Mánudagsblaðið - 08.09.1969, Qupperneq 1
21. árgangur
Mánudagur 8. september 1969
12. tölublað
SÖLU-
BÖRN
Nú er tíminn að þéna
peninga — þið fáið
FIMMKALL
fyrir hvert selt blað —
Opinbert hneykslismál:
50 ára afmæli flugsins
og þáttur ríkisvaldsins
íslendingar fagna nú þeim tímamótum, að liðin eru 50 ár
frá því að flugvél hóf sig á loft í fyrsta skipti á íslandi. Flug-
málafélag íslands hefur af miklum vanefnum efnt til sýningar,
og ætlunin er, og var, að ýmislegt fleira færi fram, sem hið
margrómaða íslenzka sumarveður hefur komið í veg fyrir. En
hvað um það.
kassann vegna framtakssemi þeirra
einstaklinga, er hafa gert flugið
það sem það er á íslandi í dag.
Aðrir gáfu — við
þáðum
Hlutverk stjórnvaldanna
Alþingi íslendinga veitti Flug-
málafélaginu „rausnarlegan" styrk
til að halda upp á afmælið, og er
sá styrkur í réttu hlutfalli við fram-
lag íslenzkra stjórnvalda til flug-
ins á undanförnum árum. Það er
ekki „framsýnum" íslenzkum stjórn
málamönnum að þakka hve ör þró-
un flugsins hefur orðið á íslandi,
og þeir hafa heldur ekki þakkað
það fé, sem komið hefur í ríkis-
Feikna „hasar" á
pop hEjómleikum
Lögmenn mæta — hald sett á fé
— Unglingar tryllast
Ríkisvaldið hefur heldur ekki
greitt til flugmálanna nema ör-
lítinn hluta af þeim tekjum, sem
flugmálin hafa fært því. — Það
voru Bretar og Bandaríkjamenn,
sem gerðu tvo stærstu flugvelli
landsins. Það voru Bandaríkja-
menn, sem gáfu íslendingum mest-
an hluta þeirra öryggistækja, sem
þeir ráða nú yfir, og það er af al-
þjóðafé, sem íslenzkri flugumferð-
arstjórn er haidið uppi að mestu
leyti. —
Heimskulegt stærilæti
Það er svo önnur saga, og
ugglaust fáum kunn, aS Banda-
ríkjamenn loafa viljað greiða mun
Framhald á 5. síðu.
Hrun á bókamarkað-
inum í vændum?
Bókaverð talið aukazt gífurlega í
haust — Jólamarkaðurinn í hættu
Talið er að algert hrun í stað dálítils samdráttar, verði á
bókamarkaðinum í vetur, jólamarkaðinum, en ástæðan er nýir
samningar við prentara og bókagerðarmenn. Segja fróðir,
að vart komi til mála að nokkur nýtilega og sæmilega unnin
bók verði undir kr. 500,00 svo ekki sé talað um vandaðar út-
gáfur og skrautbækur. Samningar þessir hafa raunverulega
komið illa við alla útgáfustarfsemi, bæði blöð og bækur, og
má þar búast enn við hækkunum.
stöðva þetta kaup- og kjarakapp-
hlaup, þá á hún ekki von langrar
setu, þótt hún sé þegar orðin ærin.
Sjálf félögin geta líka verið viss
um, að með minnkandi kaupgetu
almennings, þá er hætt við að bóka-
flóðið minnki og útgefendur bóka
haldi að sér höndum í þeim efnum
og er þá hætt við að verkefni bóka-
gerðarmanna og prentara almennt
dragist saman.
Óbeint tap
Bækur geta ekki hækkað enda-
laust, bókaútgáfurnar, sem þegar
eru of margar og leifar frá alls-
Framhald á 5. síðu.
Skaði
Það má telja, eins og fyrr, að
ástæðan til þess, að svona skjótt
gekk saman sé sú, að bókaútgefend-
ur voru komnir í öngþveiti með
jólabækur sínar ef verkfall hefði
orðið, en blöðin sköðuðust tiltölu-
lega minna. Eflaust er rétt, að verk
fallsaðilar þurftu á talsverðri leið-
réttingu að halda.en svona stökk
eins og nú var tekið er dálítið ó-
heillalegt, og mun í lokin hefna sín
að nokkru.
Samdráttur
Ef ríkisstjórnin ætlar í sífellu að
láta undan og gera EKKERT til áð
legu striti hans til að vinna
fyrir daglegu brauði og átti
hann, að sögn, nokkur fjár-
hagsvandræði við að stríða.
Popparar æfir
Þetta umrædda kvöld
hafði Einar samið um að
greiða hljómsveitunum þeg-
ar í stað, en greiddi aðeins
einni þeirra en bað hinar
biða. í sama mund birtust
þrir lögmenn og lögðu hald
á allan aðgangseyri sem
greiðslu upp í kröfur þær
sem þeir áttu á Einar.
Hljómsveitarmenn urðu æf-
ir og kváðust vilja „mat
sinn og engar refjar“ ella
yrði ekki úr hljómleikum.
'öskrandi unglingar
í millitíðinni urðu ungling-
arnir hamslausir yfir töfinni
og hrópuðu og kölluðu,
kváðu svik ein og pretti, ef
Framhald á 5. síðu.
Mogginn gegn Svíum
Hlálegur hugsjénakappleikur
Tékkar og blámenn bitbein ráðherra-
fundar — Grimmd í herbúðum
Það vakti almennan hlátur þegar utanrikisráðherra Svía
lýsti yfir í viðtaii við MBL., að atburðirnir í Tékkóslóvakiu
væru innanríkismál Tékka og Skandinövum óviðkomandi. ERki
að þessi ummæli ráðherrans væru röng, heldur komu þau
svo hlægilega upp um svokallaða „einingu11 ráðherranna, og
afskipti þeirra af heimsmálum að unun var að lesa þau. —
Skömmu áður var sagt frá að viðurkenning Biafra myndi spilla
öllum málum í blámannalandi.
Mogginn móðgast
Morgunblaðið móðgaðist svo
herfilega yfir þessari yfirlýsingu
ráðherrans, að Sigurður Bjarnason
sá sig tilneyddan, að telja Morgun-
blaðsmenn enga samleið eiga með
Svíum í þessum efnum, enda er
Sigurður einn mesti Skandinavinu-
frömuður íslands og situr hálft
árið í kjöltu þeirra og ræðir al-
heimsmálin og „samvinnuna".
Ekkert nýtt
Samkvæmt frásögn blaðanna
kom ekkert nýtt né nýtilegt úr
herbúðum fundarins, en skálaræður
Embættismenn og ábyrgðin
Það „poppaði'1 nú aldeilis
geigvænlega á ,,pop‘‘-hljóm-
leikunum siðastliðið fimmtu-i
dagskvöld, og lá við, að
sögn, að unglingarnir, hátt á 5.
þúsund, yrðu af allri skemmt-
un, ef ekki góðgjarnir lögmenn
hefðu bjargað málunum á síð-
ustu stundu eða einni klukku-
stund seinna en uphaflega átti
að hefja skemmtunina.
Forsagan er sú, að einn
ágætur og landskunnur
„entrepreneur11, Einar
Sveinsson sem m.a. gaf út
HRUND, seldi alfræðibók,
handbækur og slíkt, undir-
ritaði skemtmanaleyfið.
Þess var ekki gætt, að fyrir-
tæki Einars hafa jafnan
goidið nokkurt afhroð í dag-
Er það satt, að læknar á
einni deild eins stærsta spít-
ala landsins, séu oft við „öl“
og af því gæti hlotizt alvarleg-
ar afleiðingar ef ekki er kippt
i taumana?
Einu sinni var maður,
sem keypti nokkrar lestir af
arseniki. Hann ætlaði að
nota það við framleiðslu á
gleri. (Hitt er svo annað mál
að gamla góða grundvöllinn
fyrir þeirri framleiðslu
skorti). Svo fór verksmiðj-
an á hausinn og arsenikið
gleymdist, svo ekki sé nú
talað um skuldirnar. Lítill
hluti af þessu skemmtilega
eitri hefði getað lagt alla ís-
lendinga i gröfina á auga-
bragði, ef þeir hefðu sött
nokkur korn af því i belg-
inn. Það hefði einnig getað
orðið nokkrum börnum að
bana, þar sem það lá undir
glerhaug, sem var vinsæll
leikvöllur. Það hefði einnig
einhver smá-skrítinn ná-
ungi, sem hefði viljað leika
Framhald á 3. síðu.
dásömuðu að venju hlýleik og ástúð
þá hina miklu sem ríkir milli
frændanna. Gagnsleysi þessara
funda er fyrir löngu orðið hreint
gamanmál flestra sem nenna að
fylgjast með háleitum yfirlýsingum
og innantómum samþykktum þess-
ara funda. íslendingar eiga enga
samleið með Svíum í nokkrum mál
um, sem máli skipta. Svíar eru eitt
háþróaðasta og ríkasta land heims,
og hefur hvergi látið sinn hlut né
rétt frarn höndina í alvörumálefn-
um, þótt þeir neyddust til að sam-
þykkja betlimál okkar í garð iðn-
aðarstyrks á íslandi.
Gamanmál
Því fyrr, sem íslendingar gera
sér ljóst, að leiðir okkar liggja
beint til stórveldanna, sem geta og
vilja kaupa afurðir okkar, þá meg-
um við kalla að ,þróunin" sé komin
á réttan rekspöl. Átölulaust er að
halda vináttu- og skálarmálum okk
ar opnum við hinar norrænu þjóð-
irnar, en aðrar leiðir eigum við
ekki með þeim, nema þá helzt
Dönum. Ummæli ráðherrans og
viðbrögð Moggans er aðeins enn
einn gamanþátur, sem betur á
heima í gríndeild sjónvarpsins en
á síðum hinna „ábyrgu" blaða og í
munni hinna ábyrgu sjórnmálaleið-
toga.