif Þjóðviljans i sivaxandi mæli. Til málamynda
er reynt að blása lifi i Samtök herstöðvaandstæð-
inga en öllu sliku yrði frestað, ef Sjálfstæðis-
flokkurinn yrði aftur fáanlegur i nýsköpunar-
stjórn.
Starfsferillinn
í blaðaskrifum um setningu aðstoðarskólastjóra
við Fjölbrautaskólann i Breiðholti hafa stundum
gleymzt aðalatriðin, en þau eru þessi:
Menntamálaráðherra fer með fullt og óskorað
veitingavald.
Um veitingu stöðunnar var ágreiningur. Skóla-
meistari, fræðslustjóri og minnihluti fræðsluráðs
mæltu með Rögnvaldi Sæmundssyni skólastjóra,
En meirihluti fræðsluráðs mælti með dr. Braga
Jósefssyni.
Báðir þessir umsækjendur höfðu tilskilda
menntun. En að gerðum samanburði á starfsferli
þeirra ákvað ráðherra að veita Rógnvaldi stöðuna.
Þ.Þ.
ERLENT YFIRLIT
írsk friðarhreyfing
vekur heimsathygli
Leiðtogar hennar eru tvær ungar konur
TVÆR þritugar skrifstofu-
stúlkur 1 Belfast, Betty Willi-
ams og Mairead Corrigan,
sem abeins voru þekktar i
kunningjahópi fyrir tveimur
mánuðum, eru nú oronar
heimsfrægar. Þær hafa gerzt
forgöngumenn friðarhreyfing-
ar, sem hefur hlotiö mikiö og
vaxandi fylgi, og helzt eru nú
bundnar vonir við, um að ó-
öldinni i Noröur-lrlandi ljúki.
Upphaf þessarar hreyfingar
var það, að Betty Williams
varð áhorfandi að þvi að þrjú
systkini, sem voru sex vikna,
þriggja ára og sex ára, voru
drepin i átökum milli skæru-
liða úr IRA-samtökunum og
brezkra hermanna. Skærulið-
inn var að flýja i bll, en her-
mennirnir skutu á hann og
missti hann vald á bilnum,
sem rann út af veginum og
varð börnunum að bana. At-
burður þessi varð til þess, að
Betty hófst strax handa um
það sama daginn að safna
undirskriftum undir áskorun
um frið, byggðum á sáttum
milli deiluaðila og þjóðar-
einingu. Hún gekk hús úr húsi
og fékk hvarvetna góðar
undirtektir. Blöðin fréttu af
þessu sérstaka framtaki henn-
ar, sögðu frá þvi og sjónvarpið
flutti viðtal við hana, þar sem
henni gafst kostur á að túlka
fyrirætlun sina. Næsta dag
kom Mairead Corrigan til liðs
við hána, en hún er systir kon-
unnar, sem átti börnin þrjú.
Þær ákváðu að helga krafta
slna nýrri friðarhreyfingu,
fengu lausn frá störfum og má
segja að þær hafi siðan unnið
dag og nótt að þessum málum.
Betty, sem er gift og á tvö
börn, segist aðeins einu sinni
hafa séð um máltlð á heimili
sinu siðan hún hóf að vinna
fyrir friðarhreyfinguna. Eig-
inmaður hennar hefur orðið að
sjá um börnin og heimilið.
Undirtektirnar sem þær hafa
hlotið, hafa verið frábærlega
góðar, en einkum eru það þó
konur, sem hafa fylkt sér und-
ir merki þeirra. Þær hafa efnt
til margra útifunda, þar sem
þær hafa flutt boðskap sinn, og
hefur aðsókn hvarvetna verið
góð. Einkum fjölmenna mæð-
ur á fundi þeirra, en þeir eru
yfirleitt haldnir á laugardög-
um. Þátttaka karlmanna er
minni, sem stafar m.a. af þvi
að laugardagurinn er enn al-
mennur vinnudagur á Noröur-
trlandi.
A FUNDUNUM mæta þær
Betty og Mairead oftast báðar
Betty Williams og Maircad Corrigan.
og flytja boðskap sinn. Þær
voru óvanar ræðumennsku og
hafa ekki tamið sér neinn
lærðan ræðustil. Samt ná þær
hugum áheyrenda. Boðskap-
urinn er i stuttu máli sá, aö
menn sameinist um að vinna
að friðsamlegri sambúð á
heimilum, á vinnustöðum, á
skemmtistöðum og setji það
ofar deilum um trúarbrögð og
stjórnmál. Börn verði að alast
upp i ást og umhyggju, örugg
og óhrædd i umhverfi sinu, i
stað þess að vera I stöðugum
ótta og temja sér striðsleiki,
þar sem verið er að leika
skæruliða og lögreglu. Friður
fæst ekki með valdbeitingu og
lögregluvaldi, friðurinn verð-
ur að koma innan frá hjá
hverjum einum, allir verða að
leggja sig fram um að vinna I
þágu hans. Alveg sérstaklega
verði mæðurnar að hafa hér
forustu, þvi að ofar því að vera
kaþólskur eöa mótmælandi, sé
það að vera móðir.
Fundarsókn fer þannig
fram að konur fylkja liði úr
einstökum hverfum og syngja
sálma á göngu sinni á fundar-
stað. A öllum áróðursspjöld-
um er aðeins eitt orð: Friður.
Auk þess eru spjöld, sem
kynna úr hvaöa hverfum
fundarmenn eru. A fundunum
eru sungnir sálmar og irsk
þjdðlög, sem ekki hvetja til
baráttu. Fundirnir eiga ekki
að hvetja til baráttu, heldur
eiga þeir að hjálpa til að menn
öðlist frið og stuðli að friðsam-
legri sambúð.
TALIÐ er að yfir 200 þiisund
manns hafi þegar sótt fundina,
en ibúar Norður-írlands eru
um 1.5 millj. Fjöldi manna,
sem ekki hefur getað sótt
fundina hefur lýst fylgi við
hreyfinguna og skrifstofu
hennar berast bréf svo
hundruðum skiptir daglega.
Þær Betty og Mairead unnu
þar upphaflega tvær, en hafa
orðið að bæta við sig starfs-
fólki. Þeim hefur borizt fjár-
hagslegur stuðningur úr
mörgum áttum, bæði frá inn-
lendum og útlendum aðilum. 1
Noregi er t.d. nýlega hafin
fjársöfnun til stuðnings hreyf-
ingunni og er ætlunin að safna
ekki minna en 800 þús. norskra
króna. Hreyfing þeirra Bettys
og Maireads hefur vakið
heimsathygli og nýja von um,
að óöldinni i Noröur-lrlandi
fari að linna.
Frá friðarfundi i einu af úthverfum Belfast.