Alþýðublaðið - 12.08.1922, Síða 1

Alþýðublaðið - 12.08.1922, Síða 1
igas 183 tölnbiað lítrýming íátaklarfenar Þetta aama nafo stendur yfir greia, sem MorgutibUðið flutti í fynadag, og er það svar við sam* ne/adri grein minui hér i blaðinu 26. f. ta, Það er í s)álfu sér ekkert ein kennilegt þó Morgunblaðið flytji greinar gegn útrýmingu fátæktar- innar, þvi allir vita að auður stór eignamannanua byggist beinlfnis & fátæktinní. Væru fátæklingarnir elcki til, væru ekkl til menn, setn eru búnir að iiða undir íangvar- andi atvinnuleyai, mundi kaupið undir eins komast svo hátt upp, að gróði auðvaldsins yrði iítill. Auður án örbyrgðar er óhugs anlegur, því hið fyrnefnda i hönd- um fámennrar stéttar, er sama og hið síðarnefnda fjöidanum tii handa. Aftur á caóti má það merkilegt heita, að það skuli vera .Fátæk lingur* sem titar í Morgunblaðið móti útrýmingu fátæktarinaar. Auð vitað er nú ekki alveg vi&t að það. sé ekki togaraeigandi, sem ritað hefir greiniaa, þrátt fyrir nafnið, en nóg um það. Nafnið undir greinintti er kannske líka prentvilla, það hefir éf tll vill átt að véía iFáfræðingur". Því ekk ert nema fáfræði getur komið mauni til þess að skrifa aðra eins klausu og þassa: .Þáð er og margreynt, að þau íyrirtæki, scm hið opinbera stjórn* ar, ganga miktu ver en hin, sem einstakir menn annast Jafnvel járn brautir, sími og póstflutningur ber sig betur á höndum einstaklinga en rikisins og er þó ódýrara og betur af hendí ieyat*. Það mætti líka géta sér til að það væri ósvífni, sem réði klaus- unni, en það er þó varla hægt að gesa ráð fyrir þvi, þar eð í -'hveiri almennri hagfræði má lesa að reyaskn sé búin að sýna, að póaifl jtningur tíkjanna sé iangtum areiðanlegri, fljótvirkari og ódýr- Innilegt þakklæti til allra, er auösýndu okkur hluttekningu og samúð vifl fráfali og jarðarför Sæmundar Guðmundssonar. Þórun Gunnlaugsdóttir. Guflbjörg Gufljónsdóttir. ari en frámkvæmdir af einstökum mönnum. Þetta vita aliir sæmi- lega mentaðir menn, enda hafa aldrei heyrst neinar raddir um það hér á landi. að ríkið ætti að íáfa af póstflutning, enda eru allar raddir þessháttar þagnaðar fyrir meira en mannsaldti eileadis. Aldrei heflr beidur heyrst eitt orð um það, kvorki á alþingi, f biöðunum, né -á mannfundum, síð an sími var lagðar til landsins, um það, að rikið ætti að láta simana af hendi til einstakra manna Þvert á móti heflr verið óskað að landið tæki við þeirn fáu sfmum, seoa lagðir hafa verið hér af eimtökum mönnum, og það heflr landíð liks gert. Það er langt fri því að við jafn- aðarmenn séum ánægðir með, hvernig smiun ér rekinn, og vonandi er auðvaldið það heldur ekki En þar fytir vantar bæði auðvaldið og okkur jafnaðarmenn ina alia lösgun tii þess að láta elnstakramannaíélag taka við sim- auum. Engum, bókstsflega engum, dettur f hug, sð ástandið yrði þá betra. Þvert á móti. Hér á iandi cru enn þá engar járnbrautir, en mikið hefir verið ræit am það, að Isggja járnbraut, mn Suðuriáglendið- Þeir, r.cm að barist hafa fyrir þvf eru ekki síður auðvaldsmenn ea jafnaðurmenri, en a!t a( er það þó taiið sjálfsagt af öllum þeim, sena viija leggja járnbrautina, að það verði iandið sem ieggi hana og reki. Þetta vita allir íslenzkir biaðalesendur að er rétt, en það væri með öllu óhugsandi, að auðvaldssianar væru með þvf. að láta rfkið leggja og teka brautina, ef þeir væú þeirrar skoðusar, að í höndum einstakl- inga yrði þetta .ódýrar og betur af hendi leyat* eins og .Fátækl- ingur* segir. Etns og eg tók fram, þá mun höfundi greinarinnar koma fáfræði tii, svo ekki verður hann sakaður um, að hann sé vísvlt&ndi að fara med ósatt mál. Hisssvegar er eng inn vafi á þvf, að ritstjóri Morg- unbiaðsins hr. Þorsteini GísUsyni hefif verið futlijóst, þegar hann tók greinina, sð með henni var veííjð að gera tilraun til þess, að gera leiendur Morgunblaðsias fá- vfsari en þeir voru áður, því að f þsssu atriði er ekki um neirm skoðanamua jjgfl ræða rajili auð- valdsias f ilenzka og jafnaðarmanna. Ea ckki græðir blaðið né aúð- valdið á þessari aðfeið. Ælti nú

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.