Mánudagsblaðið - 11.08.1969, Blaðsíða 3

Mánudagur 11. ágúst 1969
Mániíd a gsbla ð i ð
3
Taktu hvað sem þú vilt - allt er í tízku!
MINI - MIDI - MAXI,
— en þó mest MAXI
Óþvinguð tízka og hlýleg á Parísarsýningunum
Þótt „Le Monde” birti að jajn-aði ekki mikið af myndum, hefur
líklega ekki þótt stiett á því fyrir blaðið í sjálfri tízkuborginni að
sýna ekki eitthvað af því nýjasta, og gefur þessi skissa þaðan hug-
mynd um línurnar. Frá vinstri sjást kvöldkjóll úr grœntt ullarjersey
frá Gres, fjólublá gabardínkápa frá Ungaro yfir mynztruðum ull-
arkjól (mini-sídd!) kápukjóll úr gráu ullarefni í nýju síddinni frá
Patou, — pilsið að sjálfsögðu aðeins borið hálfhneppt til þceginda,
og að lokum Ijósbrún tvíddragt frá Laroche með sjali og húfu úr
sama efni, — þannig líta flest höfuðfötin út að þessu sinni.
Þá er tízkusýningunum í
París lokið að þessu sinni og
þótt tízkan hafi aldrei verið
jafn fjölbreytt og tækifærin
aldrei jafn góð til að hver kona
finni eitthvað við sitt hæfi og
sé þó klædd samkvæmt nýj-
ustu tízku, er stefnan greini-
leg: minisíddin er á undan-
haldi og við tekur maxi í mis-
munandi lengd, frá miðjum
kálfum niður á ökla. Nær hver
einasti tízkufrömuður Parísar-
Stjarnan<'’' meðal sýningarstúlkna
Yves Saint-Laurents, Katja, sýnir
hér eina af drögtum hans í „New
Look”. Katja, réttu nafni Anrie
Marie Villaneuva, telst persónu-
gervingur þeirra stúlkutýpu, sem nú
er í tízku: stór augu, slétt, sítt hár,
tekið saman í hnút í hnakkanum,
náttúrlega há og grönn, tvítug að
aldri. Hún nýtur starfsins, en talar
þó um að lœra kannski nudd, gifta
sig og eignast börn . . . „Maður
þarf að hugsa fyrir framtíðinni”,
scgir Katja, ,því sem við tektir þeg-
ar fyrstu lnukkurnar birtast í and-
litinu. Þess er varla að bíða langt
fram yfir 25 ára aldurinn”. — Svo
stutt er starfsœvi sýningarstúlkunn-
ar.
borgar hafði meira og minna
af maxiklæðnaði á sýningu i
sinni í síðustu viku; Ungaro
einn hélt fast við minisíddina
á skærlituðum kjólum sínum
og kápum með beltum á
mjöðmunum.
Almesta athygli áhorfenda tízku
sýninganna í síðustu viku vakti
Yves Saint-Laurent, sem endur-
vakti „New Look" fyrrverandi at-
vinnuveitanda síns, Christians Di-
ors, og dró faldana niður á ökla,
nánar til tekið 12 þumlunga ofan
gólfs. Undanfarin ár hefur síddin
verið mjög óákveðin hjá þeim í
París, — flestir hafa reyndar aldrei
fullkomlega sætt sig við pínupilsin,
þótt þeir sýndu þau og tilhneiging-
ar hefur gætt til að draga faldana
neðar og neðar. Nú hefur Yves
Saint-Laurent hætt sér í það stökk,
sem tízkusérfræðingar um allan
heím hafa beðið eftir og meira en
90 prósent fatanna á hans sýni.ngu
var í nýju maxísíddinni.
Buxurnar blíva
Og buxurnar halda velli, síðar,
víðar, og utanyfir þeim kápur langt
niður á kálfa, bæði hjá Saint-Laur-
ent, Marc Bohan, Patou og Laroche.
Nina Ricci segir hins vegar skilið
við bæði buxnadraktirnar og pínu-
pilsin. Síði klæðnaðurinn skal bor-
inn morgun, kvöld og miðjan dag,
svo ekki verður kvenfólkið með
gæsahúð og blá og bólgin læri þenn
an vetur, þ.e. þar sem fylgir tízk-
unni, en ef alt fer að venju slær
hún varla í gegn hér á landi fyrr en
einu til einu og hálfu ári síðar.
Franska stórblaðið „Le Monde"
talar um hlýlegar síddir á sýning-
unum og má það víst til sanns veg-
ar færa.
Flestir tízkuteiknarar sýna auk
maxisíddarinnar midi og mini, —
mini einkum í táningaklæðnaði, en
Saint-Laurent segist hins vegar ein-
mitt ekki sízt miða sína maxísídd
við þær allra yngstu, sem aldrei
hafa gengið í síðum kjólum, nema
þá sem samkvæmisklæðnaði.
Stúlkurnar eins og strik
Marc Bohan, tízkufrömuður Di-
or-tízkuhússins, var líka með sídd-
ir í „New Look"-anda gamla manns
ins frá 1947, pilsfaldana 25—30
cm ofan gólfs, en jafnframt með
ein stytztu pils haustsins. „Annað-
hvort — eða" virðist vera mottó
sýningar hans og „annaðhvort-eða'
var líka einkenni sýningargestanna,
þar voru m.a. kvikmyndaleikkon-
urnar Romy Schneider í maxi-
dragt og Lauren Bacall í mini. „Vin
ungu stúlknanna" kölluðu tízku-
fréttaritarar stórblaðanna Marc Bo-
han, enda óhætt að fullyrða, að
tízka hans klæðir varla nema ungar,
háar og grannar. Dior-maxilínan
gerir stúlkurnar eins og strik, skrif-
aði einn, svo framarlega að sjálf-
sögðu, sem þær eru ekki kjötfjöll
með pöddufætur, en jafnvel í því
tilfelli eru þær sennilega skárri í
hlífandi maxi en pínupilsunum,
sem allt afhjúpa.
Pierre Cardin vill líka láta kven-
fólkið velja sjálft, sítt eða stutt.
Síðar kvölddragtir með refaskinni
skiptust á við stuttkjólana, en með-
al þeirra þótti mest eggjandi örstutt
ur baby-bleikur krepkjóll við
svarta glansandi nælonsokka og
bleika krepskó. En öklasíðu kjól-
arnir þótu líka sexý. Hver segir að
það séu endilega útstilltu vörurn-
ar sem eru þær beztu,? skrifa frétta
ritararnir. Sem milliveg milli maxi
og mini sýndi Cardin nokkra
prjónakjóla með pilsum úr ferkönt-
uðum sjölum, sem mynduðu bæði
maxi og minisídd í senn.
Mótmælaaðgerðir
Cardin er sá, sem einna mest
hefur að segja í karlmannafatatízk-
unni og sjá: þar er það líka maxi-
síðir tvídjakkar, síðir kvöldfrakkar,
en jafnframt eins og áður föt í
„Science-fiction" stílnum. Hvort
karlmenn efna til mótmæla gegn
maxisídd karlmanna, er óvíst, en
hvað eftir annað var efnt til mót-
mælastöðu fyrir utan tízkuhús Par-
ísarborgar í síðustu viku, — já, af
karlmönnum auðvitað, — þar sem
borin voru spjöld með kröfum um
að pínupilsin héldu velli, en maxi-
pilsunum yrði Iyft eða þau látin
niður falla. „Karlmenn sameinast
gegn maxi" og „Niður með maxi,
upp með mini" var meðal slagorð-
anna.
Reyndar má það vera sálfræðing
um merkilegt umhugsunarefni, hve
allt virðist snúast um pilsfaldinn,
en víst er, að sjaldan hefur nokkur
tízka slegið jafn í gegn og sú stutta,
kvenfólkinu hefur þótt hún sér-
staklega þægileg og óþvinguð og
náttúrlega hefur það ekki skaðað,
að karlmönnum hefur litizt vel á
hana. Mörgum tízkufrömuðum hef-
ur hinsvegar varla þótt hún nógu
dömuleg fyrir ríkustu viðskiptavin-
ina, sem margar eru komnar nokk-
uð til ára sinna, og að auki hefur
minitízkan ekki þótt gefa nóga
möguleika á tilbreytingu. M.a. þess-
vegna komst buxnatízkan í algleym
ing, en líka vegna þess, að síðbux-
ur eru hentugur og frjálslegur
klæðnaður og nútímakonan með sín
fjölþættu verkefni leggur mikið
upp úr slíku. Þessvegna er það líka
áberandi í „New Look" tízkunni
nú, að fjölmörg pilsanna er hægt
að opna að framan með rennilás og
koma þannig við frjálslegri hreyf-
ingurn, en einmitt þvingun hreyf-
inganna er það sem konur hafa að-
allega haft á móti síðpilsunum eftir
að hafa vanizt að geta klofað upp
hæstu strætóþrep eins og ekkert
væri í pínupilsunum sínum.
Sokkabönd áný?
Sokkar skipta miklu máli í vetr-
artízkunni, stroffprjónaðir ullar-
sokkar í ölum regnbogans litum,
einkum dökkum, plús svörtu og
hvítu, voru bornir við vetrardragt-
irnar og kápurnar, bæði síðar og
stuttar. Og þótt margir vilji ekki
fyrir nokkra muni sleppa sokkabux
unum ber á vissri tilhneigingu til að
ganga aftur í sokkum og þykir nak
inn lærbúturinn fyrir ofan sokkinn
nú allt í einu eggjandi, svo kannski
sokkaböndin hennar ömmu komist
í tízku á ný.
Höfuðfötin voru heldur fábreyti-
leg, þétt, djúp, skrautlaus, án
barða, bæði hattar og prjónahúfur.
En eftirlíkingar karmannahatta virt
ust líka vinsælar á tízkusýningun-
um, svo og húfur í sama efni og
kjólinn og einig sígaunaklúturinn,
þétt bundinn um höfuðið.
Burt með brjóstahaldarana
Brjóstin hafa smám saman far-
ið minnkandi og á mörgum sýn-
inganna nú var greinilegt, að sýn-
ingarstúlkurnar báru enga brjósta-
haldara. Ekki svo að skilja, að þetta
spái dauða brjóstahaldaraframleið-
enda, en varan breytist, flíkin verð-
ur mjúk, nær saumlaus, án nokk-
urra teikna eða styrktarboga og
uppstopupnar. Brjóstin fá eðlilegt
útlit, fá að sitja þar sem þeim er
eðlilegast og vera í laginu eins og
þau eru í raun og veru, án þess að
þeim sé þrýst upp og fram. Minni
brjóst skapa líka grennra útlit og ef
það er ekki það sem flestir keppa
að nú á tknum........
Allt leyfilegt!
Að lokum þetta: Fjölbreytnin er
slík, að sérhver kona getur nú ver-
ið klædd eins og henni fer bezt eða
Framhald á 6. síðu.
Frá sýningu Pierre Cardins. Stúlkan fremst sýnir hvernig sami kjóll getur verið bceði mini og maxi,
innra pilsið er stutt, það ytra sítt, en gert úr flaksandi böndum. Fyrir aftan stúlkuna sést Cardin sjálf-
ur í hópi maxistúlkna sinna, lengst til vinstri stendur stúlka í missíða pilsinu, sem segir frá í greininni.