Mánudagsblaðið - 10.11.1969, Blaðsíða 3

fetáiuidagur 10. nóvember 1969
3
Gjörbylting í samkvæmis-
klæðnaði karla á næstunni
Flauel, brókaði og indverskt silki, púffermar
og flegin hálsmál niður á maga. — Við hvað
miða dyraverðir þegar hálsbindið er fyrir bí?
„I purpuraklæðum komu
herrarnir til veizlunnar, girtir
klingjandi silfur- og gullbelt-
um“ og . . . barst frá þeim
ómur, „brrr brrr og gling
gling . . .“
Þannig lýsa 600 ára gamlir ann-
álar Göttinger, „Dat olde book",
klæðnaði karlmanna í riddaraveizlu
hjá hertoganum af Wittelsbach,
Otto hinum lata. En lýsingin sú
arna gæti nú hæglega birzt óbreytt
í einhverjum slúðurdálki gulu
pressunnar í stórborgum heimsins,
því einmitt þannig klæðast á okk-
ar tímum þeir herrar sem bezt
vilja fylgjast með tízkunni. Efdr
kynslóðir kjólfata- og smoking-
herra klingja nú á ný málmfestar
um karlmannahálsa og mitti, og
fiauel, brokaði og silki sveipa nú
aftur brjóstkassa og lendar tízku-
sinnaðra glaumgosa í partýum fyr-
irf ólksins. • ■
ÚR ÁNAUÐ
Þannig var t.d. einn umtalaðasti
ungi aðalsherra V-Þýzkalands,
Arndt von Bohlen og Halbach, allt
að því gamaldags klæddur í flau-
elsjakka, blúndublússu með rúllu-
kraga og risablóm á bringunni við
frumsýningu á söngleiknum „Hair '
í^únchen í haust, en vinirnir við
hlið hans' gerðn liins vegar bragar-
bót og skörtuðu blúndu og ind-
Mfífijku stíie, gullbrókaði ög gl^fc
andi og klingjandi brynju hals-
keðja og brjóstnála.
Víðast annarsstaðar í Evrópu
hafa hefdristéttahippin af karlkyni
líka komið á frumsýningar „Hair"
í syo skrautlegum kvöldklæðnaði,
að metnaðargjarnasti óperuleik-
stjóri gæti vart óskað sér tilkomu-
meiri búnings til handa stjörnum
sínum á sviðinu. En nýju fötin
ganga ekki aðeins við hippahátíðir
og önnur álíka tækifæri. Hinn nýi
samkvæmisklæðnaður karlmanna,
segja tízkufróðir eins og t.d. stjórn-
endur Þýzku herratízkustofnunar-
innar, er „alger bylting í klæða-
burði." Og hvarvetna í tízkuheimi
Vesturlanda er nú spáð, að loks,
loks, séu karlmennirnir að losna
úr ánauð gráa hversdagsleikans í
klæðaburði, tízkufrelsi þeirra sé að
lrefjast.
ÁÐUR FYRR
Fyrr á öldum var reyndar ekk-
ert óvenjulegt að karlmenn leyfðu
sér allskyns óhóf í klæðaburði og
tízkuprjál ekki síður en kvenfólkið.
Þykkvatteraðir svokallaðir „gæsa-
magar" spánska hirðbúningsins
hafa t.d. fyrir tilstilli samtíma lista-
manna hlotið ódauðlega frægð á
bjöðum sögunnar, og þá ekki síður
hverfisteinakragarnir miklu
(þeirra vegna varð að Iengja sköft
súpuskeiðanna á 16. og 17. öld)
eða buxnakýlarnir gífurlegu, sem
stundum, t.d. á 14. öld, urðu svo
fyrirferðarmiklir, að fánaberarnir
við hátíðlegar skrúðgöngur notuðu
þá til að hvíla flaggstengurnar á.
En „eftir siðaskiptln og með
þróun nútímaþjóðfélagsins", segir
félagsfræðiprófessorinn René Kön-
ig við Kölnarháskóla í merku riti
Nýja herratízkan í samkvœmis-
klœðnaði: brókaði og hálskeðjur ..
s*.......... .................
. . . púffermar .

. . .• eða tronipetermar, og nakin
bringan.
um tízkuna, hefur „karlmaðurinn
í raun afsalað sér tízkunni" — um
stundarsakir a.m.k. Að vísu skamm
ast höfundur bæklings með titlin-
um „Tízkan óg klæðnaður", sem
út kom 1840, þá þegar óspart yfir
„almennum einkennisbúningi sið-
menningarinnar", kjólfatnaðinum,
sem allir klæðast, segir hann, „kirkj
unnar þjónar, skírnarvo'ttar og lík-
fylgdarmenn ekki síður en ballgest-
ir, æstir aðdáendur prímadonnunn-
ar á leiksviðinu eða fagurfræðilega
sinnaðir tedrykkjumenn". En í
meira en öld breyttist í þessu til-
liti, — ef frá er talin tilkoma hins
enn síður upplífgandi smokings,
— nákvæmlega ekkert.
En nú skal verða breyting á.
Kjólfötin verða aðeins ætluð lang-
afalegum heldri embættismönnum
og smokingnum verður breytt á
hugvitsamlegan hátt. Og ekki nóg
með það: Á sama háft og tízku-
tc-iknarinn R,udi Gernreich reyndi
fyrir nokkrum árum að leysa kon-
una úr gamalkunnum fjötrum hafa
nú tveir vinsælir bandarískir tízku-
kóngar, Bill Blass og John Weitz,
skipað sér í forystu baráttunnar
fyrir tízkufrelsun bandarískrá karl-
kyns borgara. Tízkuboðorð þeirra
til karlmannanna er- fyrir næsta
sumar: „Topless" eða ofanber, í
stíl við topplausu kventízkuna fyr-
ir nokkrum sumrum; og fyrir vet-
urinn ’69—70: Bringan sveipuð
flaueli — hálsmálið eins flegið og
hver óskar. „Óhemju skemmtilegt
fyrir herðabreiða karlmenn með
myndarlegan brjóstkassa", spáir
frelsarinn Weitz.
HAMLET-STÍLL
Viðleitnin í þá átt að fletta karl-
mannsbrjóstið klasðum er reyndar
alþjóðleg. í Austurríki selur tízku
fyrirtækið þekkta, Licona, afar
frjálslegan, en hátíðlegan svartan,
kvöldklæðnað karla með hálsmáli
sem opinberar ljóslega viðbein,
brjóst- og magahárvöxt viðkom-
andi og jafnvel Kölnar-tízkustofn-
unin, sem annars er þekkt fyrir
sinn hægláta glæsimennskustíl, ráð-
leggur nú tízkusinnuðum Þjóðverj-
um bæði lafafrakka og silfurlamé,
síðar blómamynztraðar brókaði-
blússur og — „Hamlet-stíl" í
svörtu flaueli með púffermum og
bert brjóst.
ÚTRÝMA BINDINU
Gegnsæjar náttskyrtur með púff-
og trompetermum, einnig mjög
flegnar úr indversku, gullofnu
sarisilki, eru framlag ítalska tízku-
frömuðsins Samo til hinnar nýju
frelsunar karlmansins og landi hans
og kollegi, Valentino, lætur sauma
bróderuð efnislítil boleróvesti, sem
bera á við eða án skyrtu undir.
, Ekki eru allir jafn ánægðir met$
þá gjörbreytingu sem virðist ætla
að verða í samkvæmistízku karl-
mannanna á næstunni, og hafa orð-
íð um efnið mikil blaðaskrif og
deilur. Og hvað skyldi svo valda
mesta ósamkomulaginu? Nema
hvað: það sem tízkufrömuðirnir
hafa langmestan áhuga á að út-
rýma nú Ioksins og fá í staðinn
„hreinþveginn háls", eins og þeir
leyfa sér að orða það, nefnilega
hálsbindið. Um áratugi hefur háls-
sllpÍÍláiiiM
Þýzki aðalsmaðnrinn Arndt von Bohlen, lengst til vinstri, með vinmn
sínum á frumsýningu „Hair" í Múnchen.
bindið gilt sem mælikvarði á það
hvort karlmaður væri sómasamlega
klæddur og dyraverðir víða, t.a.m.
hér á landi, hafa vart skipt sér af
útgangi karla að öðru leyti, væru
þeir á annað borð með þennan
bleðii hnýttan um hálsinn. Svo það
er kannski von, að hinir íhalds-
sörnu óttist og spyrji: Við hvað á
þá að miða?
Auglýsing
um skoðun léttra bifhjóla í lögsagnarum-
dæmi Reykjavíkur.
Aðalskoðun léttra bifhjóla fer fram sem hér segir:
Fimmtudaginn 6. nóvember n.k. R-1 — 400
Föstudaginn 7. — — R-401 — 700
Mánudaginn 10. — — R-701 — 900
Þriðjudaginn 11. — — R-901 — 1100
Miðvikudaginn 12. — — R-1101 — 1300
Skoðunin verður framkvæmd fyrrnefnda daga að
Borgartúni 7, kl. 9,00 — 16.30.
Sýna ber við skoðun að lögboðin vátrygging sé í
gildi. Tryggingariðgjald ökumanns fyrir árið 1969
ber að greiða við skoðun. hafi það ekki verið
greitt áður.
‘’Skoðúh h'jola. sém’ éru í notkún' í borginni, en
skrásett eru í öðru'm umdæmum. fer fram fyrr-
nefnda daga.
Vanræki einhver að. koma hjóli sínu til skoðunar
umrædda daga, verður hann látinn sæta sektum
samkvæmt umferðarlögum og hjólið tekið úr um-
ferð, hvar sem til þess næst.
Lögreglustjórinn í Reykjavík,
3. nóvember 1969.
SIGURJÓN SIGURÐS SON.
TILKYNNING
UM GJALDDAGA
Hinn 15. október féllu í gjalddaga iðgjöld af eftirtöldum .trygg-
ingum hjá oss:
BRUNATRYGGINGU HÚSEIGNA,
BRUNATRYGGINU LAUSAFJÁR,
INNBÚ STR Y GGINGUM
og
HEIMILISTRY GGINGUM
Vinsamlegast greiðið iðgjöldin til umboðsmanna og/eða aðal-
skrifstofu félagsins. Þeir, sem hafa heimilistryggingu hjá oss,
fá afhenta nýja og víðtækari skilmála fyrir þessari tryggingu
um leið og iðgjaldið er greitt.

imm
'WSdtí]*
4
SÉflHi
BRUNA^TAFÉLAG
ÍSLANDS
Laugavegi 103, Reykjavík.