Mánudagsblaðið - 17.11.1969, Blaðsíða 2

2
Mánudagsblaðið
Mánudagur 17. nóvember 1969
Dagbók CIANOS greifa
20. júlí: „Heimikcnma Mussolin-
is og fregnimar frá Líbýu sann-
færir almenning um það, að hinir
rósrauðu draumar um Egypta-
land hafi þyrlazt upp í reyk“-
21. júlí: „II duce er ánaegður
með, að við getum hafið aftur
sóknina eftir tæpar þrjár vikur
og sótt þá fram til Nílardalsins
og Súezskurðarins. Hann er svo
viss í sinmi sök, að hann skyldi
eftir farangur sinn í Líbýu....
Bismarck telur, að sókn okkar
hafi verið frestað fyrir fullt og
allt.... Auðvitað er Mussolini
reiður út í Romimel“.
20. júlí: „Tamaro (sendiherra
Itala í Bem) hefur sent skýrslu
um vissar ensk-þýzkar umræður,
sem, eftir því sem hann segir,
eigi að hefjast i Lúganó- Hann
hefur mikið af nákvæmum upp-
lýsingum- Frá Þjóðverjum verða
þátttakendumir Seyss-Inquart
(ríkisfuilltr. fyrir Holland). Hann
hafði gefið Cavallero skipun að
síma orðið „Tevere“ (ítalska
nafnið fyrir ána Tíber), þegar hann
vissi um, að hersveitir hans
mundu ná alla leið til Súezskurð-
arins. Þetta símskeyti fékk Musso
lini svo föstudaginn þann 27- júní.
II duce frestaði brottför sinni í
tvo daga vegna óveðurs- Þegar
hann var kominn á staðinn, varð
honum Ijóst, að ástandið var ekki
eins gott og hann hafi haldið-
Otnefning Cavallero til mar-
skálks var ekki hægt að kom-
ast hjá vegna þess, að II duce
sá, að hann varð „milli Romm-
els og Kesselrings,' eins' og Krist-
ur á milli tveggja ræningja”.
24- júlí: „Frá ýmsum áttum ber-
ast nú þær fregndr, að Englend-
ingar og Amerffcumenn muni
opna aðrar vígstöðvar í Frakk-
landi- Samkvæmt því, sem Alfieri
símar, eru Þjóðverjarnir frekar
argir heldur en órólegir út af
þessu“-
1. ágúst: „Ástandið á Sikiley
er mikið áhyggjuefni. Bændurnir
neita að afhenda skepnur sinar,
og í mörgum tilfellum skjóta þeir
á þá, sem koma að heimta þær..
I mörgum verkamannahverfum
ber á næringaskorti“-
Lítitshátar fjölskyldurifrildi
2. ágúst: „Edda réðst á mig
rheð skömmum fyrir að hataÞjóð
verjana, og hún sagði, að öbeit
mín á þeim sé alkunn og eink-
um meðal Þjóðverjanna sjélfra-
Ég get ekki skilið, hvers vegna
Edda var svo æst eða hver það
er, sem hetfur talað um þetta við
hana- Venjulega er hún undir á-
hrifum frá einhverjum, þegarhún
kemur til mín og talar svona-
Ég svaraði henni varla nokkru".
4. ágúst: „Ambrosio, herráðsfor-
ingi.... trúir ekki á sigur, sem
mumidi algerlega eyðileggja óvin-
ina- Hann telur aftur á móti
mögulegt, að unnt sé að einangra
Rússiand frá bandamönnum, og
eftir það mundu Engiand og
Ameríka neyðast til þess að
semja“-
6. ágúst: „Arpinato (varamaður
Buffarinis sem innanríkisráð-
herra) hefur beðið miig að greiða
fyrir einum af vinum sínum- Hann
lýsir ástandinu í Romagna sem
ógeðslegu, vegna þess að allt of
margar frænkur Mussolinis stingi
nefjuim sínum í sveitaimál. Þar
við bætist nú Petacci, sem rær
uodir og gerir hvað hún getur
í Rimini, þar sem hún sé nú
á baðstað-
Milligöngumaður hennar er ein-
hver Spisani, sem er þriðja flokks
danskennari.... Petecci fór ný-
lega til Búdapest, eftir þvi sem
sagt er. Það er líklegt, því að hún
reynir að fá skilnað".
Við qröf Brunos
7- ágúst: „Hef verið í Forli til
þess að vera viðstaddur athöfnina
þegar kista Brunos var sett í jarð-
hús.... Á yfirborðinu virtist II
duce ósnortinn, en ég vissi, að
hann þjáðist- Hann kyssti líkkistu
Brunos eftir athöfnina, og um
leið og hann benti á svæðið á
milli Brunos og altarsins, sagði
hann hvað eftir annað, að þar
ætlaði hann einhverntíma að
liggja....
Hann var argur út í þjófana,
sem höfðu tekið á móti matar-
körfu frá einhverjum bændum og
sagði: „Ég ætla ekfci að snúa aft-
ur frá gröf sonar mins með kjúkl-
inga og perur“.
8. ágúst: „Nú fréttist um næt-
ýjgajc^kort víSsvegar aö, ^ landinu,
Mussolini hugsar meira um þetta
heldur en hann segir og meira
heldur en hann vildi láta aðra
menn halda. Magakrampi hans hef-
ur gert vart við sig aftur, eins og
gamla magasárið, og hann hefur
áhyggjur út af því."
10. ágúst: „Hertaka Majkop
(olíusvæðið í Kákasus) og óróinn
í Indlandi. . . Fyrnefndi atburður-
inn kemur til að hafa þau áhrif, að
olíuvandræðum möndulveldanna
léttir þó ekki strax eða algerlega.
Hinn atburðurinn getur að áliti
Mussolinis flýtt fyrir úrslitunum í
Asíu".
12. ágúst: „Nú stendur yfir sam-
einaður loft- og sjóhernaður. (Eng-
lendingar reyndu að koma stórri
skipaiest í gegnum til þess að koma
hjálp til Möltu). Við bíðum Iægri
hlut. Hin þungu herskip okkar
geta ekki farið úr höfn vegna olíu-
skorts, og vegna þess að þau vant-
ar létt herskip til fylgdar".
15. ágúst: „Langt samtal við Buti
(ítalska sendiherrann í París). ..
Hatur Frakka gagnvart Þjóðverjum
vex óðum, en aftur á móti ekki
á móti okkur. Samt mun ekkert
gerast annað en mótmælagöngur,
morð og spellvirki.
Franska stjórtiin trúir því, að
möndulveldin muni sigra, en fólkið
er sannfært um, að bandamenn
muni sigra. Persónulega hafa allir
óbeit á de GauIIe, en landið er í
raun og veru á bandi de Gaulle. ..
„Tilfinningar Frakka eru algerlega
þær sömu og ítala gagnvart Þjóð-
verjum". Einu sinni gat þó Buti
ekki komizt betur að orði".
16. ágúst „Mótspyrnan á rúss-
nesku vígstöðvunum harðnar. . .
Eftir tyrknesku símskeyti að dæma,
sem njósnarar okkar hafa náð í,
þá lítur út fyrir, að matvælaástand-
ið í Rússlandi sé gott og fólkið von
gott. Zobrini sendiherra símar: „Eg
hef séð tærð andlit aðeins í Vínar-
borg og í Múnchen. í Kúbýsjev
(bráðabirgða-höfuðborg Rússlands
eftir að flutt var frá Moskvu) lifa
allir vel og borða vel". Versti óvin-
ur sendifulltrúanna eru leiðindi,
sagði hann, og til þess að yfirvinna
þau drekka allir mikið".
Elskulegur Ribbentrop
27. ágúst: „Langt samtal við
Ribbentrop. (Ciano hitti hann í
Búdapest, þar sem báðir utanríkis-
ráðherrarnir voru viðstaddir jarð-
arför Stephans Horty, sonar ríkis-
stjóra Ungverjalands, sem hafði
farizt í flugslysi). Hann er óvenju-
lega kurteis. Hann heimsækir mig
fyrst, býður mér í hádegisverð og
lætur mig ganga á undan sér í
gegnum dyrnar.
Ribbentrop er stiginn niður úr
skýjunum þó hann sé ennþá bjart-
sýnn. Orðið „stríðið er þegar unn-
ið", sem hann var vanur að nota
áður, heyrist nú ekki lengur, en í
þess stað „við getum ekki tapað
þessu stríði" . . . Hann segir, að
Rússland sé seigt, mjög seigt og á
við, að ekki einusinni japönsk á-
rás gæti komið því á kné".
30. ágúst: „Ghigi (fulltrúi ítala
í Aþenu) hefur sent SOS frá Grikk
landi. Þjóðverjar heimta óheyrileg-
ar skaðabætur, stjórnin hótar að
segja af sér, óeirðir geta byrjað þá
og þegar".
31. ágúst: „Klukkan 20 í gær
hóf Rommel hina nýju sókn sína
í Líbýu. Hann valdi tímann og
daginn af fyrirhyggju, þannig áð
árásin byrjaði, þegar enginn bjóst
við henni og þegar byrjað er að
bera inn viskyflöskur á borð Eng-
Iendinganna".
2. september „Rommel situr
fastur í Egyptalandi vegna olíu-
skorts. Þrem af olíuskipum okkar
hefur verið sökkt á tveimur dög-
um. Cavallero segir, að menn verði
að finna önnur ráð. . . í staðinn
fyrir olíuskip verðum við að finna
venjuleg vöruflutningaskip og
sjúkraflutningaskip".
3. september: „Mussolini er í
mjög slæmu skapi. .. Hann er
aftur illa haldinn af magaverknum.
í gær lét hann taka röntgenmynd
af sér. Það er ekkert alvarlegt, það
er bara hans gamla magaveiki, en
hún er kvalafull og gengur nærri
kröftum hans. Honum tókst ekki
að harka af sér í dag".
9. september: „Nú er búið að
gefa upp á bátinn fyrst um sinn
allar áætlanir um árás (í Líbýu).. .
Eins og ávallt þá finnur sigurinn
hundrað feður, en enginn vill gang
ast við ósigrinum. Nú rífast þeir
suður í Líbýu, og Kesselring flýrti
sér til Berlínar til þess að kæra
Rommel. Það er talað um að kalla
Rommel til baka".
22. september: „Faugier lýsir
framleiðslu okkar á flugvélum í
dökkum litum. Við og Þýzkaland
framleiðum samanlagt aðeins
fimmta eða sjötta hluta á móti
bandamönnum. Framleiðsla nýrra
flugmanna fer líka hrakandi. Banda
menn munu verða ráðandi í loftinu
sumarið 1943.
D’Ajeta (ritari Cianos) segir mér
frá samtali, sem hann átti í trúnaði
við Bismarck. Hann er nú sann-
færður um, að Þýzkaland muni
tapa, en það muni halda út allt til
endalokanna, hversu beisk sem þau
verða. Ítalía verður að finna ein-
hverja leið út úr þessu.
Bottai (kennslumálaráðherra)
hefur verið í tvo daga með mér
(í Lívornó). . Hann segir, að stríð
ið sé ólöglegt, þar sem fasistiska
stórráðið hafi ekki verið spurt
ráða. Hann er eins og venjulega
fjandsamlega sinnaður gagnvart
Mussolini. Hann kallar hann „sjálf-
lærðan mann, sem hafði slæman
kennara og sjálfur var enn verri
lærisveinn".
23. september „Guariglia (ítalski
sendiherrann í Páfagarði) hefur
ekkert nýtt að segja lun ferð Myron
Taylors (persónulegs fulltrúa
Roosevelts til páfans). Það er
greinilegt, að í Páfagarði láta þeir
okkur aðeins vita það, sem þeir
vilja, að við vitum. Það einasta
merkilega er, að Þjóðverjarnir hafa
beðið páfann um að gera eitthvað
til þess að koma í veg fyrir það, áð
þýzkar óvíggirtar borgir verði fyrir
prengjuárásum. Orðið „coventrisi-
ering" var skapað í Þýzkalandi, ef
ég man rétt!"
25. september: „Hef fengið bréf
frá Eddu, sem gerir mig býsna ó-
rólegan. . . Hún skrifar:
„Kæri Galo! Föður mínum líður
ekki vel, hann hefur magaverki,
hann er ergilegur og fær þung-
lyndiskost o. s. frv. Mamma málar
þetta í svörtum litum. Eftir minni
skoðun, þá er gamla magasárið aft
ur að gera vart við sig. . . Þeir tóku
allar mögulegar röntgenmyndir,
sem ekki sýndu neitt, en enginn
læknir var kallaður til. Einustu
Iæknislyfin hafa hingað til verið
tár og bölbænir. . .
Það hefur verið fallegur dagur,
þó finnst mér eins og ég sé að
kafna af ótta. Það getur verið, að
það sé af því, að ég var þreytt og
illa fyrirkölluð.
Jl/T bílaleigan
mja /aii;
RAUDARÁRSTÍG 31