Alþýðublaðið - 12.08.1922, Blaðsíða 1
igas
183 tölnbiað
lítrýming íátaklarfenar
Þetta aama nafo stendur yfir
greia, sem MorgutibUðið flutti í
fynadag, og er það svar við sam*
ne/adri grein minui hér i blaðinu
26. f. ta,
Það er í s)álfu sér ekkert ein
kennilegt þó Morgunblaðið flytji
greinar gegn útrýmingu fátæktar-
innar, þvi allir vita að auður stór
eignamannanua byggist beinlfnis
& fátæktinní. Væru fátæklingarnir
elcki til, væru ekkl til menn, setn
eru búnir að iiða undir íangvar-
andi atvinnuleyai, mundi kaupið
undir eins komast svo hátt upp,
að gróði auðvaldsins yrði iítill.
Auður án örbyrgðar er óhugs
anlegur, því hið fyrnefnda i hönd-
um fámennrar stéttar, er sama og
hið síðarnefnda fjöidanum tii handa.
Aftur á caóti má það merkilegt
heita, að það skuli vera .Fátæk
lingur* sem titar í Morgunblaðið
móti útrýmingu fátæktarinaar. Auð
vitað er nú ekki alveg vi&t að
það. sé ekki togaraeigandi, sem
ritað hefir greiniaa, þrátt fyrir
nafnið, en nóg um það. Nafnið
undir greinintti er kannske líka
prentvilla, það hefir éf tll vill átt
að véía iFáfræðingur". Því ekk
ert nema fáfræði getur komið
mauni til þess að skrifa aðra eins
klausu og þassa:
.Þáð er og margreynt, að þau
íyrirtæki, scm hið opinbera stjórn*
ar, ganga miktu ver en hin, sem
einstakir menn annast Jafnvel járn
brautir, sími og póstflutningur ber
sig betur á höndum einstaklinga
en rikisins og er þó ódýrara og
betur af hendí ieyat*.
Það mætti líka géta sér til að
það væri ósvífni, sem réði klaus-
unni, en það er þó varla hægt
að gesa ráð fyrir þvi, þar eð í
-'hveiri almennri hagfræði má lesa
að reyaskn sé búin að sýna, að
póaifl jtningur tíkjanna sé iangtum
areiðanlegri, fljótvirkari og ódýr-
Innilegt þakklæti til allra, er auösýndu okkur hluttekningu og
samúð vifl fráfali og jarðarför Sæmundar Guðmundssonar.
Þórun Gunnlaugsdóttir. Guflbjörg Gufljónsdóttir.
ari en frámkvæmdir af einstökum
mönnum. Þetta vita aliir sæmi-
lega mentaðir menn, enda hafa
aldrei heyrst neinar raddir um það
hér á landi. að ríkið ætti að íáfa
af póstflutning, enda eru allar
raddir þessháttar þagnaðar fyrir
meira en mannsaldti eileadis.
Aldrei heflr beidur heyrst eitt
orð um það, kvorki á alþingi, f
biöðunum, né -á mannfundum, síð
an sími var lagðar til landsins,
um það, að rikið ætti að láta
simana af hendi til einstakra
manna Þvert á móti heflr verið
óskað að landið tæki við þeirn
fáu sfmum, seoa lagðir hafa verið
hér af eimtökum mönnum, og
það heflr landíð liks gert.
Það er langt fri því að við jafn-
aðarmenn séum ánægðir með,
hvernig smiun ér rekinn, og
vonandi er auðvaldið það heldur
ekki En þar fytir vantar bæði
auðvaldið og okkur jafnaðarmenn
ina alia lösgun tii þess að láta
elnstakramannaíélag taka við sim-
auum. Engum, bókstsflega engum,
dettur f hug, sð ástandið yrði þá
betra. Þvert á móti.
Hér á iandi cru enn þá engar
járnbrautir, en mikið hefir verið
ræit am það, að Isggja járnbraut,
mn Suðuriáglendið- Þeir, r.cm að
barist hafa fyrir þvf eru ekki síður
auðvaldsmenn ea jafnaðurmenri,
en a!t a( er það þó taiið sjálfsagt
af öllum þeim, sena viija leggja
járnbrautina, að það verði iandið
sem ieggi hana og reki. Þetta
vita allir íslenzkir biaðalesendur
að er rétt, en það væri með öllu
óhugsandi, að auðvaldssianar væru
með þvf. að láta rfkið leggja og
teka brautina, ef þeir væú þeirrar
skoðusar, að í höndum einstakl-
inga yrði þetta .ódýrar og betur
af hendi leyat* eins og .Fátækl-
ingur* segir.
Etns og eg tók fram, þá mun
höfundi greinarinnar koma fáfræði
tii, svo ekki verður hann sakaður
um, að hann sé vísvlt&ndi að fara
med ósatt mál. Hisssvegar er eng
inn vafi á þvf, að ritstjóri Morg-
unbiaðsins hr. Þorsteini GísUsyni
hefif verið futlijóst, þegar hann
tók greinina, sð með henni var
veííjð að gera tilraun til þess, að
gera leiendur Morgunblaðsias fá-
vfsari en þeir voru áður, því að
f þsssu atriði er ekki um neirm
skoðanamua jjgfl ræða rajili auð-
valdsias f ilenzka og jafnaðarmanna.
Ea ckki græðir blaðið né aúð-
valdið á þessari aðfeið. Ælti nú