Mánudagsblaðið - 21.07.1969, Qupperneq 1

ðIoÓ fyrir alla
21. árgangur
Mánudagur 21. júlí 1969
7. tölublað
Opnið sjónvarpið strax
Islendingar missa af öllum fréttum — óþolandi framkoma sjónvarpsins
Það er loksins nú, að almenningi er að verða Ijós sú ein-
stæða ósvífni sjónvarpsins, að fara „í sumarfrí11 sex vikur
og loka allri starfsemi sinni. Þærvikur, sem „opinberir“ starfs-
menn sjónvarpsins, þurfa að hvíla sig, ske, sennilega einhver
mestu tíðindi sögunnar. Allar sjónvarpsstöðvar heims, jafn-
vel í Afríku-„lýðveldunum“ starfa af fullum krafti. Hver ein-
asta fréttastofa, undantekningarlaust, starfar árið um kring,
án þess að þurfa að hvílast. Eitt aumasta sjónvarp veraldar,
íslenzka sjónvarpið, starfstími 4y2 stund á sólarhring, þarf
að fara í „frí“ hvila sig frá þessu voðalega erfiði, og loka öll-
um fréttaflutningi, þar til „staffið“ er úthvílt og getur hafið
störf að nýju.
11 hundruð milljónir
Um 11 hundruð milljónir
mann.a horfðu á tunglskot
Bandaríkjamanna. ALLIR
nema íslendingar, sem sátu í
einangrun sinni og vesöld og
treystu á fréttir aðeins frá út-
varpinu, um þennan atburð.
(Skylt er að taka fram, að út-
varpið stóð sig með ágætum).
En sjón er sögu ríkari. Sjón-
varpið, ’ yfirstjórn þess, hefur
Er það satt, að „sttmarfrí" hjá
opinberum stofnunum, og lokun
skrífstofa, verði nú lögð niður að
lilnicelum Geirs og BjarnaP
sýnt, að þetta er leikfang, en
ekki raunveruleg fréttaþjón-
usta, sem landsmenn geta
treyst.
Hver leyfir?
Okkur er ókunnugt um hvað
an fréttamenn sjónvarpsins fá
rétt til að hlaupa í ,,frí“ — í
sex vikur — allir í senn, og
loka þannig fyrir allar útsend-
ingar. Vera má, að þeir vinni
þar eftir þeim reglum, sem
aðrir opinberir starfsmenn, að
taka sér frí að vild, og skeyta
engu um þá, sem keypt hafa
þessa þjónustu dýrum dómum.
Hér er um að ræða þvílíka ó-
svífni, þvílíkt brot á öllu vel-
sæmi, og algert brot á viður-
kenndum reglum starfandi
blaða- og fréttamanna, að ó-
heyrt er. Hér er t.d. ærið verk-
efni fyrir Blaðamannafélag Is-
lands, að fá á hreint hvað sjón
varpsmenn, sem nýlega bol-
uðu sér inn í félagið á vafa-
sömum forsendum, ætla að
gera. En það er hinn almenni
sjónvarpseigandi, sem á mest-
ar kröfur og kærur á hendur
á Suöurnesjum
Rockville-klúbburinn vinsælastur viðlegustaða
Menn — og konur — eyða á ýmsan hátt sumarfríum
sínum, en þó munu konur nokkrar á Suðurnesjum hafa
slegið öll met í uppfinningasemi í sambandi við þessi
mál.
Þessar ágætu stúlkur taka saman tjöld sín og
annan viðleguútbúnað, tala mikið um alla þá góðu
skemmtun og mikla náttúruyndi sem framundan er,
leggja síðan af stað með poka á baki og allar hinar
vígalegustu. Þegar þær eru komnar úr augsýn heima-
manna, er ferðadótið skyndilega falið, og flottað upp
á útlitið en síðan stefnt beint í Rockville-kiúbbinn. Þar
taka áfjáðar og vinalegar hendur á móti „útilegufólk-
inu“, sem þar dvelst ókeypis viku eða lengur.
Þegar skemmtuninni er lokið, koma þær rjóðar og
sælar en þreyttar á heilþrigðan hátt úr stuttri en un-
aðslegri útiveru og kynnum við náttúruna.
starfsmanna og yfirmanna
sjónvarpsins. Getur dýrt opin-
bert fyrirtæki, sem í tíma og
ótíma hefur í hótunum við sjón
varpseigendur, „farið frá“ og
látið starf sitt lönd og leið. Sú
afsökun mun verða notuð, að
„sjónvarpið" muni sýna, þeg-
ar það afturtekur til starfa, þá
atburði, er merkastir hafa
gerzt á meðan á fríinu stóð.
Þetta er skýring en alls ekki
afsökun. Sjónvarpið hefur nú
sem fyrr, hreinlega svikið
landsmenn, hreinlega hlaupió
undan merkjum meðan mest
var ástæðan til þess, að það
sinnti þjónustustörfum sínum.
Byrja strax
Það er krafa landsmanna,
að sjónvarpið taki nú þegar til
starfa. Það hefur öll þau tæki
til þess, að geta sýnt áhorf-
endum sínum þá atburði sem
nú eru að ske. Á mánudag —
í dag — verða merkileg tíma-
mót i sögu mannkynsins. Sjón
varpað verður um heim allan
þessum atburðum og „telstar"
mun sýna allri Evrópu, Asiu,
Afriku o. s. frv. þessa atburði
skýrum myndum.
Afskiptir
„Aðeins" 200 þúsund Is-
lendingar verða afskiptir í
þessum efnum. íslendingur-
inn verður sá sauður, sem
ekkert sá, ekkert vissi né
skynjaði, vegna þess, að
nokkrir opinberir starfs-
menn opinberrar stofnunar
þurfa að „fara í frí“ til þess
að hvíla sína þreyttu limi.
Ábyrgur
Menntamálaráðherra er hér
eins ábyrgur og mest má
verða. Það er hans að leiða
þessari stofnun fyrir sjónir, að
svona ,,frí“ koma ekki til mála.
Það er hans, að skipa nú svo
fyrir að sjónvarpsmenn, bregði
nú þegar við og hefji útsend-
ingar STRAX, og láti lands-
menn sjá hvað í veröldinni
skeður.
Reisupassi
Ef menntamálaráðherra ætl-
ar enn einu sinni að bregðast
hlutverki sínu, þá getum við
vel leyst hann af hólmi. Ef
hann ekki skilur enn, að það
er allur almenningur sem
heldur honum í embætti, og að
almenningur er orðinn uppgef-
inn á því, að allar óskir hans
eru hunzaðar, þá getum við
gefið honum reisupassa úr
embættinu fyrir fullt og allt.
Stærri og merkari menn hafa
Framhald á 6. síðu.
Flugfreyjur
og ábyrgð
Geta flugfélögin okkar
aldrei tekið af skarið? Nú hóta
flugfreyjur verkfalli, bera á-
byrgð sína saman við flug-
menn, erstjórna þessum tækj-
um. Flugmenn þurfa hvíld,
starf þeirra er það ábyrgðar-
mikið, en ekki fara sögur af
því, að flugfar farist vegna
þreyttrar flugfreyju.
Við skulum ekki fara í nein-
ar grafgötur með það, að
þessi verkfallshótun flug-
freyja, verkar eins og flug-
mannaverkfallið. Ferðamenn
eru langþreyttir á þessum hót-
unum, og hætta við ferðir, af-
panta hótel, skaða þjóðina um
Framhald á 6. síðu.
Leikfang Mánudagsblaðsins
Hláleg „undirskriftasöfn-
un" um bankaembætti
Villuráfandi stuðningsmenn Gunnars Thoroddsen
ætla honum embætti
Um fátt er nú meira rætt en hver hljóti bankastjóra-
stöðu Péturs Benediktssonar. Hafa margir verið til-
nefndir, en ekki enn fullyrt né vitað hver endanlega
verði valinn, en það er í höndum Sjálfstæðisflokksins.
Sú frétt er staðreynd, að verið er að safna undir-
skriftum til meðmæla með Gunnar Thoroddsen,
ambassador. Maður gæti haldið, að íslenzka þjóðin,
a. m. k. hluti hennar væri genginn af vitinu. Safna
undirskriftum til að fá ráðinn bankastjóra!!! Þetta er
svo fáheyrt, svo kjána- og barnalegt, að enginn nema
hálfviti gæti staðið fyrir þessu. Sennilega er einn af
þeim bráðflinku mönnum, sem stóðu að forsetafram-
boði Gunnars, að reyna nú að koma honum í þessa
bölvun.
Það væri gaman, ef úr yrði, fyrir Gunnar að setjast
I bankann og fá svo í hausin lista yfir meðmælendur,
ásamt því, að þeir þættust nú góðra launa verðir.
Segja má, að heimska og tilburðir ýmissa samtíðar-
manna okkar, ekki sízt þegar skipa á í svo veigamikil
embætti og þessi, hafi þá trú, að hér sé um pólitíska
kosningu að ræða, eða eitthvað annað gamanmál. Ef-
laust haida þessir ,,Gunnars-menn“, að þjóðin skuldi
honum eitthvað eftir útreiðina í forsetakosningunum.
Ef svo er, að Gunnar leggi sig eftir þessu embætti,
þá ætti hann fyrst af öllu að stöðva þessa hlálegu
undirskriftasöfnun, því fari svo að flokkurinn mæli
með honum I stöðuna, þá verður honum vart vært í
henni, auk þess, sem hann gæti aldrei sýnt sig fyrir
framan nokkurn kollega innlendan né erlendan —
sem bankastjórinn, sem komst í embætti á — vox
populi ■— ha — ha — hah —.