Tíminn - 30.06.1977, Blaðsíða 6
FimmtHdagnr M. jdai 1977
Wmfam
*
— MaOurinn minn er ekki einn
þeirra sem eru ab flækjast úti á
kvöldin.
„Vilduö þér vcra svo vænn aö
taka ofan, ungi maöur?”
„Mér finnst svo upplagt aö
prjóna. Þá hef ég eitthvaö ab
hugsa um meban þú talar.”
til selja
Sv
Svissneskir ostar eru heims-
frægir, sama má segja um
svissneskt mjólkur- eöa
rjómasúkkulaöi, smjöriö og
aörar mjólkurafuröir Sviss-
lendinga, þær hafa um ára-
raöir og jafnvel aldir þótt al-
veg í sérflokki. Vmsar rann-
sóknir á siöustu árum hafa
sýnt, aö þaö er ekki sfzt ab
þakka þvl, aö búpeningur er
haföur á beit hátt til fjalla á
sumrin, en þar eru grös og
jurtir kostagóö og kjarn-
mikil. Ýmsar gamlar venjur
i sambandi viö búpenings-
flutninginn til selja og heim
aftur að hausti hafa haldizt
um aldaraðir i Sviss. Hér
sjáum viö hvar hjón ganga
fyrir kúahjörö sinni á leiö til
fjallanna. Þau klæöast i
þjóöbúningum, eins og þarna
hefur tiökazt iengi.
Forustukýrin er heiöruð
sérstaklega. Hún hefur
stærstu kúabjölluna, og
þennan merka dag, þegar
fariö er til selja, er hún
krýnd meö blómakórónu.
Nokkur þorp hafa samvinnu
um að flytja kýrnar til fjalla
og hiröa þær þar, mjalta og
flytja bæöi unnar mjólkur-
vörur og óunna mjólk til
mjólkurbúanna i byggð.
Hjónin sem ganga fyrir kúa-
hópnum hafa yfirumsjón
með þessu og er maöurinn
kallaður Armailli og er
nokkurskonar fjósameistari
upp til fjalla. Siöan hafa þau
aöstoðarstúlkur, sem búa
þarna i um það bil fjóra
mánuöi. Viö sjáum hér eina
mjaltastúlku i þjóöbúningi
sinum. St. Bernhards-hund-
ar hafa verið frægir fyrir aö
bjarga feröamönnum á fjall-
vegum, og þá flytja þeir oft
með sér koniak i smákúti
í
sem hengdur er um háls
þeirra. Þessi hundur, sem
stúlkan teymir, er með kút i
eftirdragi, en i honum er
ekki koniak heldur er
hundurinn i mjólkurflutning-
um.
Auðvitaö hefur Armailli
kúakóngur Alpahorniö sitt
með sér til að kalla kýrnar
heim á kvöldin. Það þarf
mikla æfingu — og sterk
lungu — til þess aö ná réttum
hljóðum úr þessu ævaforna
hljóöfæri, en það er vist til-
komumikiö i kvöldkyrrðinni
að heyra Alpahornin hljóma,
og svo bergmála tónarnir
lengi á milli fjallatindanna.
Þaö er sagt, að megi telja þá
á fingrum annarrar handar,
sem enn kunna að smiða
Alpa-horn. Josef Blá'ttler i
Schwyz er einn af þeim
fáu sem enn stunda þessa
iön. Hér sjáum við hann við
iðju sina. Hann segir að um
80 vinnustundir fari i það að
smiða 3 1/2 m Alpa-horn, en
þaö er venjuleg lengd þeirra.
Upp
*
1