Mánudagsblaðið - 18.08.1969, Page 7

Mánudagur 18. ágúst 1969
Mánudagsblaðið
7
861,100 lausar stöður í af-
ganginum af 3. ríki Hitlers
Framhald af 8. síðu.
hinar ofbodslegu skaðabótasektir
(132 milljarðar gullmarka, eða
fjói-um sinnum meira heldur en
nam' öllum gullforða heimsins á
þe;m tíma, að viðbættum 26%
heildarverðmastis ársútflutnimgs
Þýzkalands í 30 ár m.m.) m a. að
tryggjá. Það hlýtu-r annars ávallt
að vera einn af bezt varðveittu
leyndardómum lýðræðisins,
hvernig forkólfar þess hafa hugs-
að sér að hinir eigruðu gætu
greitt þó ekiki nema brot af því-
líkum fúlgum. En í þessu sam-
bandi skiptir það ekki megin-
máli, e-t.v- hafa þeir ekki hugs-
að neitt, alveg eins og arftakar
þeirra, Churchill, Roosevelt, Att-
lee og Truman, á ráðstefnunum
í Teheran, Jalta og Potsdam.
MORGUNGJÖFIN.
Hatur blin>iar — og hefnir sín-
Versailles-samningurinn var
morgungjöf þeirra, sem háð hölfðu
blóðuga heimsistyrjöld í 51 mánuð
„to make the world safe fór
democracy", til þýzka lýðveldis-
ins, sem stofnað var á rústum
keisararíkisins, og venjulega er
nefnt Weimar-lýðveldið. Það var
fyrirsjáanlega andvana fætt, það
stóð andspænis tröllauknum erf-
iðleikum, bæði 'innanlands og
utan, og komst við hairmkvæli
úr burðarliðunum í æðisgenginni
borgarastyrjöld, samtímis því að
Bcflakkár ógnuðu tilveru þeSs með
sleitulausum^hermdarárásum. At-
vinnuvegir voru allir gengnir úr
skorðum, hungrið beið við hvens
manns dyr, þjóðin var sundruð
í ótéljandi flokka og félög, gjald-
miðillinn féll niður úr öllu valdi-
Þar sem þurft hafði 8,02 mörk
fyrir 1 Bandaríkjadollar hinn 3.
Janúar 1919, þurfti 4-210.500000-
000 — fjórar billjónir tvö hundr-
uð og tíu milljarða og fimm
hundruð milljónir — hinn 21.
Desemiber 1923. 1 kjölsog gengis
hrunisins hrönnuðust Júðaskarar
í tugþúsunda-tali úr öllum átitum
til landsins, oft með aðeins nokkra
dpllara í vasanum, og réðust á
efnahagslífið eins og hungraðir
úlfar. Þeir gerðu góð viðskipti;
sölsuðu undir sig heil fyrirtæki,
húsasamstæður, jafnvel heil
hverfi, og ekki hvað sízt blöð og
útgáfufyrirtæki, keyptu sér hluti
í. lýðræðisflokkum eða klömbr-
uðu sér upp nýjum, eignuðust
verkalýðsfélög, og í skjóli slíkrar
aðstöðu reyndist þeim ekki sér-
lega erfitt að leggja undir sig
mikinn hluta embættiskerfis rík-
is, héraða og borga. Þá birtu
stjómarvöldin daglega tilkynn-
ingar á feiknstórum veggspjöld-
Ufn varðandi þá, sem hefðu hlot-
ið þýzkan ríkisborgararétt. Á
þeim töflum gat að lesa mörg
steinrík og blómfögur nöfn: Gold-
berg, Goldstein, Silbermann,
RJumenstein, Rosenfels, os.frv-
En stjórnarvöldin birtu líka lista
yfir þá, sem synjað var um þýzk-
an ríkistoorgararétt. Þeir listar
vpru fjarska stuttir. Á einum
slíkum lista var samt nafn, sem
átti eftir að koma við sögu síðar-
Það var nafm hermanns, er gerzt
hafði sjálfb'oðaliði í heimsstyrj-
öldinini og hafði legið blindur eft-
ir gasárás lýðræðisiherjanna á
Vesturvígstöðvunum í hermanna-
sjúkrahúsi í Passewalk i Pomm-
em þegar stríði lauk.
Nafnið var Adolf Hitler.
„Ég hefi alltaf sagt, að ef
Stóra-Bretland ætti einhvern
tíma eftir að bíða ósigur í
stríði, þá myndi ég vona að
okkur auðnaðist einhver Hitl-
er, sem leiddi okkur aftur i
þann scss, er okkur ber meðal
þjóðanna".
WINSTON S. CHURCHILL: 1
„The TIMES", London, 7. nóv-
emtoer 1938.
vegar, bomar saman, þá sýna
þær eftirgreinda framleiðsluaukn-
ingu (í þúsundum smálesta) ým-
issa þýðingarmestu hráefna:
1936 1938
Jarðolía 1.790
Aluminium 98
Köfnunar-
efni, hyldi 770
Jám
Stál
Járngrýti
Brúnkol
Steinkol
15.302
19216
2-255
161-382 194985
158.400 186.186
2-340
166
914
18-045
22-656
3.360
Aukning
um%
30.7
69.4
18.7
17,9
17,9
49,0
20.8
17.5
Hvort tveggja euu þetfa nátt-
úrulega lýðræðislygar eins og sú
framleiðsla getur grængulust orð-
ið- Innantómt blaður, rakalaus
þvættingur, en það merkilega er,
að þær hefðu ekki endilega þunft
að dauðrota hvor aðra-
Að því er fyrri lýðræðislygina
varðar, þá verður hún auðveld-
legast hrakin með vitnisburði um
þróun heimsverzlunarinnar næstu
fjögur árin áður en Hitler tók
við stjóm og fram á fyrsta stjóm-
arár hans, eins o<? eftirfarandi
tafla sýnir:
Heimsverzlunin í milljörðum
Ríkismarka.
Ég minnist þess ekki að hafa
nokkum tíma rekizt á nokikurt
skammaryrði, fúkyrði eða klúr-
yrði í nokkurri íslenzkri, danskri,
ensikri eða þýzkri orðabók, sem
lýðræðissinnar hafa ekki notað
til áherzluauka, þegar þeir hafa
tekið sér nafn þessa blimda her-
manns í munn eða fest á blað-
Og það hafa þeir gert æði oft.
Ég efast m.a.s. stórlega um, að
Júðalýður hafi dbrmælt og svívirt
Jesús Krist rækilegar og af ákaf-
ari trúareldmóði á 19 öldum en
lýðræðisfólk Hitler á 19 árum. Á-
stæður til andúðar á Hitler hef-
ur það auðvitað haft ærnar- Tök-
um bara sem lítið dærrú árangur
þann, sem Hitler náði í baráttu
sinni við efnahagsöngþveiti lýð-
ræðisins-
Þegar Hitler var skipaður ríkis-
kanzlari hinn 30. Jamúar 1933, þá
tók hann við rúmlega 6 millj. at-
vrinnuleysingj a í arf oftir Vers-
allles-friðinn og 21 lýðræðisráðu-
neyti (í lýðræðislandi er aldrci
stjóm við völd, þar sitja bara
ráðuneyti), sem drepið höfðu tím-
ann við umræður í 14 ár á Weim-
artímabilinu. Gegn þessu yfir-
þyrmandi böli var ráðizt með
margvíslegum hætti og hnitmið-
uðum skörungsskap — með þeim
árangri, sem eftirfarandi yfirlit
um tölu atvinnuleysingja í Þýzka-
landi þau sex ár, ér liðu frá því
að Hitler tók við stjóm og þangað
til síðari hefndarstyrjöld lýðræð-
isins hófst, gefur til kynha:
Ennfremur var ráðizt í að auka
ræktarlandið með stórfelldum á-
veitu-, framræslu-tframkvæmdum
og jarðvegsskiptum. Sé gerður
samanburður á víðfemi nytjaðs
ræktarlands á árinu 1933 annars
vegar og á árinu 1938 hins vegar,
kemur þessi árangur í ljós:
Heims- Heiims-
innfl. útfl.
1929 148 136
1930 120 109
1931 87 77
1932 58 52
1933 52 47
Árið 1933, en í byrjun þess árs
tók Hitler við stjóm, er heims-
kreppan sem sagt í algleymingi-
Á fyrri hluta þess árs sjást og að
heldur ekki nein batamerki. Þau
komu fyrst í Ijós á siíðari helm-
ingi þess, þvi að, eins og stend-
ur skýrum stöfum í áliti Layton-
nefndarinnar, sem lagt var fyrir
1936
þús. smál
1938 Aukning
þús- smál. um %
Stál
Jámgrýti
Brúnkol
Steinkol
Aukning úr
Aukning úr
Aukning úr
Aukning úr
19,216
2-255
161382
158,400
22656
3.360
194,985
186,186
17.9
49,0
20,8
17,5
Ég sé ekki ástæðu til þess að
hrella kristilega lýðræðissinna
með frekari framleiðslutöflum,
en mér þykir rétt að láta þess
getið, að þessi árangur starfs-
kapítalisma Hitlensstjórnarinnar
var ekki hvað sízt því að þakka,
að hún beitti a.m-k. tveimur afar
ólýðræðislegum stapfsaðferðum,
nefnilega: 1- þess var stranglega
gastt að eyða afrakstrinum ekki
áður en hann varð áþreifanlegur,
og 2- Iögð var áherzla á, að til-
kostnaðurinn yrði alltaf Iægri
heidur en framleiðsluverðmætið-
Og einmitt af þessum sökum
hækkuðu rauntekjur verkalýðsins
ár frá ári, eða sem hér greinir,
og er þá miðað við vísitölu raún-
tekna 100 árið 1932:
I árslok
Hroilvekjandi
hagskýrslur
1933 Janúarlok
1934 —
1935 —
1936 —
1937 —
1938 —
1939 —
6.013.000
3-772-000
2-973000
2.520.000
1.853.000
1.052000
301000
Yfirlitið yfir þjóðartekjumar
árin á undan valdatöku Hitlers
og til loka síðasta friðarársins er
alveg jafn ergilegt fyrir ailla
kriistilega lýðræðissinna, en það
lítur svona út: (Milljarðar RM):
1933 104
1934 109
1935 110
1936 112
1937 115
1938 119
1939 123
Þjóðar- Meðal-
tekjur tekjur
samtals á mann
1930 70,2 1.092
1931 57,5 889
1932 45,2 696
1933 45,2 713
1934 52,6 804
1935 58,7 817
1936 64,8 936
1937 72,6 1.070
1938 79,7 1.166
Séu hagskýrslur fyrir árið 1936
an/nars vegar og árið 1938 hins
Lagvopnið ljúfa
Á sama tíma og öll heimsins
lýðræðisríki römbuðu á barmi
efnahagslegrar glötunar, þrátt
fyrir að svo ætti að heita, að
þau byggju við kapítaliskan þjóð-
arbúskap, hlutu slíkar staðreynd-
ir að kalla fram eðlileg viðbrögð
af þeirra hálif.u. Lagvopnið ljúfa
var alltaf vel brýnt og við hend-
ina, og þar sem lýðræðissinnar
töldu „skýringa" þörf, voru tvær
lygar settar á flot samtímis, nefni-
lega:
1. að þegar í árslok 1932 hafi
þess sézt glögg merki, að heims-
kreppunni væri tekið að linna,
og að þýzku Fasistarnir hefðu
aðeins notið góðs af almennri þró-
un, sem farið hafi verið að gæta
í heimsviðskiptuinum, og
2. að þýzku Fasistunum hafi að-
eins tekizt að ná stundarárangri
í baráttu sinni gegn atvinnuleys-
inu með því að hefja æðisgeng-
inn vígbúnað.
Alþjóðlegu sérfræðingaráðstefn-
una í London sumarið 1931:
„Hlutverk Þýzkalands í efna-
hagsiífi heimsíns og sérstak-
Iega Evrópu er svo þýðingar-
mikið, að það getur ckki orðið
um neinn almennan bata nú-
verandi kreppuástands að
ræða, á meðan ástandið í
Þýzkalandi batnar ekki".
Heimskreppunni linnti af því
að ástandið í Þýzkalandi batnaði
á Hitlersárunum, ástandið í
Þýzkalandi á Hitlersárunum batn-
aði ekki af því að 'heimskreppunni
linnti.
En hvað um hinn „æðisgengna
vígbúnað"?. Nákvæmlega það
sama. Þar sem rúm mitt hér í
blaðinu er því miður of lítið, get
ég ekki hrakið þann tilbúning
jaifin rækilega og vert væri að
þessu sinni með því að birta stað-
festar skýnslur eða aðrar tölu-
fræðilegar heimildir. Ég verð því
að gera mig ánægðan með að
birta örtfá ummæli valinkunnra
sérfræðinga um vígbúnaðarmál
og annarra þeirra, er gerzt Hutu
að vita, svo og umsagnir og á'
lyktunarorð ýmsra heimsþekktra
Hitlershatara, staðfestingu minni
til stuðnings:
Alfred Jodl, herráðsforingi (við
Churchill / Roosevelt-morðhátíð-
ina í Núrniberg): „Hinn raunveru
legi vígbúnaður hófist ekki fyrr
en eftir að stríðið var hafið .
1935 höfðu Frakkland, Pólland og
Tékkóslóvakía 190 striðshertfylkj-
un. á að skipa. Við fórum í heims-
styrjöldina (1939) með 75 her-
fylki“.
Karl Dönitz, stóraðmíráll (vlð
sama tækifæri): „1 stríðsbyrjun
áttum við ekki nema um 15 víg-
færa kaifbáta".
Erhard Milch, flugyfirhershöfð-
ingi (við sama tækifæri): „Fyrstu
árin eftir 1935 átti Þýzkaland eng-
an flugher, sem hægt hefði ver-
ið að nefna þvi nafni, það voru
aðeins fynstu sveitimar og fyrstu
skólamir, sem byggt' var upp á
þeim árum“.
Georg Thomas, yfirmaður stríðs-
hags- og vígvæðingarráðsins (úr
dagbók hans 20. Júní 1941, tveim-
ur dögum fyrir árásina á Sowjt-
ríkin): „Okfeur er ómögulegt að
afla pktour alls þess, sem okkur
skortir, með gerfiefnaframleiðslu
eða þvíumlíkum ráðstöfunum".
A. S- Milward, Englendingur (i
bók sinni „The German War-
Industry 1939—’45“, sbr- „Stíhrift-
enreihe der Vierteljahreshefte fúr
Zeitgeschiehte“, Nr. 12, Stuittgart
1966): „Þangað til (þ.e. þar til
Albert Speer var skipaður víg-
búnaðarmálaráðherra 1942. Innsk-
mitt) hafði hin þýzka vígbúnað-
arótfreskja, sem allur heimurinn
óttaðist, aðeins verið tröllaukin
blekking".
Golo Mann, Júði og sagnfræð-
ingur (Es geschah vor 30 Jahren"):
„Það er ekki satt, að sigurinn
yfir efnahagskreppunni i Þýzka-
landi hafi fyrst og fremst byggzt
á hemaðarlegum vígbúnaði- Hann
hafði í upphalfi sáralítið að segja“.
Dr- Hjalmar Sehaeht, fyrrver-
andi ríkis-ráðhema og ríkisbanka-
stjóri, fjármálasnillingur, fanga-
búðakandídat o.fl. (í bók sinni
„1938 — Wie eine Demokratie
stirbt“, bls. 93): „Að sigurinn í
baráttunni við atvinmuleysið sé
vigtoúnaðinum að þakka, er ævin-
týrasögn, því miður illgimisleg“.
Og það er mú það.
Flestum ber vist saman um það,
að Þjóðverjar þeir, sem búa í
Samtoandslýðveldinu Þýzkalandi,
afganginum af Þriðja ríki Hitlers,
hafi ekki farið sér mjög óðs-
lega við hervæðingu og vígtoúnað
undanfarin ár- Eininig þar og nú,
alveg eins og á dögum Hitlers,
geta atvinnulausir lýðræðissinn-
ar fengið nóg' að starfa við ágæt
skilyrði- Eftir því, sem „Die Welt“,
Hamborg, 6. ágúst 1969, hefir eftir
Friedritíh Schmidt, varaforseta
Vinnumálastotfinunar Sambands-
lýðveldisins, með aðsetri í Núm-
berg, þá hafa aldrei fyrr verið
jafn margar lausar stöður þar í
landi og nú- Hinn 31. Júlí sl. biðu
861.100 lausar stöður eftir um-
sækjendum.
„Die Welt“ birtir margar fróð-
legar upplýsingar um þessar lausu
stöður, hvar í Vestur-Þýzkalandi
eftirspumin eftir vinnuafli sé
mest, osÆrv. . . Það vantar 861100
manns í vinnu í Vestur-Þýzka-
landi núna, þrátt fyrir að 1.372 059
útlendingar hafi verið þar við
störf per 30. Júm 1968, og séu
vænitanlega ennþá-
Það er styttra til Vestur-Þýzka-
lands frá Islandi heldur en til
Ástraliu. Og þar sem búast má
við að vort bílsjúka betlilýðveldi
muni hafa fáein þúsund aitvinnu-
laus atkvasði á sinni könnu á
hausti og vetri komanda, þá hefir
otfit verið send sendinefnd af þess
hálfu til útlanda af minna til-
efni, en til þess að koma þeim í
gjaldeyrisöflun.
Og þeim er alveg óhætt að
fara þess vegna: Þjóðverjar em
alveg hættir að hafa lítil börn
í hverja máltíð eins og orðrík-
asta vinstrimálgagn landsins,
„Morgunblaðið", hefur frætt okk-
ur á í fáeina áratugi. Atkvæðis-
réttinum sínum og ritfrelsinu sínu
myndu lýðræðisatkvæðin að sjálf-
sögðu halda alveg óskertu-
Eyðublöð til skattframtals
myndu einnig komast til skila-
J. Þ. A.